Aylık arşivler: Ekim 2018

“mavi gezegen” in şairi TİGİN ORÇUN ÖNTAŞ yazınsal çalışmalarıyla ilgili değerlendirmeler

 

A – Mavi Gezegen’in
Şairi
Selçuklu YABGU SaltukluLARI
Tigin’i  yazar orçun öntaş’ın

şiirleri’NİN
İÇERİK YAZINSAL ÇÖ

 

“mavi gezegen” in şairi,

yazar

TİGİN Orçun Öntaş

Erken yitikliğinin sarsıcı ağrılarının ardından, heryıl adına düzenlenen;  “Mavi Gezegen” in Şairi, Yazar Tigin Orçun Öntaş Anadil TürkçeEDEBİYAT ÖDÜLLERİ ” ve tüm etkinliklerle birlikte, Tigin Orçun ÖntaşSosyal Sorumluluk Projeleriadlı yazınsal etkinliklerin tamamı; Aysaltuk V. Orçun  Öntaş  Asyatik Dilleri Bilim Merkezi tarafından “KURUMSAL”  olarak yürütülüp, sürdürülmektedir.

Tigin Orçun Öntaş çağdaş şiirin en bunalımlı döneminde, ayrık bir karşıtlık olarak  ortaya çıkan, Türk şiirinde, yaratıcısı, yazınsal oluşturucusu bilge şair, yazar, dil bilimci ve Edebiyat Kuramcısı  babasına (A.V.Öntaş) ait olan; şiirimizde “Yeni Bir Kuram” ve “Yazınsal Akım olarak da kabul edilen, Eytişim (Diyalaktik) sel  Özdekçi (Özdeksel) şiir akımının  öncülerindendir.      

        Tigin Orçun, yazınsal anlatılarında, kendi şiir örgüsünü yaratmış, kendi anlatılarına en uygun sessel, imgesel şiir tekniğini oluşturmuş az sayıdaki şairlerimizdendir.

         Erken yaşta yitirdiğimiz şair ve yazar Tigin Orçun öntaş; öğrencilik yıllarından başlamak üzere, eğitim-öğretimden arta kalan süreleriniülkemizin yazınsal belleği olarak da bilinen babasına  ait yayınevlerininedebiyatmutfaklarında bulunmuş; yazınsal edimlerle, birikimlerle  kendini çoğaltmıştır.

        Tigin Orçun öntaş, 1990 yılından itibaren, babasının kurduğu Hasat Yayınları, Orçun Eğitim Yayınları, İlk aşama Yayınları, İlay Yayınları ve  Ödül Yayınlarının yürütüm kadrolarında  yer almıştır.  Tigin Orçun, yazınsal üretimlerle, edebiyatla olan ilişkisini de hiç  ara vermeden, kesmeden sürdürmüş, coşkulu dizeleriyle kendi tekniğini oluşturmuştur.

         Doğasal, toplumsal karşıtlıkların şairidir Tigin Orçun öntaş. Kendi çizgisine yakın usta şairlerden çok ayrı bir yerden, AYIRT edilir karşıtlıklarla  seslenir okuyucusuna. Yersel bir şair olmaktan çok, bilinir, bilinmez gezegenlerin şairidir. Bu nedenle, okurları onu; “Mavi Gezegen in şairi olarak betimler, nitelerler.

        Tigin, aynı çizgideki şairler  gibi köylerden, ovalardan, sam yelinin geçtiği çiy düşmüş bozkırlardan, kardelenleriyle karları, dağların yamaçlarını öpen yalçın kayalıklardan, şehirlerden seslenmez salt.

        Sürecin usta şairleri gibi aynı sese, söze, geç, güç gelen her bir      karşıtlığa usunu, yüreğini bilinçle, dirençle yoğurur, kendine öz bir ses, söz, imgesel dizeleriyle karşı koyar.  Tigin, bir karşı  duruşun, direnişin  imgesiyle kucaklar her bir karşıtlığı…     İşçilerin, ekmek peşinde koşanların, öksüz, yalnız tüten yoksul evlerin dumanlarıyla geçer akşamları, aysız geceleri. Yıldırım, şimşek yüklü bulutların ışıklı yağmurlarıyla iner toprağa, yaprağa, sulara…

        En taçlı, seçkin kısa sözcüklerle oluşturur mavi dizelerini. Durgun su lotuslarının (nilüferlerinin) kut’sanmış renkleriyle gülümser halkının yaralı çocuklarına, emekçilerine…Toprağa sıralı düşmüş gelincikleri, karanfilleri , peygamber çiçeklerini kırmızılar nehirsel  imgeleri. Okyanus mercanlarının, şakayıklarının sesi olur. En asi ırmakların, gizemli sancıların çığılığıyla ışıklandırır, yakar kara karanlıkları. Okyanusların mavi soluğudur imgeleri Tigin Orçun Öntaş’ın.

        Suya, nehire, denize, okyanusa kıyısı olan her bir alıç, ardıç, ağaç gölgesinin kızıl gülüşü olur taç’lı dizeleriyle Tigin Orçun

Anlatılarıher gün’ün doğumunda, oluşumunda, yitiminde ;  ağacının yeşiline, dalına, gövdesine yaslanır;  çocuklarının yüreğine dokunur sessizce;  ırmak ırmak, nehir nehir bir ulu sonsuzluk içinde akar ; çoğalır atların, tayların toynaklarıylakanatlarıyla kınaladığı   bozkırlarını. İçli, yanık bir kavalın sesiyle sarar yüreği, örter, karla, doğmak, üretmekdirenmektanımlı yeni söylenceler  için…

yabguAySaltuk vakıf suyayınları

     Tigin  ORÇUN ÖNTAŞ’ın

        YAZINSAL Ç ALIŞMALARI

yabguSaltuk vakıf suyanları

 “edebiyat ödülleri

                   //////////////          
yabguSaltuk vakıf suyanları

ETKİNLİK  SUNUMU

Yeryuvarı’ı edebiyatında olduğu gibi, ülkemizde de yazınsal etkinliklerin gelişmesi, yetkinleşmesi adına gerçekleştirilen tüm  “EDEBİYAT ÖDÜLLERi”  Etkinlikleri’nin içerikleri, biçimleri, uygulanırlıkları hep tartışılmıştır. 

Bu nedenle, yazınımız (edebiyatımız) ‘ la ilgili bu bulanık süreç, ülkemiz yazınını bilinçli, bilinçsiz bir açmaza, çıkmaza sürüklemiştir. 

Salt bu yüzden, kendilerini bu “YAZINSAL BULANIK” lığın dışında tutan,  YAŞAMLARI BOYUNCA bu sürece katılmayan, katkı sunmayan; 

kişiliklerini, yazınsal birikimlerini, bu yazınsal “kirletici”lerin,edebiyat barbar“larıyla,tüketim “mafya“larının  yağmalarının dışında tutmayı başarmış, kotarmış; yazınımıza taç’lı katkılar sunmuş, üretken yazarlarımızın var olduğu da bilinir.

Bu nedenle; “TİGİN ORÇUN ÖNTAŞ   ayrık – “EDEBİYAT” ÖDÜLLERİ” ndeki “ AYRIK” sözcüğü,  bilinçli bir tanımlama olarak kullanılarak;

Bu gün, ülkemizde uygulanmakta olanEDEBİYAT ÖDÜLLERİ  adlı  “MASALSI (!) ” etkinliklerden “ ayrımlı”  bir yazınsal etkinlik olduğu vurgulanmakta;

bu “tanım”lama bilinçli bir “belirtge”, yazınsal yeni bir seçenek olarak  sunulmakta,  kullanılmaktadır.

                                          Tigin Orçun Öntaş

                           “EDEBİYAT eTKİnliKleRi’ nin

                                        Tarihsel Yolculu

  • Sevgili Tigin’in ESERLERİ” nin ilkleriyle, adıyla anılan
  • kurumsalEdebiyatEtkinliklerinin; edebiyatımızın yazınsal belleğine konumlandırılmalarının ardından,  tarihsel yolculuklarını da kurumsalolarak güvenle sürdürecektir.
  • Eserleriningelecek kuşaklarınyüreklerinde,belleklerinde  yaşaması, yaşatılması; tüm sevenleri gibi,  sevgili tigin’i de, bozok bozkırlarıyla, “Vanasiya” nın  mavi göğünün “Taç landırdığı  toprağında,  gönendirecek,  erinçli  kılacaktırÖzlemle anıyoruz…
  • Edb.Etk. Yrt.Kurulu

A – Mavi Gezegen’in
Şairi
Selçuklu YABGU SaltukluLARI
Tigin’i  yazar orçun öntaş’ın

şiirleri’NİN
İÇERİK YAZINSAL ÇÖ

“mavi gezegen” in şairi,

yazar

TİGİN Orçun Öntaş

 

        Tigin Orçun Öntaş çağdaş şiirin en bunalımlı döneminde, ayrık bir karşıtlık olarak  ortaya çıkan, “eytişimsel özdekçi (diyalektik)  ” şiir akımının öncülerindendir.

        Kısaca,  “özdekselşiir akımı olarak  nitelendirilen  bu  yeni şiir” akımının  oluşturucusu, yaratıcısı ise;  Tigin Orçun’un  dil bilimci, edebiyat kuramcısı  bilge şair  babasıdır. Tigin Orçun, yazınsal anlatılarında, kendi şiir örgüsünü yaratmış, kendi anlatılarına en uygun sessel, imgesel şiir tekniğini oluşturmuş az sayıdaki şairlerimizdendir.

         Erken yaşta yitirdiğimiz şair ve yazar Tigin Orçun öntaş; öğrencilik yıllarından başlamak üzere, eğitim-öğretimden arta kalan süreleriniülkemizin yazınsal belleği olarak da bilinen babasına  ait yayınevlerininedebiyatmutfaklarında bulunmuş; yazınsal edimlerle, birikimlerle  kendini çoğaltmıştır.

        Tigin Orçun öntaş, 1990 yılından itibaren, babasının kurduğu Hasat Yayınları, Orçun Eğitim Yayınları, İlk aşama Yayınları, İlay Yayınları ve  Ödül Yayınlarının yürütüm kadrolarında  yer almıştır.  Tigin Orçun, yazınsal üretimlerle, edebiyatla olan ilişkisini de hiç  ara vermeden, kesmeden sürdürmüş, coşkulu dizeleriyle kendi tekniğini oluşturmuştur.

         Doğasal, toplumsal karşıtlıkların şairidir Tigin Orçun öntaş. Kendi çizgisine yakın usta şairlerden çok ayrı bir yerden, AYIRT edilir karşıtlıklarla  seslenir okuyucusuna. Yersel bir şair olmaktan çok, bilinir, bilinmez gezegenlerin şairidir. Bu nedenle, okurları onu; “Mavi Gezegen in şairi olarak betimler, nitelerler.

        Tigin, aynı çizgideki şairler  gibi köylerden, ovalardan, sam yelinin geçtiği çiy düşmüş bozkırlardan, kardelenleriyle karları, dağların yamaçlarını öpen yalçın kayalıklardan, şehirlerden seslenmez salt.

        Sürecin usta şairleri gibi aynı sese, söze, geç, güç gelen her bir      karşıtlığa usunu, yüreğini bilinçle, dirençle yoğurur, kendine öz bir ses, söz, imgesel dizeleriyle karşı koyar.  Tigin, bir karşı  duruşun, direnişin  imgesiyle kucaklar her bir karşıtlığı…     İşçilerin, ekmek peşinde koşanların, öksüz, yalnız tüten yoksul evlerin dumanlarıyla geçer akşamları, aysız geceleri. Yıldırım, şimşek yüklü bulutların ışıklı yağmurlarıyla iner toprağa, yaprağa, sulara…

        En taçlı, seçkin kısa sözcüklerle oluşturur mavi dizelerini. Durgun su lotuslarının (nilüferlerinin) kut’sanmış renkleriyle gülümser halkının yaralı çocuklarına, emekçilerine…Toprağa sıralı düşmüş gelincikleri, karanfilleri , peygamber çiçeklerini kırmızılar nehirsel  imgeleri. Okyanus mercanlarının, şakayıklarının sesi olur. En asi ırmakların, gizemli sancıların çığılığıyla ışıklandırır, yakar kara karanlıkları. Okyanusların mavi soluğudur imgeleri Tigin Orçun Öntaş’ın.

        Suya, nehire, denize, okyanusa kıyısı olan her bir alıç, ardıç, ağaç gölgesinin kızıl gülüşü olur taç’lı dizeleriyle Tigin Orçun

yabguAySaltuk vakıf suyayınları

ERİK SUNUM ÖRNEKLERİ

1– tigin orçun öntaş’ın şiirleriyle ilgili  yazınsal bir tanımlama; birkaç tümce kurmak gerekirse, onun kendi şiir örgüsünde, kendi olan ve çağdaş yönsemelerin sınırlarının ötesine uzanan, içsel bir teknikle şiirini tamamladığı yadsınamaz.

Paul Eluard, Mayakovski ve diğer şiir ustalarının; şiir de örgüledikleri imge, ritm ve ses ilişkilerine, genç şairimiz; derin olgusallık ve kurgusallıklarla oluşturduğu dizelerinde, Türkçe’mizin en taç’lı kısa sözcüklerinin arkasına, nehir’sel, sessel imgeler sağnağıyla, evrensel, özdeksel geçişlerle şiirini toplumsallaştırarak, kendinden sonraki kuşakların yüreğine dokunuyor.
———————————————————————
2– Tigin Orçun,
“evren-doğa-insan-toplum-diyalektik ilişkilerini”, tümcül ve yazınsal olarak çok etkili kullanırken; “toplumcu-gerçekçi” bir “biçemi” de; kendi yazınsal uğraşısının öznesi olarak belirlemiş olmasıyla da ; Türk yazınının yazınsal belleğinde yerini almış görünüyor.
Genç şairimiz, düşüncesiyle, yaşam biçimiyle ve eserleriyle her sürecin öznesi olmayı sürdürecek, sonsuza dek halkının ve onların çocuklarının taç’lı belleklerinde, yüreklerinde hep varolmayı, yaşamayı sürdürerek; Mavi Gezegen’lerini taç’landıracaklardır… …………………………………………………….

3– Tigin Orçun Öntaş’ın şiirleri, mavi gezegen’imizin tüm özdeksel öznelerinin; evren-uzay-mekan ilişkileriyle birlikte sorgulandığı masalsı, öyküleme, mitolojik anlatı bir şiir’dir.
Tigin Orçun, evren-doğa-insan-toplum- diyalektik ilişkilerini, eserlerinde tümcül kullananarak; “toplumcu- gerçekçi “ şiir çözümlemelerini, okuruyla paylaşmaktadır.
Tigin (şehzade) Orçun Öntaş’ın şiirlerinde örgülediği imge, ritim, söz ve ses gücü; etkisi çok güçlü okyanusdip” akıntılarına benzeyen söylencesel dizelerine; aklı, duyguyu sarsan, çoğaltan bir ulu bilgeliği de okuyucusunun kucağına, yüreğine koymuş görünüyor.
Şair, yaşadığı doğasal, toplumsal süreçlerle; dün’ümüzü sorgular, okuyucusuna sorgulatırken;
yarınlarımızı da tarihsel gerçekçilik ve bütünlük içinde, yeniden çözümlenmesini öngörüyor,
yüreğine, usuna sığınıyor çocuklarının…

yabguSaltuk vakıf suyayınları
2014 ‘ün sonlarında genç yaşta yitirdiğimiz;
Şair, yazar tigin orçun öntaş;
Bilim Kültür, Sanat insanı Aysaltuk v.öntaş’ın “tek evladı” dır.
Yitikliğiyle ardında, büyük acılar bırakan genç Şairin yazınsal yapıtlarından bazıları, aşağıda gösterilmiştir.
—————————————————————————-
                                                                       TİGİNİ
                                                   YAZAR,  ORÇUN ÖNTAŞ

                                 YAZINSAL ETKİNLİKLERİ

                                                                        PAYLAŞILIR !.. 

Bugün (30 Mart) , Tigin Orçun Öntaş’ın doğum günü.

Sevgili  Tigin Orçun Öntaş’ın, en verimli dönemlerine ait yazınsal  birikimlerinin bir bölümü daha;  adını da taşıyan Bilim Merkezi’mizin ilgili Yazınsal Kurumlarının özverili  çalışmalarının sonucunda ; aşağıda adlarıyla  görsellerden de anlaşılacağı gibi;  Tigin Orçun Öntaş’ın

7 adet   seçki yapıtı’ı, vakıf’ımızca yayınlanarak edebiyatımıza kazandırılmıştır. Diğer  yazınsal birikimleriyle ilgili çalışmalar  sürdürülmektedir.

     Yayınlanan seçkiler

   Suskun Yabgu’nun Güncesi
Sudaki Kozmik İz
Bıraktığım Gibi Kal
Üzgünüm,  Böyle Gitmeseydin
Ağlama.  Nehirler Durulunca Dönerim
Bozkırlarımın Mavi  Gülüşü
Düşler de kanar, vurulur
  Tüm anılarını kucaklarız.
      Tigin Orçun Öntaş  Anma Kurulu
Görüntünün olası içeriği: Orçun Öntaş ve Ünser Erdem Öntaş, yazı      

Şairin,

Sudaki Kozmik İz” adlı yapıtından;

“…her bir
 ağrılı bakış
      külleriyle besliyor
dumanlarıyla
aklığını örtüyor
saçlarımın
     ay karanlık
     gece solumuyor
ıhlamur çiçeklerinin
taçlarını yağmalıyor
yarasalar
karıncalar
yırtılıyor
gün ışımadan
kelebeklerin kanadı
     beşiklerindeki bebeklerin
     pembe dudakları
nilüferlerin ağaran güne
uyananları
kardan gülüşler
yarınlar
hangi gül ağacının
dibinde
   gölgesinde
bu işin neresinde
durur hıdırellez’ler
   görünmez tanrılar
   ağlayan tanrıçalar
var mı bir bileni .…”
 Tigin  Orçun Öntaş

Şairin,

(Suskun Yabgu’nun Güncesi) yapıtından;

“…
yazıyorum
    yazdıklarım çiçeklenmiyor
gülümsemiyor
kar
buz üstünde
kalemim asi
mürekkebim hırçın
 asya da
     idil
bilge nil
Afrika da
bir başka yerde
susmayan
susturulamayan kızıl bir nehir
 misisipi
 amazonlarda
     vahşi çığlık
buz çöllerinde
kanayan çiçek …”
Tigin  orçun öntaş

Şairin,

Bıraktığım Gibi Kal” yapıtından;

“…çakalların
kuzgunların
saldırısına uğradık
     kıyım
     talan sofralarındaydık
     zındanlarda
 kurtların
 kardelenlerin
dudakları öptü
kanayan yaramızı
       gözyaşlarımızı
oysa
küçücük bir çocuktum
    yivsiz namlu önlerine
                   bırakıldığımda
el kadar
bir kefendi çığlığım
             örtünemedim
    kana boyanmıştı
                               gece
dağları
suları titretti
isyanımız
    direncimizi
    kutsadı
yağmur kuşları
turnalar
filamingo sürüleri
       kızıldı nehirler
                     türküler
       gelinlerin kanafçeleri
 döl tutmuştu
 kısraklar otlaklarında
     kurtlar doğumdaydı
     inlerinde ejderhalar
                    şahmaranlar
 hıçkırıklar
              ardındaydı
                 çığlıkların..”
Tigin Orçun Öntaş

Şairin,

“ Ağlama, Nehirler
Durulunca Dönerim” adlı yapıtından;

“…sarpların
      en kadim yabanılları
donmuş yamaçları
         himalayaların
      alplerin
     kalbi ağrır
çürütür aşklarını
hasret
kan susar
     isimsiz
   işlemesizdir mendilleri
kanafçelerinde
gül kurutulur kızların, gelinlerin…”

Tigin Orçun Öntaş

Şairin,

 Üzgünüm, Böyle Gitmeseydinadlı yapıtından;

“…ağlama
     ısırma dudaklarını
    kanatma 
         çizme
         sakız ağaçlarını
        dağ kengerlerini
        bulutlar kızıl ağlarken
halkımla aynı saflarda
senli yüreğim
    seni fazla
    çok ötelerinde
    görür olurlamaz kavgam
dizelerim
mor dağlar
      gittin
     “gelme
      dönme” demem
      diyemem
uzak dur bulandırma 
buz dağlarımın
sularını
     gönlümün yalazlarını
     ağrılarını yüreğimin
unutma
ağıtlar da
yer
yurt tutar
gecikmiş ağrılar gibi
    kırgınım
    çok incindim
incittin
beşikleri
salıngaçları …”
tigin Orçun Öntaş

Şairin,“ Düşler de Kanar, Vurulur

adlı yapıtından;

“…
sen de
gör
duy
sorgula çocuk
ölmeden su
dal
ağaç
ozanların dizeleri
kavalımın sesi
        ayağa kalk
kilisede çanların
camilerde ezanların
inanç evlerinin
çağrıları susmadan
analarını yitirmeden
kuzular
     ateş böcekleri
     susmadan
şafak sökmeden
nilüfer taçlarının
sevişenlerinin üstüne
geceyi yalnız
        önlemsiz
         geçenler
örümceklerin
ağrılı
ağılı olanları
    dizeleri yırtılmış
    şairler …”
tigin orçun öntaş

 Şairin,
“ Bozkırımın Mavi Gülüşü”  adlı yapıtından;
“…
gamı yoktu
kederi yoktu
ateşi yoktu
gönlümün
sen kanatlarını
suya çamura
değdirmeden önce
saçlarımın her
bir telini
ayırmamıştı rüzgar
     alıç
     karamuk
     dikenleri bitmezdi
girmezdi koynuma hiç
sen gelmeden önce …”

tigin orçun öntaş

Görüntünün olası içeriği: yazı

Yazarın, “Vanasiya!..
Anadolu Kamonika’larının
Mavi Kutbu” adlı yapıtından;

“…Ah…
Spartaküs
Troya’nın kozmik yarası
     Kale önlerinde
     Çarmıhını tutan el
Paris’in gülen yüzü
“ Hektor”
       Aklımın
       Yüreğimin
       Yaralı ustası
Gece neden yaralı
    Dizlerinin üstüne
    Oturmuş dağlar
Kim ağlattı suları
    Çıplak şimdi
    Yatağında nehirler
Ah..
Vanasiya’nın
kızıl kanatlı perisi
    halkımın
    Mavi kutbu
    Pensilya…
Düşürme toprağa
Kınalı parmaklarından süzülen
Kılıcımın gözyaşlarını
     Ne zaman kana doymuş toprak
     düşman
Öpmesin
Benden başkası
    Kimse
    Hiçbir kimse
    saçlarının perçemini
tanrı da
tanrıça da olsa
tigin orçun öntaş

TİGİN ORÇUN ÖNTAŞ’IN

TÜRK OĞUZ KOZMOGONİĞİNE UYGUN GERÇEKLEŞTİRİLEN

ANITSAL KURGANI

tigin Orçun  Anıtsal Kurganı’nın, Türk (Oğuz Name) İm’li  “Kozmogoniksel” Açılımı;

Tigin Orçun Anıtsal Kurganı

 BİLGİLENDİRME

Tigin OrçunTürk edebiyatındaTürkçeyi en iyi kullananyazarlarımızdan biri olarak kabul edilen, ;  Türk Dilleri ‘yle Türk Edebiyatı Tarihçisi,   Ön (proto) Türkler Araştırmacısı, Eğitimci, Şair, Bilim, Sanat, Kültür insanı  yazar,  Aysaltuk V. Öntaş’ıntek çocuğudur…

 

Baba Aysaltuk V.ÖntaşTürk Eğitimiyleedebiyat dünyasına onlarca eser kazandırmanın yanı sıra,“Ana DilimizTürkçe”yle ilgili çeşitli bilimsel çalışmalar,sunumlar,  söyleşiler gerçekleştirerek, on binlerce katılımcının usunda, yüreğinde  “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili bir duyarlılık oluşmasına katkıda bulunmuş,bilimsel, yazınsal çalışmalarını  kesintisiz sürdüren ışıtmacı bir aydındır.

SUNUM ;

“Babasının bilimsel ve yazınsal eserleriyle; Büyük Ata’larının görsel, tarihsel, bulgusal birikimlerinin;  “KURUMSAL” bir yapı içinde korunaraktarihsel yolculuklarını eksilmeden, bozuma uğratılmadan sürdürmesi”amaçlı“Taç”lı Tasarısını hayata geçirme çalışmaları sürecinde kalbine yenik düşen Genç SaltukluTigin’ininironik” öyküsünün ardından;  !..

babası Aysaltuk v.orçun Öntaş tarafından;  oğlunun düşlerine, düşüncelerine uygun ” gerçekleştirilen;

SELÇUKLU YABGUSaltukluları Torunlarından.  Tigin Orçun’unAnıtsal Kurganı

Anıtsal Kurgan’daGökselİmgeler

Anıtsal Kurganın Doğu (ön) Alnacı  –  Tigin Orçun Anıtsal Kurganı’ndakiTürkKozmogonik Görseller

Tigin Orçun ÖntaşMezopotamya başta olmak üzere, “Kadim” Anadolu topraklarında toplumsal aydınlanmanındeğişimin açkısıyaratıcısı, dağarcığı olan Selçuklu hanedan ailesinin üyelerinden

Saltuklular (1071 – 1202 ) ‘ın ‘ sonyabgusu (hanı);  İnanç Biygu Melikşah Saltuk’un çocukları olan Çemişkezek (Han)ları  –sancakbeyleri– Saltuklularının torunlarındandır. …

Erzurum’da İzzeddin Saltuk (Emîr Saltuk) Kümbeti

Erzurum – Saltuklu Yabgusu (Hanı) İnanç Biygu Tuğurul İzzettin Saltuk’un Anıtsal Kurganı

Erzurum Saltuklu Kümbetleri fotoğrafları ile ilgili görsel sonucu
 

 

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////
   

                              

                             

 

BİLİM SANAT KÜLTÜR İNSANI, YAZARIN Yazınsal Çalışmalarıyla İlgili BİLGİLENDİRME

                                         AYSALTUK V.ORÇUN ÖNTAŞ

fotoğraf : aysaltuk v.orçun öntaş –  kırşehir 2018 ekim

 ANIT’SAL KURGAN’IN TARİHSEL  /                                                                                                       MİTOLOJİK / YAZINSAL  SUNUM’U ! …

            “ … Anıt’sal Kurgan ;                                                                                                                                                 Anadolu Selçuklu (Saltuklu) Devleti’nin (1086) kurucularından; devletin  2’nci Han’ı (Yabgu’su) İnanç Biygu Tuğrul (Kasım) Saltuk’un torunlarından, Genel Tarih’imizin ve Edebiyat’ımızın Taç’lı belleği AySaltuk v. Öntaş’ın, kendisi gibi şair ve yazar olan tek “evlat’ı, oğlu “Mavi Gezegen” in şairi, yazar  Tigin  (şehzade)  Orçun’un, 20 Kasım 2014 yılında  “vefat” ının ardından yaptırılmıştır.

ANIT’SAL KURGAN’IN SÖYLENCE‘SEL ( Mitolojik)  ÖYKÜSÜ

             “Mitolojik Tasarı’ mı  Bilge AySaltuk tarafından kurgulanarak gerçekleştirilen bu  Anıt’sal Yapı ; “Oğuz Kozmogoni”sinin ana öge’lerinden Kutsal ( DOKUZ DAL’LI  KAYIN AĞACI  “TÜREYİŞ” )söylence sinin   özne’lerine “özdeş”  ;                                                                bir’isi toprak altında “gömüt”lük (mezarlık), Sekiz’i de toprak üstünde “Kosmos Belirtge”  olmak üzere Dokuz Kat (bölüm) olarak konumlandırılmıştır.                              Kurgan’ın Ana Gövde’sinin altına denk gelen gömüt’lük (mezar’lık) bölümünde  Bilge AySaltuk ,                                                                                                                                                                        Kurgan’ın sağ’ındaki  (güney) Yıldız’lı  “balbal’ın altındaki  gömütlük’de                          Tigin (şehzade) Orçun.                                                                                                                                               –  sol’undaki ( kuzey) “Ay” belirtge’li  “ balbal’ ın altında da Tigin’in annesi K.Ünser Öntaş’ın gömüt’ü (mezarı)  bulunmaktadır.

TARİH “DÜN” ÜNÜ  “İNKAR” ETMEZ /   ANIMSATIR  HEP !…

               “… AySaltuk v.  Öntaş,  “Toplumsal Mücadelesi’ nin her sürecinde, düşünceleri ; siyasal / yazınsal eylemleri, sayısız üretimleri / eserleri’yle, Selçuklu Saltukluları Önder’liği nedeniyle de,  Siyasal İktidarlarca baskılanmış,  ağır işkencelere “maruz” bırakılarak, prangalara vurulmuş ve yıllarca zından’larda  tutulmuştur.                                                 Tüm bu olumsuz süreçler nedeniyle Bilge AySaltuk , üretimlerinin, eserlerinin büyükçe bir bölümünü sık sık “atıldığı”   ölüm “hücre”lerinde, zından’larda ve  cezaevleri’nde yazmak durumunda kalmış, bırakılmıştır.                                                                                  Bu zor ve ağır koşullar Tigin Orçun’un çocukluk ve gençlik yılları süresince sürmüş; babasına yapılan haksızlıkların, işkence’lerin ve zından’larının “zorunlu” tanığı yapılarak;  “hayat’ı “kabus’a çevrilmiştir.                                                                                                    Ne yazık ki, tüm bu olumsuz süreçler Tigin’in  aramızdan erken ayrılmasının nedeni olmuştur. Tigin’in, bilge babası gibi ; Büyük Ata’ları Selçuklu’larla ilgili Bilimsel / Yazınsal  Üretim’leriyle birlikte,  “ Soy’sal Birikim”leri  ve  donanım’ları nedeniyle de,  ailesi ve konat’ı (Selçuklu Saltukluları)’nca “önder’liği onanmış bir Selçuklu Tigin’i olarak görüldüğü bir süreçte, O’nun “hüzün”lü kayıp’ı,   ailesi ve Konat’ı için büyük bir yıkıma neden olmuştur.                                                                                                        Genel Tarih Yazıcı’ları,  mücadelesi / üretimleri ve “Taç” lı birikimleri nedeniyle Bilge AySaltuk’u,  Selçuklu Saltukluları “Hanedan Soy” sıra’lı dizilim’inin 33’ncü “Son Savaşçı”Yabgusu ; oğlu Tigin Orçun’u da 34’üncü  Hanedan Tigin’i olarak kabul ederler.                                                                                                                                                                                             Üzerinde yaşadığımız  bu “ Kutsal  Toprak” ları,  halkımıza “Vatan / Yurt” yapan /  ; (Anadolu) ‘yu  bize armağan eden  tüm Selçuklu  Siyasal Önder’leriyle Konat’ını;  bilimsel ve yazınsal  “Çaba / Çalışma” ve “yorulmaz”  mücadeleleriyle,  Halk’ının  yüreğinde, belleğinde  “Taç” lı sayfalar açan  (Baba – Oğul ) ;                            her iki Selçuklu Hanedan Üye’si,  tanım’sız süreç’lerin “Siyasal Girişim”cileri bu “Kutlu” Aile’yi ve  mücadelelerini kucaklıyor,  selamlıyoruz.

               Efsane’lerin, masal’ların ve destan’ların özne’si tüm kahramanların; Yer’in, Su’ların ve  Mavi Gök’ün derin sonsuzluklarında “nefes” almaları dileğiyle ! …”                                                                                                                                                                     Temmuz / 2023

 

                                                                                               AySaltuk v.Orçun Öntaş Asyatik Dilleri                                                                                                                                    Bilim Merkezi                                                                                                                                                   Edebiyat ve Tarih Kurulu

 

 

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI DERGİsinin

SUNUMU

       Türk Dil Kurumunun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI DERGİsinin ocak 2010/ 697. sayısında, yazarımız Aysaltuk V. Öntaşla ilgili yapılan bilimsel bir sunumda ;

       “(Aysaltuk V.) Öntaş, gerçek bir dil bilinci ve duyarlılığıyla eserler ortaya koyan, tüm eserlerinde Türkçenin kendi olanaklarından kendi zenginliğinden yararlanan yazarlarımızdandır.”  Vurgusundan   sonra;

       “ … edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eser veren Öntaş, BU ESERLERİNİN TAMAMINDA TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİNİ HEDEFLEMEKTEDİR.” Denilmekte,

       yazarın  eserleriyle bilimsel çalışmalarını Türkçenin kendi öz kaynaklarıyla, olanaklarıyla taç’landırdığını okurlarına övünçlü duyurmakta;  yazınsal tüm eserlerinin Türk Dilinin doğru öğrenimiyle öğretiminde birerÖRNEK lem oluşturduğunu yazmaktadır.

           Türk edebiyatında, Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak kabul edilen Türk Dilleri ve Türk Edebiyatı Tarihçisi, Ön (proto)  Türkler Araştırmacısı, eğitimci, şair ve yazar, Yayınevimizin Kültür ve Sanat Evi Bölüm Başkanı Aysaltuk Vahap Öntaş,  tüm, yazınsal çalışmalarından da anlaşılacağı üzere;

       edebiyat dünyasına yüzlerce eser kazandırmanın yanı sıra, “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili çeşitli bilimsel çalışmalar, sunumlar yaptı; 20.000 saati aşkın söyleşiler gerçekleştirerek yüz binlerce katılımcının usunda, yüreğinde  “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili bir duyarlılık oluşmasına katkıda bulundu.

       TDK’nun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ DİL VE EDEBİYAT DERGİ’sinin yukarıda belirtilen ilgili sayısında, vurgulandığı gibi;

        “ …edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eserler veren Öntaş.” Değerlendirmesinin ardından, yazarın; “ Onlarca” eserlerinden de söz ederek,Onun”, yazınsal üretkenliğini özellikle belirtmektedirler.

       Yazarımız Aysaltuk Vahap Öntaş,  Ana Dilimiz Türkçemizle ilgili birikimlerini, Ankara ilimiz başta olmak üzere yurdun ayrımlı bölgelerindeki eğitim kurumlarında söyleşiler, paneller, konferanslar gibi etkinliklerle  paylaşmaktadır.

       Katılımcılar üstünde etkin ve kalıcı bir Anadil TürkçeFARKINDALIĞI” yaratacak; tüm bu bilimsel çabalarıyla, uygulamalı eserlerinin;

       dil öğrenimiyle, öğretiminde kullanılmakta olan “Teknik Araç Ve Gereçlerinyetkinleşmesine; katılımcıların “Türkçe Söz Varlıklarıyla; Türkçe kullanımlarının ” gelişmesi konusunda, etkili birDİLbilinci oluşturmaktadır.

                                       Değerli bilim insanının çabalarını esenliyoruz……

                           ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ

Yazarın Belgitay Romanıyla İlgili Eleştirmen Yorumu

” …
Romanın Tarihsel Arka Planı:

“Belgitay” romanı, Saltuklu Türkleri ile ardıllarının, Anadolu’daki sekiz yüz yıllık serüvenini; toplumsal-siyasal-kültürel boyutlarıyla günümüze taşıyor. Tarihsel bir geri planı var kitabın, ama “Belgitay”, klasik anlamda bir “tarihi roman” değil. Çünkü, güncel bir boyut da içeriyor.

İnsan Doğa İlişkisi;

Bu romanın benim için en ilginç  ve önemli yanı, insan-doğa ilişkilerini sergileyişteki özgünlüğüdür. Romanda insan ve doğa betimlemelerinin atbaşı gitmesi, bunların zaman zaman sarmaşarak birbirinin içine girmesi, insanla doğanın kaynaşıp bütünleşmesi, bana çok çarpıcı geldi.

“Belgitay” da doğa-insan ilişkileri oldukça “ayrımlı” ve ayrıntılı biçimde anlatılıyor. Anlatılanların çoğu zaman insan mı, doğa mı olduğunu ayrımsayamıyorsunuz bile. Hepsi içiçe geçmiş, örgensel bir bütün oluşturmuş. Bir bakıma, “Doğanın diyalektiği” ni şiirselleştirmeye çalışmış romanında a.v.öntaş.

Romanda yalnızca doğa-insan ilişkileri değil, buna koşut olarak tarihsel-toplumsal olaylar da siyasal nitelikleriyle ele alınıyor. Güncel kıyımlar, öldürümler, kan dökmeler; yakın tarihimizin belleklerimizden çıkmayan acılı olayları, romanın ana izleği çevresinde anlatılıyor. Kimi ayraçlar açılarak, güncel olayların tarihteki benzerlerine göndermeler yapılıyor. Böylece doğa-insan ilişkilerine toplumsal-siyasal bir boyut daha ekleniyor.

Öz Türkçe Tutkusu

A.V.Öntaş, romanında denediği katıksız “öz Türkçe”yle de ilgi uyandırıyor.

Öz Türkçe yazma tutkusunun doğal bir sonucu olarak, Arapça “ve” bağlacıyla da arası pek iyi değil Öntaş’ın. Bu nedenle, kitabın önemli tezlerinden biri  -sunuş yazısında açıkça belirtilmese de- “Belgitay” ın “ve” bağlacı kullanılmadan yazılmış olması. ….”
A.Aşut/ Eleştirmen

Türkçemizin “toplumsal” Belleği

“Türkçe”mizi doğru yazmak, konuşmak isteyenlerin yoldaşı!..

Anadil Türkçe”mizin öğretimini amaçlayan

–   Türkçe  “Duyarlılık Çalışması”

  • Türkçe “Farkındalık Çalışması”
  • Özleştirme Kılavuzu
  • Yazınsal Seçkiler – ilgili ağ’sal bölümlerde izleyeceğiniz-

( “Türkçe” öğretimini amaçlayanTürkçe”mizin kendi söz varlığını, tümce yapılarıyla kurallarını kullanarak oluşturulmuş; kurmaca öyküce (masal), öykü, şiir, roman, oyundan oluşan yazınsal seçki (kitap) ler…) le;

Yazınımızı taç’landıran bilge.. 

HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

YAZARIN, YAZINSAL SEÇKİLER’ İNİN ÖZNELERİ

Yazar, tüm yazınsal çalışmalarında , “Anadil Türkçe”nin kendi olanaklarını, zenginliklerini, birikimlerini kullanarak; örgün eğitimde kullanılan araç-gereçlerdeki dilin,  Türkçemizin söz varlığıyla donatılmasını ereklemiştir.

Konuşma, yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıların, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmuştur.

Bir başka anlatımla yazar, Türk yazınında; Türkçe olmamasına karşın, yazınsal üretim yapan kimi aydınlarımızca; Türkçemizin değerleri, kuralları  gibi algılanarak yazınımıza iliştirilen Türkçe dili dışındaki hiçbir yazınsal ögeyi kullanmamış; tümüyle Türkçemizin tarihsel birikimlerini, olanaklarını kullanmış, Türkçe söz varlıklarıyla yapıtlarını taçlandırmıştır.

Bu nedenle, Büyük İskender’in Harezm’in ünlü bilgi dağarı sanlı kitaplığını yaktığı günden günümüze gelinceye değin; Türkçemizle ilgili, ilişkili olmamasına karşın, Selçuklu’dan başlaşarak Cumhuriyet Türkiyesi  “kimi” aydınlarımız  tüm yabancı dilsel ögeleri yazınsal üretimlerinde kullanmışlar, kendi Türkçe söz varlıklarının yok olmalarının öznesi konumuna gelmişlerdir.

Türkçemizin çokca tartışıldığı bir sürece tanıklık eden yazar Aysaltuk V.Öntaş, bu duyarsız gidişin özdeği, öznesi olmayı yadsıyarak,  Türk dilinin yapısal dokusuna aykırı  hiçbir yazınsal kuralı, dilimizin kendi yapısında olmayan  bağlaçları kullanmamış, dildeki bilinçli duyarlılığı hep diri tutmuş; Türk yazınında BAĞLAÇ kullanmadan yazınsal üretim yapan yazar olarak  dil tarihindeki yerini almıştır.

Yazarın bu çabası, çalışmaları başta TÜRK DİL KURUMU uzmanlarınca da taçlı, övünçlü, bulunmuştur.

Yazınsal, yapısal çalışmaların ana ögesi dayanca ( metin ) lardaki tümceler; Türkçenin sözel damarı tonlama, vurgu, tümce çeşitlilikleriyle oluşturulmuştur.

Tarihsel süreç içinde dilsel, kültürel etkileşimler sonucunda, Türkçemizin kendi doğasında olmayan BAĞLAÇLARLA birlikte ayrımlı yazınsal kurallar da, dil duyarlılığı olmayan aydınlarca kullanılır olmuş, bunu izleyen her süreçte, Türkçemiz, dilsel, yazınsal anlamda  bilim, sanat dili olma yetisini yitirme durumuyla yüzyüze gelmiştir.

Türk yazınında dilsel birikimleriyle, dil bilinciyle, duyarlılığıyla bilinen Yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın, yapıtlarının hiç birinde BAĞLAÇ kullanmaması, bu yitiklik çığılığına karşı bir duyarlı çıkış, Başkaldırı  olarak algılanmakta, bu nedenle kimi aydınlarımızla Türk Dil Kurumu bilim insanları onun bu çabasını  doğru bulmakdadırlar.

Yazarımızın bu yazınsal çıkışı, başkaldırısı  salt “anadilimiz Türkçe”mizle sınırlı değil hiç; “o”, tüm Yer Yuvarı Anadillerinin var olmalarının koşulunun;  kendi topraklarının koynunda, gövdesinde,  çınar yapraklı dallarında yeşereceğini biliyor, savunuyor.

Yazınsal Seçkileri

Aysaltuk V. Öntaş, konuşma-yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıları, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmaktadır..

         Türk yazınında;  kimi aydınlarımız; Türkçe olmayan sözcüklerle, kuralları; “…Türkçemizin değerleri, kuralları; kutsal bir “MİRAS”ı  gibi algılayarak yazınsal üretim yapmayı sürdürmektedirler. Bu algı, dilsel duyarsızlık, Selçukludan başlayarak, günümüz aydınlarınca da sürdürülmektedir. Aydınlarımızın bu duruşları, duyarsızlıkları sonucunda Türkçe söz varlıklarımızın giderek yok olmalarının nedeni olmakta, yazarlar, aydınlar böylelikle kendi anadillerinin yok olmalarının öznesi konumuna gelmektedirler.

 HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

Yazar’ın “ANADİL TÜRKÇE” duyarlılık BİLDİRGESİ

BİLİM, SANAT, KÜLTÜR ADAMI,
Şair, Yazar AYSALTUK V. ÖNTAŞ’ın

 “ANADİL TÜRKÇE”  duyarlılık BİLDİRGESİ

Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarınn binlerce yıl süren uğraşlarının  bir ürünüdür. Bu nedenle diller, kendilerinin yaratıcısı olan  toplumların öznesidir. Dil kıyıcılığı (katliamı) yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi) olduklarını bilmelidirler.

Diller, “ait” oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin “ait” olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı, özendirilip, evrensel kültür dağarcığındaki yerini alması sağlanmalıdır.

Her toplum gibi Türkler de, üzerinde yaşadığımız yeryuvarının önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusun, söz varlığının giderek bozulma sürecine girmesi düşündürücüdür!

Yazınsal üretim yapanlarla, aydınların ilgisizliklerine bir de  duyarsızlıkları eklenince   Bu gün eğitim yapıtları başta olmak üzere, yazınsal (edebiyat) yapıtlarımız, adlarımızla kent sokaklarımız yabancı sözcüklerin akınına uğramıştır..

Ancak, kimi yazıncılarımızla aydınlarımız: dilimizde karşılıkları  var, kullanılır olmasına karşın; Türkçe sözcüklerinin yerine yabancı karşılıklarını kullanmayı sürdürmektedirler. Türkçe sözcük kullanma duyarlılıkları, tasaları (kaygıları) olmayanların  yabancı sözcük kullanma alışkanlıkları: ana dilimizin yazın ( masal, öykü, şiir, roman), bilim, kültür dili olmasını tartışır konuma getirmiştir…

Türkçemizin ne denli bir çekinceyle (tehlikeyle) karşı karşıya bırakıldığına, bozuma uğradığına tanıklık etmesi dileğiyle, yapıtlarımı okumaya başlamadan “Ne kadar Türkçe konuşuyoruz!” başlıklı bir “tanılama” bölümüyle kurmacalarımın anlatımında  kullandığım kimi Türkçe  sözcüklerin yabancı karşılıklarını; bir örneklem olması için yapıtlarımın baş sayfasında veriyorum.

Okurlarımın kutlu bir geleceğe yönlendirilmesinde büyük çabalarıyla katkıları olan öğretmenlerimizle yetişkinlerin; bu sözcüklerin yeniden kullanımını sağlamadaki duyarlılıklarına bir katkım olsun istedim.

Ana dilimizin  yaşaması,  Türkçemizin bizden sonraki kuşaklara kirletilmeden bırakılması için, bilinçsizce dağarcığımıza yüklediğimiz yabancı bir sözcüğün yerine, TDK sözlüklerinde karşılığı olan  Türkçesini kullanalım.

Unutmayınız, salt (yalnız)  toprak yurt, vatan değildir insanlara, toplumlara. İnsanın gerçek yurdu (vatanı) kendi ana dilidir.  Diliniz, yüreğinizle birlikte atar, yaşar; gittiğiniz  her yere sizinle gider, sizinledir . . O sizin gerçek yurdunuz, “vatan”ınızdır!..

Tarih, kendi dili için varolmayanların, birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.

Bu nedenle gelecekteki yeryuvarı düzeninde yer alacak uluslar, dilini yitiren (kaybeden) toplumların Güneşlerinin bir daha  hiç doğmayacağını bildiklerinden; dillerine, kültürlerine sığınırlar, onu taçlandırarak korurlar hep!..

Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine, Türkçe karşılıklarını koymanız dileğiyle…

HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!… ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ

aysaltuk v. öntaş‘ın ANA DİL sunumu

Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarının binlerce, milyonlarca yıl süren topluluk yaşamlarının ürünüdür, sonucudur.

            Bu özlü yanıyla diller, kendilerinin yaratıcısı olan toplumlara aittir. Dil kıyıcılığı yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi)  olduklarını bilmelidirler.

            Dillerin de insanlar gibi canlı varlıklar oldukları unutulmamalıdır. “Ana dil” ler, dirimsel (biyolojik) dillerin ağız boşluğundaki  yeteneklerinin en “kutsal” sonuçlarıdır. Ölen, öldürülen her bir insanla; bildiği dillerin de öldüğü, ustan (akıldan) çıkarılmamalıdır hiç!.. 

            Öyleyse diller, ait oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin ait olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı; özendirilip, evrensel kültür mutfağında yerini alması sağlanmalıdır.

            …..Kazakistan’ın başkenti Alma- Ata yakınlarındaki Esik kasabasında yapılan kazılarda; üzerinde 26 harften oluşan Göktürk yazısı bulunan  gümüş bir kap, Türklerin tarih sürecindeki yazıyla olan yolculuğunun bilinen ilk halkasıdır. Bilim adamları bu kabın M.Ö. V. , 1V. yüzyıla ait olduğunu saptamışlardır. Dil biliimciler bu yazının Göktürkçe yazısının ilk (arkaik) dönemlerine ait olduğu yargısına varmışlardır.          Türklerde yazının M.Ö. V. yüz yılda kullanıldığının ilk yazılı belgesi olan bu tarihsel belge; Türk dilinin diğer diller içindeki konumunu, önemini belirtmeye yeterli olsa gerektir.

            Her toplum gibi Türkler de, üzerinde yaşadığımız anakaranın önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusumuzun, söz varlığının giderek bozulma noktasında olması düşündürücüdür!

            Tarih, kendi dili için var olamayanların; birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.
            Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine “Türkçe” karşılıklarını koymanız, kullanmanız dileğiyle….”

aysaltuk v.öntaş

Yazınsal Seçkileri

Aysaltuk V. Öntaş, konuşma-yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıları, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmaktadır..

         Türk yazınında;  kimi aydınlarımız; Türkçe olmayan sözcüklerle, kuralları; “…Türkçemizin değerleri, kuralları; kutsal bir “MİRAS”ı  gibi algılayarak yazınsal üretim yapmayı sürdürmektedirler. Bu algı, dilsel duyarsızlık, Selçukludan başlayarak, günümüz aydınlarınca da sürdürülmektedir. Aydınlarımızın bu duruşları, duyarsızlıkları sonucunda Türkçe söz varlıklarımızın giderek yok olmalarının nedeni olmakta, yazarlar, aydınlar böylelikle kendi anadillerinin yok olmalarının öznesi konumuna gelmektedirler.

 HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

YAYINEVİ SUNUSU

 

KBir 2 kişi, sakal ve yazı görseli olabilirültür yayıncılığı bizim, uzunca bir süredir usumuzdaki bir taslaktı. Okurumuzun karşısına bir “ilk” ürünle çıkıp, düşümüzü gerçekleştirirken; okurla, bu alanda yazınsal üretim yapanlara da yayın evi olarak “ilkelerimizi, ilklerimizi” bildirmek, duyurmak istedik.

“Türkçe”mizin, çokça sorun yaşadığı bir süreçte, yayınevi olarak olarak “Ana Dil”imize karşı ötelenemez işlevlerimizin olduğunu anımsatmak istedik. Bunu, yaşanılan bu kutsuz sürece bir katkı olarak da algılamadık, bunun yaşamsal bir gereklilik olduğunu düşündük.

Tüm bu nedenlerle

Türk dilinin kullanımının öznelleştirildiği bir dönemde, yapıtını yayınlayacağımız yazarın da, dil konusunda “ilkeleri, ilkleri” olan, dil duyarlılığıyla donatılmış birisinin olmasını yeğledik doğrusu.

Böylelikle, bundan sonra yayımlayacağımız kültür kitaplarıyla ilgili de, bu işin “mutfağın”da olan, “ana dil” duyarlılığıyla üreten, yazın üretimi yapanlarla birlikte çalışabileceğimizin duyurusunu yapmak istedik.

Yapıtlarında, Türkçemizin gövde, ses, tümce yapısıyla, onun bİlge sözcüklerini, okurunun doğarcığına sunan, yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ında yayınevimiz gibi “ilke”leri,  “ilk”leri  olan biri olduğunu – kendi okurlarından özür dileyerek- okuru olacaklara onun yazınsal ölçütlerinin bazılarını burada belirtmek, okurun bunları  bilmesini istedik.

            Türk yazınında , Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak bilinen yazarın;

– “Türkçe Anadilimiz” konulu,  10.000 saati aşkın, anadilimizle ilgili çeşitli söyleşiler düzenleyen “ilk”lerden olması

Yapıtlarının hiç birinde, “ve, ama, fakat, lakin…gibi” yabancı bağlaçlar kullanmaması, kimi eleştirmenlere göre

“Son yüz yılımız için de (ve) bağlacı kullanmayan Nurullah Ataç’ın da içinde olduğu, üç yazarımızdan biri” olarak nitelendirilmesi;

Türk eğitim yayıncılığına önemli katkıları olan  yazarın,  bu alanda nitelikli yapıtlar üreterek milyonlarca öğrencinin usunda, temiz, kalıcı bir yer edinmiş olması,

– Edebiyatımıza onlarca (masal, öykü, şiir, roman, deneme, araştırma) yapıtla katılması, katkı sunması,

– “Türk Dili”yle ilgili çeşitli çalışmaları, araştırmalarıyla, yazınımıza yeni bir soluk getirmesi,

– Yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ın kendine özgü bir biçeminin (uslup) olması. Yapıtlarında, edebiyatın en zor  dediği, “sanat”sal anlatımı seçmiş olması, bu biçemle çok kalıcı ürünler vermesi,

– Yapıtları, biçim, içerik olarak incelendiğinde, onun ne denli ayrımlı, dil bakımından ne denli duyarlı olduğunu okurunca onanacak, kendi diline yönelmesi, yazarımızı, bizi şimdiden övünçlendirecektir.

ÖDÜL Kültür Sanat Evi

Aysaltuk V. Orçun Öntaş’la ilgili söylenmiş, yazılmış okur, yazar, bilim adamlarının görüşleri

Aysaltuk V. Öntaş

(Yakın -Uzak- Arkaik)  Asyatik Diller  ve Türk Tarihçisi ;

“Evrimsel özdek Diller”  Kuramcısı, Dilbilimci, Şair,                                                                                Yazar  

ANA DİLİMİZ’in yazınsal BELLEĞİ

fotoğraf: aysaltuk v.öntaş

 

BİLİM KÜLTÜR İNSANI AYSALTUK V. ÖNTAŞ’IN YAZINSAL ÇALIŞMALARININ BİR BÖLÜMÜ

 

Yazarın Yazınsal çalışmalarının Listesi I

SÖYLENCE DİZİSİ

  1. Ayun
  2. Akbörü
  3. Tankut İlinhan
  4. Baratay (Uluğata)
  5. Dil Ağacı

( 5 ‘er forma)

YAŞAMSAL KAYNAĞIMIZ

  1. Toprak Ata (1-2)
  2. Su Ata
  3. Ay Ata
  4. Yer Ata (1-2)
  5. Işık Ata

(B.Boy Resimli  24’er sayfa)

GENÇLİK DİZİSİ

  1. Beyaz Kurt
  2. Karatay
  3. Yazgısızlar
  4. Berayçe’nin Çocukları
  5. Ilgım Ana

( 5’er forma )

YAŞAM DİZİSİ

  1. Bal Baba
  2. Kurtboğan
  3. Pars
  4. Kafes
  5. Dolunay

(5’er forma)

KURMACA DİZİSİ

  1. Kurt Yasası

2.Toprak Isınınca

  1. Yurt
  2. Çakır Kuşu
  3. Obruk

6- Örtün Bulutları

7- Türküleri İlkyaza

8-Kavaklar Çıplaktı

(5’er forma)

GÜLMECE DİZİSİ

  1. Buzağı
  2. Kuyu

  (5’er forma)

DİNLENCE  DİZİSİ

  1. Ecehan
  2. Mukay
  3. Börçe
  4. İlksu
  5. Gökçe Kaan

(5’er forma)

OYUN

  1. Baysu (Kar Evi Çiçeği)

     10 forma)

ROMAN DİZİSİ

  1. Belgitay  (360 sf.)
  2. Sevi Atları  (380 sf.)
  3. Sonsu  (96 sf.)
  4. K. Gelincikleri  (128 sf.)
  5. Deli Türkü  (138 sf.)

6- Çöl Engereği    

 ŞİİR DİZİSİ    

  1. Benim Yaram Sargı Öksüzüdür.
  2. Bir Avuç Mavi

. Ağaç Yurdun Elleriyse

  1. Sevi Bozkırda Ağrılı Büyür
  2. Kar Gülüşü

   (5’er forma)

  BİLİM DİZİSİ

  ( 48 ‘er sayfa,Teknik resim, grafik

  1. Hava Atanın Çocuklar
  2. Güneş Atanın Gezegen Çocukları

3.Su Atanın Okyanus Çocukları

4.Evrenin Öyküsü 

  1. Işığın Gizemi

6.Uzay Havayuvar’ın Komşusu

7.İklim Geleceğimiz

tasarım; Büyük Boy- )

8.Kutuplarda Onüç Gün

9.Yıldızları Adlarıyla Tanıyın

  1. Suda Yaşayan On Gizemli Canlı
  2. Suyla Oynayan On Gizemli Canlı
  3. Dünün Dev Sürüngenler
  4. Böcekler
  5. Çevremizdeki Hayvanlar
  1. Bitkiler
  2. Karalar, Kıtalar
  3. Sular, Okyanuslar
  4. Karadaki Canlılar
  5. Eskiçağ Etoburları
  6. Kara-Su Canlıları

ARAŞTIRMA

– Toplayıcılıktan Günümüze Ana Diller

– Eskiçağ Uygarlıklarında “Arkaik” Dillerde Değişim

– Saltuklularla Sarı Saltuk’un İlişkisi

– Luvi Dilinin Ardılı olan “Asyatik” Uygarlıklar

– Türk Dilinin  Evrilişi

– Özleştirme Kılavuzu

– “Farkındalık” Çalışması

– Duyarlılık Yaratma  

yazarın Yazınsal çalışmalarının Listesi-II

  •  
  •  

HALK BİLİM (FOLKLORİK) ÇALIŞMA 

” 1236 Malya Yenilgisi” Üstüne (Kültür Bakanlığı Destekli) Müzikal Çalışma)

MAVİ GEZEGEN ÖYKÜ DİZİSİ ( resimli 32 sayfa ) 3., 4., 5. sınıflara yönelik

  1. Çiftçi ile Karısı
  2. Yaşlı Köylü
  3. Beş Yüreksiz Adam
  4. Yoksul Köylü
  5. Aymaz Serçe 

GÖKKUŞAĞI MASAL DİZİSİ ( resimli 32 sayfa ) 2., 3., 4., 5. sınıflara yönelik

  1. Küçük Maymun
  2. Gecenin Armağanı
  3. Yurtçu Leylek
  4. Kurtların borcu

ÖYKÜ DİZİSİ ( resimli 32 sayfa )1., 2., 3. sınıflara yönelik

  1. Cingöz ile Tekir
  2. Asalak Guguk Kuşu
  3. Uğur Böceği
  4. Yalan Söyleyen Çocuk

MASAL DİZİSİ  (resimli 16 sayfa) 1., 2., 3. sınıflara yönelik

  1. Öfkeli Kral
  2. Tavşancık ile Kartal Kardeş
  3. Ala Kırlangıç
  4. Küçük Arı ile Küçük Gelincik

AYGÜN MASAL DİZİSİ (resimli 16 sayfa) 1., 2., 3. sınıflara yönelik

  1. Aygün’ün Düşü
  2. Aygün’ün Benekli Atı
  3. Aygün’ün Taklacı Kuşu
  4. Aygün Uzun yolda
  5. Aygün Ağaç Dikiminde
  6. Aygün’ün Armağanı
  7. Aygünle 7 Gün
  8. Aygün’ün Dönüşü

SUTAY İLE YASUKAY (resimli 16 sayfa) 1.,2.,3 sınıflara yönelik

  1. Sutay’ın ilk Günü
  2. Sutay ile Gökağaç
  3. Sutay’ın Dönüşü
  4. Sutay ile Kangru Şusa
  5. Sutay ile Karkuş
  6. Sutay ile Apakçay

DEBIRAK AMCA DİZİSİ (resimli 16 sayfa) 1., 2., 3. sınıflara yönelik

  1. Debırak Amca ile Ekin
  2. Debırak Amca ile Tuğça
  3. Debırak Amca ile Gürce
  4. Debırak Amca ile Yunca
  5. Debırak Amca ile Yazgün
  6. Debırak Amca ile Karca

TÜRK DİLİ DİZİSİ           

  1. Duyarlılık çalışması -2-
  2. Farkındalık – 2- “
  3. Özleştirme Kılavuzu (96 sf.)                                                                                                      4.Türkçemizin Öyküsü

 BİLİM DİZİSİ        ( 48 ‘er sayfa,Teknik resim, grafik tasarım; Büyük Boy- )

  1. Hava Atanın Çocuklar
  2. Güneş Atanın Gezegen Çocukları                                                                                                      3.Su Atanın Okyanus Çocukları                                                                                                          4.Evrenin Öyküsü                                                                                                                                          5-Işığın Gizemi                                                                                                                                              6.Uzay Havayuvar’ın Komşusu                                                                                                              7.İklim Geleceğimiz                                                                                                                         8.Kutuplarda Onüç Gün                                                                                                                    9.Yıldızları Adlarıyla Tanıyın
  1. Suyla Oynayan On Gizemli Canlı
  2. Dünün Dev Sürüngenler
  3. Böcekler
  4. Çevremizdeki Hayvanlar
  5. Bitkiler
  6. Karalar, Kıtalar
  7. Sular, Okyanuslar
  8. Karadaki Canlılar
  9. Eskiçağ Etoburları
  10. Kara-Su Canlıları

SÜREKLİ YAYIN

– ASYA ALTAYLI ATALARIMIZ ANADORLAR

 SÖYLENCESEL (MİTOLOJİK) ÇİZGİ ROMAN

-. ………………….

TAŞ DEVRİ İKİZLERİ                          (Çizgi roman 16 ya da 32 sayfa)                                                             –

  1. Kitap

             …….

             …….

 

ödül kültür SANATEVİ

Ana Dilimizin,

toplumsal belleğimizin

     “yorulmayan”  DÜŞÜNCE  işçisi,  

   YAZINIMIZIN  (edebiyatımızın)

   AKSAÇLI  bilgesi

 
Ağsal İçerik Tasarı;  2008’de Orçun Öntaş tarafından düzenlenmiştir.

                                                       YAZARIN                                                                YAZINSAL GÖRSELLERİNDEN                             BİR BÖLÜM

  ( yazınsal yapıtların diğer bir bölümünü görmek için “AnaSayfa’ dan  “ESERLER”  bölümünü  tıklayınız.)

fotoğraf ekim 2018 kırşehir / aysaltuk v.orçun öntaş

 

 

 

OĞUZ‘UN KINIK YABGULARI

 

Aysaltuk V. orçun Öntaş’la ilgili söylenmiş, yazılmış okur, yazar, akademisyen ve bilim adamlarının görüşleri’nden kimi örnekleri de buraya aktarmak istedik. İşte bunlardan bir kaç örnek;’

“Kusursuz bir toplumsal belleğe sahip yazar -Aysaltk v. Öntaş- yapıtlarında” Türkçe’yi bir “virtüöz” gibi kullanıyor. Kutluyorum!
Prof. Halil Çivi (Dekan)
“Yapıtlarında hiç emeklemeden, dizlerinin üzerinde sürünmeden; başı omuzlarının üstünde dimdik koşan bir ışıtmacı A.V. öntaş.”
Yazar Remzi İnanç
“….. bir bakıma doğanın “diyalektiği“ni şiirselleştirmeye  çalışmış a.v.öntaş. … Onu okurken, dinlerken; Bir “pastoral Senfoni” dinler gibi oluyorsunuz. İçiniz dışınız çiçekleniyor.”
Eleştirmen-Şair
Atilla Aşut
“Ülkem adına yazara teşekkür ediyorum. “onu okuduktan” sonra Türkçe’nin farkına vardım!”
Av.N.Berberoğlu
Ankara Barosu
Yapıtlarında kullandığı şiirsel dilDede Korkutla yazınsal akrabalığını ele veriyor.  Kutluyorum!
Prof. Dr. İlhan Tomambay
A.V.Öntaş’ı her okuduğumda, kendimi hayata bağlanmış buluyorum.”
Yazar Zerrin Taşpınar
” … Türk Dilleriyle ilgili bilimsel, yazınsal çaba ve çalışmaları nedeniyle;  Ulusal ve Uluslararası Edebiyat Dünyasında; Türkçenin “YaşayanYurttaşı olarak bilinen;  Eğitimci,  Edebiyat”  ve Türk Dilleri Kuramcısı, Tarihçi,  Proto (ön)  Türkler  Araştırmacısı,  Şair ve  Yazar  … Aysaltuk Öntaş’ın  YARIM ASIRLIKRüya”sı olan
AVRASYA DİLLERİ ETİMOLOJİK KURULUMLARIYLA ilgili kendi adını taşıyan Bilim Merkezi’ni  ANTALYA’da  gerçekleştirme girişimi, Antalyalılarca  da  övünçlü  karşılanmış  tüm çalışmalarını kucaklamışlardır. … “
Prof.Dr.Mehmet Altunkaya ( Rektör Yardımcısı )Aysaltuk v. Öntaş Bilim Projesi’inden alınmıştır.-

                                                      ————————————-

 

O –A.V.Öntaş-,  içinde yaşadığı toplumun  toplumsal kurtuluşu için mücadele etmeyi önceleyerek; etkili “örgüt”sel savaşımıyla birlikte, yazınsal ve bilimsel çalışmalarıyla kendi “yüzyıl”ının”bilge devrim”cisi olmayı “kotarmış”;  Büyük Selçuklu Devleti’nin kurucuları Ata’ları  Tuğrul, Çağrı ve Saltuk Bey’ler gibi; yaşadığı sürecin “Siyasal Girişim”cisi, eylemcisi olmayı başarmış,  Kınık Konatlarının bilge’lerince “önder”liği onanmış,  yürekli bir Saltuklu lideri’dir.

-Aysaltuk v.Öntaş’la-  ilgili bilimsel çalışma yapacak her bir araştırmacı, onun bilinen büyük büyük atası  sekizinci yüzyıl Oğuz  Yabgusu Alp-Togan İlteriş Kağan (835 – 920 )’la başlayan;  Etrek Kağan, İlik Ertaş Kağan, Dukak, Selçuk, Saltuk, Mikail, Tuğrul, Çağrı, II. Saltuk Beyler ve Alparslan’la devam eden Bozkır “Siyasal Girişimci’liği geleneğinin; yirminci yüzyıl’da Aysaltuk v. Öntaş  tarafından yürütüldüğünü; onun, büyük atalarının  yüzyılımızdaki ardılı olduğu gerçeğini bilmek, görmek durumunda kalacaktır

                       Kamil Öztürk  Öğretmen Sanatçı / Burdur

Aysaltuk v.Öntaş, ilginç, başka hiçbir yazara benzemeyen, farklı ve mutlaka okunması gereken bir yazarımızdır.  //  Doç.Dr.Faruk Güçlü

“ … Yönetmenliğini ve sunumunu  yaptığım bir televizyon program’ımda, kendisini konuk ettiğimde  mesleği “edebiyat”çı olan biri olarak;  entenllektüel, tarihsel ve yazınsal “donanım” ından ve program boyunca , tümüyle Türkçe sözcüklerden oluşturarak bir nehir gibi akan güçlü tümcelerinden büyülendim.    ..  … …  

    Programın bitiminde ve sonraki günlerde, izleyicilerden aldığım tepki de hem şaşırtıcı hen de sarsıcıydı. Onlarında benim gibi konuğum Aysaltuk v.öntaş’ın entellektüel birikimiyle, yazınsal ve tarihsel içerikli söyleşisinden olağanüstü etkilendiklerine tanık oldum.                                                                                                                                                                               ..        Sonraki günlerde  Aysaltuk v.öntaş’ın. “Belgitay” adlı romanıyla; “Benim Yaram Sargı Öksüzüdür” şiir kitabıyla birlikte,   programımız sırasında imzalayarak bana armağan ettiği  8 yeni diğer kitabını da  okuduğumda da tam anlamıyla büyülendim.

Prof.Dr.Halil Çivi’yle birlikte tüm diğer edebiyat ve bilim insanlarının  aysaltuk v.öntaş’la kurdukları cümleleri okuduğumda da; şaşıranın, etkilenenin bir ben olmadığımı anladım. Şöyle bir cümle kuruyordu Sayın Prof.Dr.Halil Çivi;

“ Kusursuz bir toplumsal belleğe sahip yazar –a.v.öntaş-, yapıtlarında Türkçe’yi bir “virtüöz” gibi kullanıyor. Kutluyorum” şeklinde, bir tümce kurarak hayranlığını belirtiyor, anlatıyordu.

..              Kuşkusuz, bilge yazarın yeteneğinin yalnızca Türkçe’yi kullanmayla sınırlı olmadığını biliyoruz.  a.v.öntaş,  eserleriyle,  söyleşileriyle, bilgi  ve birikimleriyle, ürettikleriyle;                                                                                                                                                                                          insanoğlunun asırlardır aklına, sırtına yüklediği yersiz-gereksiz  kalıpları kırarak; toplumların yarınlarını ışıtan ilginç bir bilge olarak çıkıyor karşımıza. Duruşuyla, tavrı’yla   bildiklerimizle, öğrendiklerimiz ve öğreticilerle hiçbir şekilde  “eşleşmeyen  aykırı”  bir yazar a.v.öntaş…

“Arkaik”  Türk Tarihi’yle ilgili çok değerli araştırmalarının yanında , Anadilimiz Türkçe’mize yaptığı katkı ve  yüzleri aşan  eserleriyle birlikte edebiyatımızın yazınsal “hafıza”sında yerini alan a.v.öntaş; ürettikleri ve yaratımında bulunduğu yazınsal ve kuramsal  her bir birikimi, üretimiyle kendisinden sonraki süreçlerde de ve zamanlarda da  “saygıyla” anılacak çok değerli bir edebiyat insanı, dilbilimci ve bilim insanıdır.

Dostluğu’yla , yoldaşlığıyla ve bilgeliğiyle her süreçte öz’ümüzün  harcına kendi “kırmızı” sıyla dokunan  edebiyatımızın büyük ustası Selçuklu Saltuklularının Son Savaşçı Tigin’i a.v.öntaş’ı  selamlıyorum…

                                                                                                        Oğuz Özden                                                                                                                                                                         “Karamanlı” lar araştırmacısı //                                                                           gazeteci, yazar.

Yazarın “Belgitay” romanıyla ilgili “Pencere” edebiyat dergisinde  yayınlanan  “oldukça” uzun sayılabilecek bir değerlendirmeden kısa bölümler sunuyoruz;

fotoğraf ;  aysaltuk v.orçun öntaş kırşehir / 2018 ekim

Romanın Tarihsel Arka Planı:

Belgitay” romanı, Saltuklu Türkleri ile ardıllarının, Anadolu’daki sekiz yüz yıllık serüvenini; toplumsal-siyasal-kültürel boyutlarıyla günümüze taşıyor. Tarihsel bir geri planı var kitabın, ama “Belgitay”, klasik anlamda bir “tarihi roman” değil. Çünkü, güncel bir boyut da içeriyor.

İnsan Doğa İlişkisi;

Bu romanın benim için en ilginç  ve önemli yanı, insan-doğa ilişkilerini sergileyişteki özgünlüğüdür. Romanda insan ve doğa betimlemelerinin atbaşı gitmesi, bunların zaman zaman sarmaşarak birbirinin içine girmesi, insanla doğanın kaynaşıp bütünleşmesi, bana çok çarpıcı geldi.

“Belgitay” da doğa-insan ilişkileri oldukça “ayrımlı” ve ayrıntılı biçimde anlatılıyor. Anlatılanların çoğu zaman insan mı, doğa mı olduğunu ayrımsayamıyorsunuz bile. Hepsi içiçe geçmiş, örgensel bir bütün oluşturmuş. Bir bakıma, “Doğanın diyalektiği” ni şiirselleştirmeye çalışmış romanında a.v.öntaş.

Romanda yalnızca doğa-insan ilişkileri değil, buna koşut olarak tarihsel-toplumsal olaylar da siyasal nitelikleriyle ele alınıyor. Güncel kıyımlar, öldürümler, kan dökmeler; yakın tarihimizin belleklerimizden çıkmayan acılı olayları, romanın ana izleği çevresinde anlatılıyor. Kimi ayraçlar açılarak, güncel olayların tarihteki benzerlerine göndermeler yapılıyor. Böylece doğa-insan ilişkilerine toplumsal-siyasal bir boyut daha ekleniyor.

Öz Türkçe Tutkusu

A. V. Öntaş, romanında denediği katıksız “öz Türkçe”yle de ilgi uyandırıyor.

Öz Türkçe yazma tutkusunun doğal bir sonucu olarak, Arapça “ve” bağlacıyla da arası pek iyi değil Öntaş’ın. Bu nedenle, kitabın önemli tezlerinden biri  -sunuş yazısında açıkça belirtilmese de- “Belgitay” ın “ve” bağlacı kullanılmadan yazılmış olması. ….”
A.Aşut/ Eleştirmen

yazarımızla ilgili, aşağıdaki Türk Dili Dil ve Edebiyat dergisi’ndeki yazılar; çok uzun olması nedeniyle, bölümler halinde kısaltılarak verilmiştir.

fotoğraf: aysaltuk v.öntaş

Türkçemizin

“toplumsal” Belleği

“Türkçe”mizi doğru yazmak, konuşmak isteyenlerin yoldaşı!..

Anadil Türkçe”mizin  öğretimini amaçlayan

        –   Türkçe  “Duyarlılık Çalışması

      –       Türkçe “Farkındalık Çalışması”

        –     Özleştirme Kılavuzu

  • Yazınsal Seçkiler – ilgili ağ’sal bölümlerde izleyeceğiniz

( “Türkçe” öğretimini amaçlayan, Türkçe”mizin kendi söz varlığını, tümce yapılarıyla kurallarını kullanarak oluşturulmuş; kurmaca öyküce (masal), öykü, şiir, roman, oyundan oluşan yazınsal seçki (kitap) ler…) le;

Yazınımızı taç’landıran bilge.

HER ŞEY “TÜRKÇEMİZ İÇİN!…

 Selçuklu Yabgu Saltukluları Tigin‘ i (şehzadesi) ;                                           “Mavi Gezegen” in şairi,                                                                                yazar Tigin Orçun Öntaş‘ın,                                                                            Oğuz Kozmogoniğine uygun gerçekleştirilen                                                                                                                                                                                                                                         Anıtsal Kurganı

 

Tigin Orçun Anıtsal Kurganı

                   Tigin Orçun,  Bilge şair ve yazar, Bilim Kültür Sanat İnsanı                 Aysaltuk V.Öntaş‘ın,     2014  Kasım’ında yitirdiği tekevladı” dır.                                                                                 

                                                                        Mavi Gezegen”in Şairi                                                                        Yazar Tigin Orçun Öntaş  ( 1973 – 2014 )

 

aysaltuk v.öntaş‘ın 

müzikal çalışmasının

SUNUMU

“Her soylu oluşun, duruşun; ışığın önünde, tanıklığında oluştuğuna inanırdı babam. Güneş’e hiç sırtını dönmeyen, beyaz gülüşlü bir bozkır bilgesiydi. Dağarcığı, gönlü, güreli; dili, söylemi kekik, gelincik kokulu, dokulu bir “Kızılırmak”lıydı.   

  Toprak üstünde “baba” gibi değil; “Ata” gibi dururdu hep. Kuşlar onun gibi konuşur, ağaçlar onun gibi yeşil yüklenirdi. Toprak ana onun gibi içlenir, göğüslenir;  yel, su, bulut onun gövdesini taşırdı; o da Güneş’in.. 

          Çocuk düşlerimin ortasında, 

         “Bulutlar, neden Güneş’e yakın dururlar baba?” dediğimde; beyaz gülüşüyle;    “Ay da yıldızlar da ona yakın durur. Kuşlar, bulutlar ona yakın uçarlar oğul! Toprak, su gözesi ona doğru akar; ağaçlar ona topurcuklanır, dağlar ona bakar çiçeklenir; yılanlar, çıyanlar ona kıvrımlanır, karanlık ondan ürker, ihanet onun olmadığı yerlerde büyür, yürür. Kar’a beyazı o verir Sarı Çiğdem’im!” derdi. 

         Ben de yaşıtlarım gibi  Güneş’e yakın durmak için Yiğren dağının doruklarına çıkar; az ötemdeki Erciyes’e, Melendiz’e, Hırka’ya; çoğunlukla da Hasan dağına bakardım.

Sırtımı, babam gibi Güneş’e hiç dönmeyeceğime ant içerdim günbatımı yellerinin (rüzgarlarının) önünde. Sonra yönümü kuzeye döner, babamı her dönem alt üst eden Malya Ova’sını (çölü)’nü izlerdim her mevsim. Başımı yukarılara kaldırır, mavi boyunlu turnaların, adımın ilk abecesini (harfini) göğün mavisine çizerek, üstümden geçişlerini izler, sevinçle karşılardım. Göğsüm, ilkyaz (bahar) toprakları gibi kabarır, kanatlanırdım yaz kuşları gibi.  

         Toprağın her oluşunda, uyanışında; flamingolarla ak göğüslü toylar, gri renkli çulluklar geçerdi Malya Ovası’nın güney ucundan Seyfe Gölü’ne, babamın yüzündeki gölgeleri derinleştirerek. Toprağın karnını yararak akan sularımızın kıyılarına duran kekliklerin, turaçların çığlıklarına düşerdi çocukluğum. Akreplere, çıyanlara öptürürdüm yaramı (!) Etlerimi sülüklere parçalattırırdım (!)..  

         Ak çizgili al bir atın üstünde, delice kuşlarının göğüs boşluklarından Malya Ovası’nın uçsuz bucaksız yeşilini gösterirdi babam.  

         “- Ay göğüslü, kar göğüslü Bozkır tayım; bak ovaya, bak ovaya!.. 

         Öfkemin öcümün üstüne “Malya” oturmuştur. Çabuk büyüyesin ki kaldırasın onu gösümün üstünden oğul! Derdi… 

         …Torosların yükseltilerinden yaralı bereli Hasan Dağı’nı, Ihlara’yı geçerek toprağımıza yorgun düşen ilkyaz yağmurlarını ilk bilinçli gövdemde duyumsadığımda; 68 kuşağının anakarayı kucaklayan sarsıcı söylemlerinin çığılığıyla karşılaşmıştım. İçimdeki sesin Malya’dan beslendiğini ayrımsamıştım. Dede Korkut’un dili dilimde,  Sarı Saltuk’un, Hacı Bektaş’ın, Yunus’un, Pir Sultan’ın eli gövdemde; Malya Ovası’nın göğe bakan yüzünde dizlerimin üstünde doğrulmuş, bilincimin üstündeki karanlık örtülerin sorumlularına baş kaldıranın bir “biz” olmadığımızı anlamıştım o gün. 

         18’lik gövdemle, Anadolu halkının 1240’lı yıllarda kendi ulus değerlerini, varoluşlarını, duruşlarını; başka ulusların (Acem-Arap) değerleriyle değiştirmeye kalkan Selçuklu Sultanı Gıyasettin Keyhusrev ll’ye karşı başlattıkları kalkışmada (isyanda) sultanın Frenklerden oluşan ordusu karşısındaki Malya Çölü “yenil”gilerini kucaklamıştım. İçimdeki en son “köylü”yü, Malya Ovası’ndaki Sekiz Yüz Yıllık Ulus çığılığının yanına bırakmış, kucağımda mor gülüşlerin gölgesiyle “Kızılırmak”ı geçmiştim tüm öç duygumla!.. 

         Sonraki günlerde yüreğimi, kendi kuşağımın ışıtmacılarının yüreklerinin yanına koydum. Düşlerini demir parmaklıkların dışında tutmayı başaranların gövdelerine doladım kollarımı. Soğuk demirlerin, kuşağımın bileklerine kenetlendiği ilk anı; ilk kurşunun kaypaklığını, dar ağaçlarında büyüyen beyaz gövdelerin mavi gölgelerini hiç hiç unutmadım.         

         Erken düşen gövdelerin ardılları olan ilkyaz sürgünlerinin seslerini öptüm dağlarda. Ak ışıltılı bozkır türkülerini kentlerin sessiz sokaklarındaki yalnız evlerin çatılarına taşıdım sonyaz güvercinleriyle. Varoşlardaki yoksul sofraların kıyısına tutunmuş ağıtların resimlerini çizdim dilimle, soğuk kış öfkelerine gömdüm ellerimi.       

Yazdım mevsimleri alkımların diriliğinde, çevrimlerinde. Aylı gecelerin çalınmış gülüşlerini topraklarına eken insanları fotoğrafladım belleğime, yüreğime…

         Sürülmüş karacalara, yılkılarından erken alınmış atlara, taylara dar ağacı kuranlara ilenen (beddua eden) toprağı esenledim hep. Bozkırların ağılanmış seslerini yıkadım. Işıltılı kar günlerinin çiğnenmemiş ezgilerini soludum üstümüze örtülü gecelerde. Gövdemdeki, yüreğimdeki söylenmemiş türküleri söyledim. Seyfe Gölü’nden çığlık çığılığa kalkan mavi boyunlu turnaların, Malya Ovası’nın topraklarını gölgeleriyle yıkayışını kovaladım. Milyon yıllık özlemim bildim, kucakladım çakır dikenlerini yaz sıcaklarında. Dağ kevenlerinin üstüne oturttum çığılığımı; kapattırmadım, açık tuttum yaramı hep!.. Baba İshak’ın, beyaz gülüşlü babamın “Malya” türküsünü dilimden düşürmedim, unutmadım dumanların acının giysisi olduğunu.  

         Belleğimdeki, yüreğimdeki bu soylu söğüt ağaçlarının niye gölgesiz Güneş’e dönük durduklarını anımsatmak istedim bu türkülerle sizlere…  

         Türkülerimizi söylemeniz dileğiyle. 

                                                        İlkyaz 2000 / aysaltuk v. öntaş.  ” …

  1. Kitap yazılı.
  2.  

 

 

YAZARIN yazınsal SUNUSU

fotoğraf : aysaltuk v.orçun öntaş / 2018 ekim – kırşehir

aysaltuk v. orçun öntaş‘ın

yazınsal sunu‘su

        Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarının binlerce yıl süren uğraşlarının  bir ürünüdür. Bu nedenle diller kendilerinin yaratıcısı olan  toplumlara aittir. Dil kıyıcılığı (katliamı) yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi) olduklarını bilmelidirler.

            Diller, ait oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin ait olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı,  özendirilip, evrensel kültür dağarcığındaki yerini alması sağlanmalıdır

             Her toplum gibi Türklerde, üzerinde yaşadığımız anakaranın önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusun, söz varlığının giderek bozulma sürecine girmesi düşündürücüdür!

Tarih, kendi dili için varolmayanların, birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.

….  Yazınsal üretim yapanlarla, aydınların ilgisizliklerine bir de  duyarsızlıkları eklenince          Bu gün eğitim yapıtları başta olmak üzere, yazınsal (edebiyat)  yapıtlarımız, adlarımızla kent sokaklarımız yabancı sözcüklerin akınına uğramıştır..

            Ancak, kimi yazıncılarımızla aydınlarımız: dilimizde karşılıkları  var, kullanılır olmasına karşın; Türkçe sözcüklerinin yerine yabancı karşılıklarını kullanmayı sürdürmektedirler.

            Türkçe sözcük kullanma duyarlılıkları, tasaları (kaygıları) olmayanların  yabancı sözcük kullanma alışkanlıkları: ana dilimizin yazın ( masal, öykü, şiir, roman), bilim, kültür dili olmasını tartışır konuma getirmiştir…

            Türkçemizin ne denli bir çekinceyle (tehlikeyle) karşı karşıya bırakıldığına, bozuma uğradığına tanıklık etmesi dileğiyle, öyküyü okumaya başlamadan “Ne kadar Türkçe konuşuyoruz!” başlıklı bir “tanılama” bölümüyle kurmacalarımın anlatımında  kullandığım kimi Türkçe  sözcüklerin yabancı karşılıklarını; bir örneklem olması için yapıtın baş sayfasında verdim.

            Çocuklarımızın kutlu bir geleceğe yönlendirilmesinde büyük çabalarıyla katkıları olan öğretmenlerimizle,  yetişkinlerin; bu sözcüklerin yeniden kullanımını sağlamadaki duyarlılıklarına bir katkım olsun istedim.

            Ana dilimizin  yaşaması,  Türkçemizin bizden sonraki kuşaklara kirletilmeden bırakılması için, bilinçsizce dağarcığımıza yüklediğimiz yabancı bir sözcüğün yerine, TDK sözlüklerinde karşılığı olan  Türkçesini kullanalım.         Unutmayınız, salt (yalnız)  toprak yurt, vatan değildir toplumlara. İnsanın gerçek yurdu kendi ana dilidir.  Diliniz, gittiğiniz  her yerde sizinledir. . O sizin gerçek yurdunuz, “vatan”ınızdır!..

       Tarih, kendi dili için varolmayanların, birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.

Bu nedenle gelecekteki yeryuvarı düzeninde yer alacak uluslar, dilini yitiren (kaybeden) toplumların Güneşlerinin bir daha  hiç doğmayacağını bildiklerinden, dillerine, kültürlerine sığınırlar, onu taçlandırarak korurlar hep!..

Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine Türkçe karşılıklarını koymanız dileğiyle..

                                         aysaltuk v.  orçun öntaş

Yazarın, Belgitay Romanıyla İlgili Eleştirmen Yorumu

” …
Romanın Tarihsel Arka Planı:

“Belgitay” romanı, Saltuklu Türkleri ile ardıllarının, Anadolu’daki sekiz yüz yıllık serüvenini; toplumsal-siyasal-kültürel boyutlarıyla günümüze taşıyor. Tarihsel bir geri planı var kitabın, ama “Belgitay”, klasik anlamda bir “tarihi roman” değil. Çünkü, güncel bir boyut da içeriyor.

İnsan Doğa İlişkisi;

Bu romanın benim için en ilginç  ve önemli yanı, insan-doğa ilişkilerini sergileyişteki özgünlüğüdür. Romanda insan ve doğa betimlemelerinin atbaşı gitmesi, bunların zaman zaman sarmaşarak birbirinin içine girmesi, insanla doğanın kaynaşıp bütünleşmesi, bana çok çarpıcı geldi.

“Belgitay” da doğa-insan ilişkileri oldukça “ayrımlı” ve ayrıntılı biçimde anlatılıyor. Anlatılanların çoğu zaman insan mı, doğa mı olduğunu ayrımsayamıyorsunuz bile. Hepsi içiçe geçmiş, örgensel bir bütün oluşturmuş. Bir bakıma, “Doğanın diyalektiği” ni şiirselleştirmeye çalışmış romanında a.v.öntaş.

Romanda yalnızca doğa-insan ilişkileri değil, buna koşut olarak tarihsel-toplumsal olaylar da siyasal nitelikleriyle ele alınıyor. Güncel kıyımlar, öldürümler, kan dökmeler; yakın tarihimizin belleklerimizden çıkmayan acılı olayları, romanın ana izleği çevresinde anlatılıyor. Kimi ayraçlar açılarak, güncel olayların tarihteki benzerlerine göndermeler yapılıyor. Böylece doğa-insan ilişkilerine toplumsal-siyasal bir boyut daha ekleniyor.

Öz Türkçe Tutkusu

A.V.Öntaş, romanında denediği katıksız “öz Türkçe”yle de ilgi uyandırıyor.

Öz Türkçe yazma tutkusunun doğal bir sonucu olarak, Arapça “ve” bağlacıyla da arası pek iyi değil Öntaş’ın. Bu nedenle, kitabın önemli tezlerinden biri  -sunuş yazısında açıkça belirtilmese de- “Belgitay” ın “ve” bağlacı kullanılmadan yazılmış olması. ….”
A.Aşut/ Eleştirmen

rkçemizin “toplumsal” Belleği

“Türkçe”mizi doğru yazmak, konuşmak isteyenlerin yoldaşı!..

Anadil Türkçe”mizin  öğretimini amaçlayan

        –   Türkçe  “Duyarlılık Çalışması

      –       Türkçe “Farkındalık Çalışması”

        –     Özleştirme Kılavuzu

  • Yazınsal Seçkiler – ilgili ağ’sal bölümlerde izleyeceğiniz

( “Türkçe” öğretimini amaçlayan, Türkçe”mizin kendi söz varlığını, tümce yapılarıyla kurallarını kullanarak oluşturulmuş; kurmaca öyküce (masal), öykü, şiir, roman, oyundan oluşan yazınsal seçki (kitap) ler…) le;

Yazınımızı taç’landıran bilge.

HER ŞEY “TÜRKÇEMİZ İÇİN!…

YAZARIN, YAZINSAL SEÇKİLER’ İNİN ÖZNELERİ

Yazar, tüm yazınsal çalışmalarında , “Anadil Türkçe”nin kendi olanaklarını, zenginliklerini, birikimlerini kullanarak; örgün eğitimde kullanılan araç-gereçlerdeki dilin,  Türkçemizin söz varlığıyla donatılmasını ereklemiştir.

Konuşma, yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıların, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmuştur.

Bir başka anlatımla yazar, Türk yazınında; Türkçe olmamasına karşın, yazınsal üretim yapan kimi aydınlarımızca; Türkçemizin değerleri, kuralları  gibi algılanarak yazınımıza iliştirilen Türkçe dili dışındaki hiçbir yazınsal ögeyi kullanmamış; tümüyle Türkçemizin tarihsel birikimlerini, olanaklarını kullanmış, Türkçe söz varlıklarıyla yapıtlarını taçlandırmıştır.

Bu nedenle, Büyük İskender’in Harezm’in ünlü bilgi dağarı sanlı kitaplığını yaktığı günden günümüze gelinceye değin; Türkçemizle ilgili, ilişkili olmamasına karşın, Selçuklu’dan başlaşarak Cumhuriyet Türkiyesi  “kimi” aydınlarımız  tüm yabancı dilsel ögeleri yazınsal üretimlerinde kullanmışlar, kendi Türkçe söz varlıklarının yok olmalarının öznesi konumuna gelmişlerdir.

Türkçemizin çokca tartışıldığı bir sürece tanıklık eden yazar Aysaltuk V.Öntaş, bu duyarsız gidişin özdeği, öznesi olmayı yadsıyarak,  Türk dilinin yapısal dokusuna aykırı  hiçbir yazınsal kuralı, dilimizin kendi yapısında olmayan  bağlaçları kullanmamış, dildeki bilinçli duyarlılığı hep diri tutmuş; Türk yazınında BAĞLAÇ kullanmadan yazınsal üretim yapan yazar olarak  dil tarihindeki yerini almıştır.

Yazarın bu çabası, çalışmaları başta TÜRK DİL KURUMU uzmanlarınca da taçlı, övünçlü, bulunmuştur.

Yazınsal, yapısal çalışmaların ana ögesi dayanca ( metin ) lardaki tümceler; Türkçenin sözel damarı tonlama, vurgu, tümce çeşitlilikleriyle oluşturulmuştur.

Tarihsel süreç içinde dilsel, kültürel etkileşimler sonucunda, Türkçemizin kendi doğasında olmayan BAĞLAÇLARLA birlikte ayrımlı yazınsal kurallar da, dil duyarlılığı olmayan aydınlarca kullanılır olmuş, bunu izleyen her süreçte, Türkçemiz, dilsel, yazınsal anlamda  bilim, sanat dili olma yetisini yitirme durumuyla yüzyüze gelmiştir.

Türk yazınında dilsel birikimleriyle, dil bilinciyle, duyarlılığıyla bilinen Yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın, yapıtlarının hiç birinde BAĞLAÇ kullanmaması, bu yitiklik çığılığına karşı bir duyarlı çıkış, Başkaldırı  olarak algılanmakta, bu nedenle kimi aydınlarımızla Türk Dil Kurumu bilim insanları onun bu çabasını  doğru bulmakdadırlar.

Yazarımızın bu yazınsal çıkışı, başkaldırısı  salt “anadilimiz Türkçe”mizle sınırlı değil hiç; “o”, tüm Yer Yuvarı Anadillerinin var olmalarının koşulunun;  kendi topraklarının koynunda, gövdesinde,  çınar yapraklı dallarında yeşereceğini biliyor, savunuyor.

Yazınsal Seçkileri

 

Aysaltuk V. Öntaş, konuşma-yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıları, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmaktadır..

         Türk yazınında;  kimi aydınlarımız; Türkçe olmayan sözcüklerle, kuralları; “…Türkçemizin değerleri, kuralları; kutsal bir “MİRAS”ı  gibi algılayarak yazınsal üretim yapmayı sürdürmektedirler. Bu algı, dilsel duyarsızlık, Selçukludan başlayarak, günümüz aydınlarınca da sürdürülmektedir. Aydınlarımızın bu duruşları, duyarsızlıkları sonucunda Türkçe söz varlıklarımızın giderek yok olmalarının nedeni olmakta, yazarlar, aydınlar böylelikle kendi anadillerinin yok olmalarının öznesi konumuna gelmektedirler.

 HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

            Tarih, kendi dili için var olamayanların; birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.
            Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine “Türkçe” karşılıklarını koymanız, kullanmanız dileğiyle….”

aysaltuk v.öntaş
AYSALTUK V.ORÇUN ÖNTAŞ

fotoğraf : aysaltuk v.orçun öntaş –  kırşehir 2018 ekim

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI DERGİ’sinin

SUNUMU

       Türk Dil Kurumunun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI DERGİ’sinin ocak 2010 sayısında, yazarımız Aysaltuk V. Öntaşla ilgili yapılan bilimsel bir sunumda ;

       “…(Aysaltuk V.) Öntaş, gerçek bir dil bilinci ve duyarlılığıyla eserler ortaya koyan, tüm eserlerinde Türkçenin kendi olanaklarından kendi zenginliğinden yararlanan yazarlarımızdandır.”  Vurgusundan   sonra;

       “ … edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eser veren Öntaş, BU ESERLERİNİN TAMAMINDA TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİNİ HEDEFLEMEKTEDİR.”Denilmekte,

       yazarın  eserleriyle bilimsel çalışmalarınıTürkçenin kendi öz kaynaklarıyla, olanaklarıyla taç’landırdığını okurlarına övünçlü duyurmakta;  yazınsal tüm eserlerinin Türk Dilinin doğru öğrenimiyle öğretiminde birer “ ÖRNEK  lem oluşturduğunu yazmaktadır.

           Türk edebiyatında, Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak kabul edilen Türk Dilleri ve Türk Edebiyatı Tarihçisi, Ön (proto)  Türkler Araştırmacısı, eğitimci, şair ve yazar, Yayınevimizin Kültür ve Sanat Evi Bölüm Başkanı Aysaltuk Vahap Öntaş,  tüm, yazınsal çalışmalarından da anlaşılacağı üzere;

       edebiyat dünyasına yüzlerce eser kazandırmanın yanı sıra, “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili çeşitli bilimsel çalışmalar, sunumlar yaptı; 10.000 saati aşkınsöyleşiler gerçekleştirerek yüz binlerce katılımcının usunda, yüreğinde  “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili bir duyarlılık oluşmasına katkıda bulundu.

       TDK’nun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ DİL VE EDEBİYAT DERGİ’sinin yukarıda belirtilen ilgili sayısında, vurgulandığı gibi;

        “ …edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eserler veren Öntaş.” Değerlendirmesinin ardından, yazarın; “ Onlarca” eserlerinden de söz ederek,“Onun”, yazınsal üretkenliğini özellikle belirtmektedirler.

       Yazarımız Aysaltuk Vahap Öntaş,  Ana Dilimiz Türkçemizle ilgili birikimlerini, Ankara ilimiz başta olmak üzere yurdun ayrımlı bölgelerindeki eğitim kurumlarında söyleşiler, paneller, konferanslar gibi etkinliklerle  paylaşmaktadır.

       Katılımcılar üstünde etkin ve kalıcı bir Anadil Türkçe “FARKINDALIĞI” yaratacak; tüm bu bilimsel çabalarıyla, uygulamalı eserlerinin;

       dil öğrenimiyle, öğretiminde kullanılmakta olan “Teknik Araç Ve Gereçlerin” yetkinleşmesine; katılımcıların “Türkçe Söz Varlıklarıyla; Türkçe kullanımlarının ” gelişmesi konusunda, etkili bir“DİL” bilinci oluşturmaktadır.

                                       Değerli bilim insanının çabalarınıesenliyoruz……

                           ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ

YAYINEVİ SUNUSU

Kültür yayıncılığı bizim, uzunca bir süredir usumuzdaki bir taslaktı. Okurumuzun karşısına bir “ilk” ürünle çıkıp, düşümüzü gerçekleştirirken; okurla, bu alanda yazınsal üretim yapanlara da yayın evi olarak “ilkelerimizi, ilklerimizi” bildirmek, duyurmak istedik.

“Türkçe”mizin, çokça sorun yaşadığı bir süreçte, yayınevi olarak olarak “Ana Dil”imize karşı ötelenemez işlevlerimizin olduğunu anımsatmak istedik. Bunu, yaşanılan bu kutsuz sürece bir katkı olarak da algılamadık, bunun yaşamsal bir gereklilik olduğunu düşündük.

Tüm bu nedenlerle

Türk dilinin kullanımının öznelleştirildiği bir dönemde, yapıtını yayınlayacağımız yazarın da, dil konusunda “ilkeleri, ilkleri” olan, dil duyarlılığıyla donatılmış birisinin olmasını yeğledik doğrusu.

Böylelikle, bundan sonra yayımlayacağımız kültür kitaplarıyla ilgili de, bu işin “mutfağın”da olan, “ana dil” duyarlılığıyla üreten, yazın üretimi yapanlarla birlikte çalışabileceğimizin duyurusunu yapmak istedik.

Yapıtlarında, Türkçemizin gövde, ses, tümce yapısıyla, onun bİlge sözcüklerini, okurunun doğarcığına sunan, yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ında yayınevimiz gibi “ilke”leri,  “ilk”leri  olan biri olduğunu – kendi okurlarından özür dileyerek- okuru olacaklara onun yazınsal ölçütlerinin bazılarını burada belirtmek, okurun bunları  bilmesini istedik.

            Türk yazınında , Türkçeyi en iyi kullananyazarlarımızdan biri olarak bilinen yazarın;

– “Türkçe Anadilimiz” konulu,  10.000 saati aşkın, anadilimizle ilgili çeşitli söyleşiler düzenleyen “ilk”lerden olması

– Yapıtlarının hiç birinde, “ve, ama, fakat, lakin…gibi” yabancı bağlaçlar kullanmaması, kimi eleştirmenlere göre

“Son yüz yılımız için de (ve) bağlacı kullanmayan Nurullah Ataç’ın da içinde olduğu, üç yazarımızdan biri” olarak nitelendirilmesi;

– Türk eğitim yayıncılığına önemli katkıları olan  yazarın,  bu alanda nitelikli yapıtlar üreterek milyonlarca öğrencinin usunda, temiz, kalıcı bir yer edinmiş olması,

– Edebiyatımıza onlarca (masal, öykü, şiir, roman, deneme, araştırma) yapıtla katılması, katkı sunması,

– “Türk Dili”yle ilgili çeşitli çalışmaları, araştırmalarıyla, yazınımıza yeni bir soluk getirmesi,

– Yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ın kendine özgü bir biçeminin (uslup) olması. Yapıtlarında, edebiyatın en zor  dediği, “sanat”sal anlatımı seçmiş olması, bu biçemle çok kalıcı ürünler vermesi,

– Yapıtları, biçim, içerik olarak incelendiğinde, onun ne denli ayrımlı, dil bakımından ne denli duyarlı olduğunu okurunca onanacak, kendi diline yönelmesi, yazarımızı, bizi şimdiden övünçlendirecektir.

ÖDÜL Kültür Sanat Evi

HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!… ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ

aysaltuk v. öntaş‘ın ANA DİL sunumu

Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarının binlerce, milyonlarca yıl süren topluluk yaşamlarının ürünüdür, sonucudur.

            Bu özlü yanıyla diller, kendilerinin yaratıcısı olan toplumlara aittir. Dil kıyıcılığı yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi)  olduklarını bilmelidirler.

            Dillerin de insanlar gibi canlı varlıklar oldukları unutulmamalıdır. “Ana dil” ler, dirimsel (biyolojik) dillerin ağız boşluğundaki  yeteneklerinin en “kutsal” sonuçlarıdır. Ölen, öldürülen her bir insanla; bildiği dillerin de öldüğü, ustan (akıldan) çıkarılmamalıdır hiç!.. 

            Öyleyse diller, ait oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin ait olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı; özendirilip, evrensel kültür mutfağında yerini alması sağlanmalıdır.

            …..Kazakistan’ın başkenti Alma- Ata yakınlarındaki Esik kasabasında yapılan kazılarda; üzerinde 26 harften oluşan Göktürk yazısı bulunan  gümüş bir kap, Türklerin tarih sürecindeki yazıyla olan yolculuğunun bilinen ilk halkasıdır. Bilim adamları bu kabın M.Ö. V. , 1V. yüzyıla ait olduğunu saptamışlardır. Dil biliimciler bu yazının Göktürkçe yazısının ilk (arkaik) dönemlerine ait olduğu yargısına varmışlardır.          Türklerde yazının M.Ö. V. yüz yılda kullanıldığının ilk yazılı belgesi olan bu tarihsel belge; Türk dilinin diğer diller içindeki konumunu, önemini belirtmeye yeterli olsa gerektir.

            Her toplum gibi Türkler de, üzerinde yaşadığımız anakaranın önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusumuzun, söz varlığının giderek bozulma noktasında olması düşündürücüdür!

            Tarih, kendi dili için var olamayanların; birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.
            Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine “Türkçe” karşılıklarını koymanız, kullanmanız dileğiyle….”

aysaltuk v.öntaş

EĞİTİM YAYINLARINDAN BAZILARI

Eğitim Yayınları;
– Hasat M. Dergileri   (43 adet)
– Orçun ölçme-değerlendirme T. Dergileri  (43 adet)
– İlk Aşama Dergileri   (43 adet)


– Çeşitli yardımcı ders kitapları

MASAL DİZİSİ

– Aygün Masal Dizisi ( 8 kitap  ilköğretim l., 2., 3. sınıflara)
– Sutay Masal Dizisi   ( 8   ”             ”                 ”        )
– Alkım Masal Dizisi  ( 4    ”     ”                  ”               )
– Işık Öykü Dizisi         ( 4    ”             ”                   ”     )

Katıldığı Etkinlikler

Katıldığı Etkinlikler   :
– Çeşitli özel televizyon programları
– TRT ( Akşama doğru -S.Levent- , İnt; diğer kanalları)
– Çeşitli radyo programları
– “Dil, Ana Dil Türkçe” konulu söyleşiler.
– Yazarın yapıtlarıyla ilgili söyleşiler, dinletilerle imza günleri

Yazar, yazınla ilgili çalışmalarını ara vermeden sürdürmekte, araştırmalarıyla bitmiş durumdaki “yapıt”larını yayına hazırlamaktadır.
Aysaltuk V. Öntaş’ın okurunu yeni “yapıt” larla taçlandırması dileğiyle…

Basında – Yazar Hakkında

Türk Dili ve Edebiyat Dergisi’nin OCAK 2010 sayısında Aysaltuk V. Öntaş ile ilgili değerlendirme yazısında aşağıdaki tanımlamalarla yazarın Türkçe birikimi anlatılmıştır.

Aysaltuk V. Öntaş, Adem Terzi’nin “Ağaç Yurdun Elleriyse” hakkında YAYIN DÜNYASINDAN yazısı, Ödül Kültür Sanat Evi Yayını, Ankara 2009, 72 s.

YAZAR ÇALIŞMALARI BİLGİLENDİRME

Türk edebiyatında, Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak kabul edilen Türk Dilleri ve Türk Edebiyatı Tarihçisi, Ön (proto) Türkler Araştırmacısı, Eğitimci, Şair ve Yazar, Ödül Kültür ve Sanatevi Bölüm Başkanı Aysaltuk Vahap Öntaş,  ilişikteki yazınsal çalışmalarından da anlaşılacağı üzere; edebiyat dünyasına onlarca eser kazandırmanın yanı sıra, “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili çeşitli bilimsel çalışmalar, sunumlar yaptı; 10.000 saati aşkın söyleşiler gerçekleştirerek on binlerce katılımcının usunda, yüreğinde  “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili bir duyarlılık oluşmasına katkıda bulundu. 

TDK’nun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ DİL VE EDEBİYAT DERGİ’sinin ocak 2010 sayısındayazarımız Aysaltuk V. Öntaşla ilgili yapılan  bir sunumda ; 

“…(Aysaltuk V.) Öntaşgerçek bir dil bilinci ve duyarlılığıyla eserler ortaya koyantüm eserlerinde Türkçenin kendi olanaklarındankendi zenginliğinden yararlanan yazarlarımızdandır.” Vurgusu yapıldıktan sonra, 

            “ edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eser veren Öntaş, BU ESERLERİNİN TAMAMINDA TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİNİ HEDEFLEMEKTEDİR.Bunu yaparken de başka dillere başvurmadan yine Türkçenin kendi olanaklarından yararlanma yoluna gitmektedir. Eserlerinde çoğumuzun aslında bildiği ama nedense pek kullanılmayan (………..)…   gibi daha pek çok Türkçe söze yer vermekte, bunlarla da güzel ve kendi alanında YETKİN ESERLER ORTAYA KONULACAĞINI GÖSTERMEKTEDİR. (… ..) gibi araştırma ve inceleme eserleri ve eğitime yönelik çeşitli yayınlarıyla burada adını sayamadığımız başka birçok eseri bulunmaktadır. Yazarın yukarıda sayılan eserlerinin adlarından bile üretkenliğinin yanı sıra dilimiz konusundaki duyarlılığı rahatça anlaşılabilmektedir. …. .. Eserlerinin başında ve sonunda Türkçenin kullanımına yönelik soruşturmalara da yer veren yazar, yine her eserinde, o eserde yabancıları yerine tercih ettiği Türkçe sözlere yönelik ayrıntılı dizinler de vermektedir. BUNLAR DA YAZARIN DİL DUYARLILIĞINI GÖSTERMESİ AÇISINDAN DİKKATE DEĞERDİR….. 

Denilmekte, yazarın  yazınsal biçemi (uslup)’yle  dilsel birikimlerinin Türkçenin ana damarlarından beslendiğini, eserleriyle bilimsel çalışmalarını Türkçenin kendi öz kaynaklarıyla, olanaklarıyla taçlandırdığını okurlarına övünçlü duyurmakta;  yazınsal tüm eserlerinin Türk Dilinin doğru öğrenimiyle öğretiminde birer “ ÖRNEK “ lem oluşturduğunu yazmaktadır. 

Yazarımız Aysaltuk Vahap Öntaş,  Ana Dilimiz Türkçemizle ilgili birikimlerini, Ankara ilimiz başta olmak üzere yurdun ayrımlı bölgelerindeki eğitim kurumlarıyla illerimizin orta ve ilk öğretim okullarında söyleşiler, paneller, konferanslar, kitap günleri gibi etkinliklerle  paylaşmaktadır. 

Ana Dilimiz Türkçe ile tüm bilimsel çalışmaları, çabaları dil dostları, bilim insanlarıyla Türk Dil Kurumunca da övünçlü bulunan yazarımızın “ANA DİLİMİZ”le ilgili bu “gönüllü” etkinlikleri, İLLERİMİZDE BULUNAN ÖRGÜN EĞİTİM KURUMLARINDA; kurumsal yetkilerle gerçekleşmesi sağlanmaktadır.  

Türkçemizin çokça sorun yaşadığı bir süreçte, anadilimizin hedef kitlesi konumunda olan (akademisyen, öğretmen, öğrenci, veli) katılımcılar üstünde etkin ve kalıcı bir “FARKINDALIK” yaratmakta; tüm bu bilimsel eserlerin, dil öğrenimiyle, öğretiminde kullanılmakta olan “Teknik Araç Ve Gereçlerin” yetkinleşmesine; katılımcıların “Türkçe Söz Varlıklarıyla; Türkçe kullanımlarının ” gelişmesi konusunda, etkili bir “DİL” bilinci oluşturmaktadır. 

 

ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ 

Yazarın “dil”le ilgili duyarlılığı salt yazdıklarıyla, yapıtlarıyla da sınırlı değil hiç. Aysaltuk V. Öntaş’ın, 2000 – 2004 yılları arasında başkent Ankara başta olmak üzere, yurdun değişik kentlerindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda, 4000 saatı aşkın “Ana Dil – Türkçe – Bilim- yazın (roman, öykü, şiir, masal)  Dili – Eğitim-Öğretim dilimiz “ konulu bir söyleşi sürecini de unutmamak gerek.  

Bu süreç yazarın daha önce oluşturduğu kendi okur kitlesiyle buluştuğu, kaynaştığı bir süreçtir. Dil bilincinin, yazar- okur bileşimiyle doruğa çıktığı bu dönem, yazara önemli yeni sorumluluklar yüklemiş, çalışmalarını bu yönde yoğunlaştırmıştır. 

Bu anlatılar -yapıtlar-  yazarın en olgun dönemlerinin sonuçlarıdır.  Onu daha iyi tanımak, değerlendirebilmek için  “ilk” gençlik dönemlerini de irdelemek, bilmek gerekir.  

Yazar öğrenimini Ankara’da; A.İ.T.İ.Akademisini bitirerek tamamlar.Aysaltuk V. Öntaş’ın ilk gençlik-öğrencilik dönemleri önemli “toplum”sal çalkantılarla geçer. Siyasal tarihimizde önemli bir yeri olan (1970-1980) Askeri darbelerinin tanığı olmakla kalmaz; o da kendi yaşıtları gençler gibi; “Darbe”lerin -mağdurları-kurbanları- arasına sokulur. Çünkü yazarı bu süreçlerde “olay”lara tanıklık etmekten çok, bu toplumsal dönüşümlerin (gençlik-işçi hareketlerinin)  ateşli bir katılımcısı olarak görürüz. O kendi kuşağının (68’liler) üyeleri gibi  yine toplumun, kitlelerin önündedir her zaman. Kuşağının ağrılarıyla büyütür, besler acılarını.  

Yazar bu süreçlerde yaşadıklarını “Benim Yaram Sargı Öksüzüdür” şiir yapıtındaki dizeleriyle; kendinden sonraki kuşaklara coşkulu, yazınsal bir anlatımla aktarır. 

 

“Deli türküm oy                                       Akrepleri öpmüşüm      

           Kanatsız delice kuşum                                     Mor sırtlı çiyanları 

              Sıkmışım canımı kabında                                         örümcekleri 

         Sargısız tutmuşum yaramı                                Ağısızlarına bakmamışım 

         İlaçsızsağınsız koymuşum                               Yüz vermemişim 

                                sarı sıcaklara                                        dokuncasızlarına 

          Bakmışım bebeler  gibi                           Adı duyulmamış yeri belirlenememiş 

          Yalamışım kurtlar                                   mağralara girmişim 

                  Aslanlar                                           En koyu karanlıklarını                                              yılanlar gibi                                                       beklemişim 

         Buzlar, kabuklar bağlayıncaya değin                       Kızdırmışım geceyi 

           Uyumamışım, kırpmamışım gözümü                      Kızdırmışım karanlıkları 

           Kurtlandırmamışım yaramı                           En yabanıl yaratıkları 

                   bir kez de olsa                                               saldırtmışım üstüme 

         Duyarsın da çığlığımı                               Çıyanlara sokturmuşum yaramı 

         Çarmıha gerersin gövdeni diye                         En uz’una, ağzı kızılına…” 

           Ağısını emdirmişim yılanlara  

           Kara kara sülüklere 

  

         Bir “demokrasi-düşünce” eylemcisi olan yazar,  ülkesindeki toplumsal  “gel-git” lerin tarafıdır her zaman. Bu anlamda çok zor geçen süreçler yaşar yazar. Düşüncesi nedeniyle “dam”lara, “mapus”lara atılır. “İşkence” lerden geçirilir.  Halkının gövdesine “kir”, “yara” düşürüldüğü dönemlerde; yine “direnç”lidir, bilgedir o.  

 

 

 

 

 

Böylesi dönemlerde de aşağıdaki dizelerde olduğu gibi “öç” duygusunu bilemek, direncini artırmak için  Saltuklu Devleti’nin  kurucu Yabgu’su olan büyük “Ata”sı “Saltuk Bey” e döner yönünü. Sırtını ona dayar; ondan güç alır, onu kendi “kavga” sının  önderi bilir, sayar. 

“Saltuk atamın                             Öpmüşüm üç kez 

               yayını almışım sırtından           Alnıma tutmuşum 

         Kirişine yerleştirmişim yükünü               Güneş’e dönmüşüm yönümü 

         Üç okun üçünü de                                   Eğilmişim üç kez 

                   öcümle yıkamışım                                    taa sırtımdan 

           Çelik sırtını sıvazlamışım                                 belimden beri…” dizelerinde de anlattığı gibi  gerçek anlamda da “ölüm”le üç kez yüz yüze gelir. Böylesi acılı, ağrılı dönemlerde yine yüreğini büyük “ata”sının yüreğinin yanına koyarak “azrail”i çalımlar. Yaşama tutunur, halkının “kavga”sının yanında olmak, kalmak için. Bu “kavga” dolu yıllar onu biler; yaşadığı coğrafyanın insanı olmayı, kalmayı kotarır, başarır.  

 

Toplumsal “belleği” çok güçlü olan yazar, içinde yaşadığı toplumun “çözümleyici” sidir de; dirençli, dili, söylemi güçlü bir “bilge”liğin “giz”ini öğrenir, alır Anadolu insanının söz ustalarından; kendinden öncekilerin kaldırdığı kutsal bayrağın taşıyıcısı, değerlerinin savunucusu olur.  

Yazar, “toplumsal gel-git” leri tek başına yaşamaz hiç. Kişisel duygularını hiç bir zaman öne, açığa çıkarmaz. Kutsallarını,  “aşk”larını gizli tutar. Duygularının, “Toplumcu” görüşlerinin sonucu olan “kavga”sının önüne geçmesini istemez. Aşağıdaki dizelerde olduğu gibi insani bir “duygu” olan bu yoğunluğu   neredeyse  -kendinin, kavgasının- “ayıp”lısı sayar. Kendi duygusunun önüne durur, yine kendini “kendi”nin önüne atar, koyar. 

 

“…yokluğunun dikeni batmış yüreğime          tüfeğimin üstündeki elimdesin 

              gün batımlarına düşürmüşüm sensizliği     içimdeki ağılı dikende 

              kan kızıl akşamlara…                                            çekirdek çekirdek 

           bir bilinmez bulanık sulara                             ışıl ışıl kavga kavga 

           tutmuşum düşlerimi                               yanan namlulara sinmiş yasın       çakır dikenlerinin                                                doğru değil  bu               

         kaypak gülüşlerine                                              değil                                             sıralamışım kanımı                                            sen fazlasın bende 

                  canımı                                    kavgamın önündesin..”                                     

  

Yeri gelmişken yazarın Büyük Ata’sıyla ilgili bir bilgi sunmanın yararlı olacağını düşünüyoruz. Çünkü yazar kendini  büyük atasıyla öylesine özdeşleştirmiştir ki o yazarın bir tür enerji kaynağıdır. Onun her zaman atasına  sığınma duygusu bir umarsızlığın, ürkünün, ya da bir acınmanın sonucu olarak anlamdırılamaz; o yaşamsal tüm gücünü, direncini “Büyük Ata”sından aldığını düşünür. Onun en güçlü “direnç” gözesidir atası! İnancıyla taçlandırdığı her eylemin içinde, büyük “ata”sını yanı başına koyar, duyumsar. Her büyük eylemde büyük Atası Saltuk Bey’ledir. Onun “güç”lü yüreğini yüreğinin; elini, elinin yanında duyumsar. Sanlı “Kınık” boyunun Kavgadaki “duruşu”dur onun; “işkence”ler, “cezaevler”i bu büyük “enerji”yle aşılır, geride bırakılır.  

Saltuk Bey, Malazgirt Savaşından (l071) bir hafta önce Bizans İmparatoru Romen Diojen’in 20 bin seçkin şövalyesini Ani şehri önünde bozguna uğratan sanlı Selçuklu komutanıdır. Sultan Alpaslanla kan bağı olan bu Saltuk Bey; yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın da büyük atasıdır. Bilindiği gibi bu “bey” Selçuklu ailesinin önemli isimlerindendir. 

 

 

Aynı zamanda Anadoluda kurulan ilk Türk Devleti olan Saltukluların  da yabgusudur (hanıdır). Saltuklu devleti yıkıldıktan sonra bu ailenin son yabgusu Melikşah’ın soyundan olanlar Tunceli yöresine yerleşirler. Bu aile İlhanlılar, Memluklüler, Kara Koyunlular, Ak Koyunlularla Osmanlı döneminde de bu yörede (Sakaman, Pertek, Çemişkezek) Çarsancak Beyleri; Erzurum Pasinler bölgesinde de  babadan oğula geçen sancak beyliklerini sürdürürler. Osmanlılar döneminde de babadan oğula geçen tek sancak beyliği bu (Melkişi) ailesine aittir. Çarsancak sancak beylerinden Baysungur han da yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın yakın atasıdır. Yazarın bu alanda (Saltuklularla Ardılları)  adlı bir yapıtı da “İlay”yayınlarınca okuruyla buluşturulmuştur.            

 

 

Yazar Aysaltuk V. Öntaş, Anadolu halkının aydınlanmasına dönük her zor  süreçlerin içinde  kesintisiz yerini alır. Bu nedenle de uzunca bir dönem siyasal yargılamalarla, sorgulamalara karşı karşıya bırakılır. Yazar her dönem olduğu gibi bu süreçleri de  

“geri” çekilmeden sürdürür.  

Onu 1980 sonrasında eğitim-öğretimin içinde görüyoruz. O artık olgun bir ışıtmacı olarak yayın yaşamına “yayıncı” olarak döner. Eğitim yayıncılığı döneminde Türk eğitimciliğine bir çok yapıtla katılır. Yazar bu dönemlerde eğitim-öğretim  yapıtlarının yanı sıra, edebiyatın çeşitli alanlarında da (Roman, öykü, öyküce -masal-, şiir, deneme, araştırma, inceleme) çeşitli ürünlerle yazınımıza (edebiyatımıza) katkıda bulunur.  

Yazar yine bu dönemde İlk öğretim okullarının tüm sınıflarına yönelik İlk Aşama Ünite Dergilerini, Hasat Matematik Dergilerini, Orçun Test Dergileri’yle çeşitli eğitim kitaplarını yeterli düzeydeki eğitimcilerle birlikte hazırlar, yayınlar. Bu yardımcı ders kitaplarının yurt genelinde tüm eğitim-öğretim okullarında yaygın bir şekilde kullanımını gerçekleştirir.  

Bu sayede milyonlarca ilk öğretim öğrencisinin yüreklerine, on binlerce öğretmenin belleklerine ulaşır. Öyküleriyle, masallarıyla, şiirleriyle onların sevgisini, beğenisini kazanır.          Yapıtlarında “Türkçe” mizin kullanımına dönük aşırı duyarlılığı aynı kesimlerce kısa sürede coşkulu bir çoğunlukla karşılık bulur, olur alır; desteklenir. Yazar bu süreci, “ana dil Türkçe”nin yabancı kökenli sözcüklere karşı savaşımının yeni bir düzleme taşındığı süreç olarak nitelendirir. Çeşitli nedenlerle dilimize giren yabancı kökenli sözcükleri; gündelik konuşma diliyle, eğitim-öğretim araçlarıyla yersiz, özensiz kullanmanın  “Türkçe”mizi büyük bir tehlikeyle karşı karşıya bıraktığı görüşünü bayraklaştırır. Bu konuyu her yerde işler, anlatır. Eğitim-öğretim çevresinden coşkulu bağlaşıklar kazanır, bulur. 

Böylesine yüreklendirici, duyarlı bir bağlaşıklıklar ortamından yükselen güçlü sesin, desteğin ışığıyla yazar;  ana dilimiz “Türkçe”yle ilgili çalışmalarını, “Türkçe”nin kullanımıyla ilgili araştırmalarını yoğunlaştırır.   Yapıtlarındaki sözcüklerle tümce yapılarının dokusunu, ana dilin kullanımına uygunluğu üzerine kurar. Onun kullandığı öz Türkçe, ana dilimize gösterdiği özen, duyarlılık;  öğretmenlerle öğrencilerin dışındaki kesimlerce de gözlerin  kendisine çevrilmesini neden olur. Yazar bu süreci coşkulu yığınsal kalabalıklarla taçlandırır. Alan çalışmasını büyütür, genişletir, konuyla ilgili değişik bölgelerde  “Türkçe”nin kullanımıyla ilgili çalışmalar yapar. Gittiği her yerde övünçlü bir duyarlılıkla karşılanır.       Aysaltuk V. Öntaş 2000-2004 yılları arasında sürdürdüğü  söyleşiler  süresince   yüz binlerce  katılımcının usuna belleğine “Türkçe” duyarlılığını yineler. Onları ana dillerine sahip çıkmaları konusunda uyarır, ana dilimiz Türkçemizin gerçek koruyucularının, yaşatıcılarının “kendi”leri olduğu konusunda uyarılarını sürdürür durmadan, yorulmadan        

Yazarın savunduğu  düşüncelerinin, düşlerinin köklerini, derinliklerini anlama, kavrama bakımından da bu yazıyı çok etkileyici buluyoruz;         

 

“Her soylu oluşun, duruşun; ışığın önünde, tanıklığında oluştuğuna inanırdı babam. Güneş’e hiç sırtını dönmeyen, beyaz gülüşlü bir bozkır bilgesiydi. Dağarcığı, gönlü, güreli; dili, söylemi kekik, gelincik kokulu, dokulu bir “Kızılırmak”lıydı.     Toprak üstünde “baba” gibi değil; “Ata” gibi dururdu hep. Kuşlar onun gibi konuşur, ağaçlar onun gibi yeşil yüklenirdi. Toprak ana onun gibi içlenir, göğüslenir; yel, su, bulut onun gövdesini taşırdı; o da Güneş’in.. 

          Çocuk düşlerimin ortasında, 

         “Bulutlar neden Güneş’e yakın dururlar baba?” dediğimde; beyaz gülüşüyle;    “Ay da yıldızlar da ona yakın durur. Kuşlar, bulutlar ona yakın uçarlar oğul! Toprak, su gözesi ona doğru akar; ağaçlar ona topurcuklanır, dağlar ona bakar çiçeklenir; yılanlar, çıyanlar ona kıvrımlanır, karanlık ondan ürker, ihanet onun olmadığı yerlerde büyür, yürür. Kar’a beyazı o verir Sarı Çiğdem’im!” derdi. 

         Ben de yaşıtlarım gibi  Güneş’e yakın durmak için Yiğren dağının doruklarına çıkar; az ötemdeki Erciyes’e, Melendiz’e, Hırka’ya; çoğunlukla da Hasan dağına bakardım. Sırtımı babam gibi Güneş’e hiç dönmeyeceğime ant içerdim günbatımı yellerinin (rüzgarlarının) önünde. Sonra yönümü kuzeye döner, babamı her dönem alt üst eden Malya Ova’sını (çölü)’nü izlerdim her mevsim. Başımı yukarılara kaldırır, mavi boyunlu turnaların adımın ilk abecesini (harfini) göğün mavisine çizerek üstümden geçişlerini izler, sevinçle karşılardım. Göğsüm ilkyaz (bahar) toprakları gibi kabarır, kanatlanırdım yaz kuşları gibi.  

         Toprağın her oluşunda, uyanışında; flamingolarla ak göğüslü toylar, gri renkli çulluklar geçerdi Malya Ovası’nın güney ucundan Seyfe Gölü’ne, babamın yüzündeki gölgeleri derinleştirerek. Toprağın karnını yararak akan sularımızın kıyılarına duran kekliklerin, turaçların çığlıklarına düşerdi çocukluğum. Akreplere, çıyanlara öptürürdüm yaramı (!) Etlerimi sülüklere parçalattırırdım (!)..  

         Ak çizgili al bir atın üstünde, delice kuşlarının göğüs boşluklarından Malya Ovası’nın uçsuz bucaksız yeşilini gösterirdi babam.  

         “- Ay göğüslü, kar göğüslü Bozkır tayım; bak ovaya, bak ovaya!.. 

         Öfkemin öcümün üstüne “Malya” oturmuştur. Çabuk büyüyesin ki kaldırasın onu gösümün üstünden oğul! Derdi… 

         …Torosların yükseltilerinden yaralı bereli Hasan Dağı’nı, Ihlara’yı geçerek toprağımıza yorgun düşen ilkyaz yağmurlarını ilk bilinçli gövdemde duyumsadığımda; 68 kuşağının anakarayı kucaklayan sarsıcı söylemlerinin çığılığıyla karşılaşmıştım. İçimdeki sesin Malya’dan beslendiğini ayrımsamıştım. Dede Korkut’un dili dilimde,  Sarı Saltuk’un, Hacı Bektaş’ın, Yunus’un, Pir Sultan’ın eli gövdemde; Malya Ovası’nın göğe bakan yüzünde dizlerimin üstünde doğrulmuş, bilincimin üstündeki karanlık örtülerin sorumlularına baş kaldıranın bir “biz” olmadığımızı anlamıştım o gün. 

         18’lik gövdemle, Anadolu halkının 1240’lı yıllarda kendi ulus değerlerini, varoluşlarını, duruşlarını; başka ulusların (Acem-Arap) değerleriyle değiştirmeye kalkan Selçuklu Sultanı Gıyasettin Keyhusrev ll’ye karşı başlattıkları kalkışmada (isyanda) sultanın Frenklerden oluşan ordusu karşısındaki Malya Çölü “yenil”gilerini kucaklamıştım. İçimdeki en son “köylü”yü, Malya Ovası’ndaki Sekiz Yüz Yıllık Ulus çığılığının yanına bırakmış, kucağımda mor gülüşlerin gölgesiyle “Kızılırmak”ı geçmiştim tüm öç duygumla!.. 

         Sonraki günlerde yüreğimi, kendi kuşağımın ışıtmacılarının yüreklerinin yanına koydum. Düşlerini demir parmaklıkların dışında tutmayı başaranların gövdelerine doladım kollarımı. Soğuk demirlerin, kuşağımın bileklerine kenetlendiği ilk anı; ilk kurşunun kaypaklığını, dar ağaçlarında büyüyen beyaz gövdelerin mavi gölgelerini hiç hiç unutmadım.         

         Erken düşen gövdelerin ardılları olan ilkyaz sürgünlerinin seslerini öptüm dağlarda. Ak ışıltılı bozkır türkülerini kentlerin sessiz sokaklarındaki yalnız evlerin çatılarına taşıdım sonyaz güvercinleriyle. Varoşlardaki yoksul sofraların kıyısına tutunmuş ağıtların resimlerini çizdim dilimle, soğuk kış öfkelerine gömdüm ellerimi.        Yazdım mevsimleri alkımların diriliğinde, çevrimlerinde. Aylı gecelerin çalınmış gülüşlerini topraklarına eken insanları fotoğrafladım belleğime, yüreğime… 

         Sürülmüş karacalara, yılkılarından erken alınmış atlara, taylara dar ağacı kuranlara ilenen (beddua eden) toprağı esenledim hep. Bozkırların ağılanmış seslerini yıkadım. Işıltılı kar günlerinin çiğnenmemiş ezgilerini soludum üstümüze örtülü gecelerde. Gövdemdeki, yüreğimdeki söylenmemiş türküleri söyledim. Seyfe Gölü’nden çığlık çığılığa kalkan mavi boyunlu turnaların, Malya Ovası’nın topraklarını gölgeleriyle yıkayışını kovaladım. Milyon yıllık özlemim bildim, kucakladım çakır dikenlerini yaz sıcaklarında. Dağ kevenlerinin üstüne oturttum çığılığımı; kapattırmadım, açık tuttum yaramı hep!.. Baba İshak’ın, beyaz gülüşlü babamın “Malya” türküsünü dilimden düşürmedim, unutmadım dumanların acının giysisi olduğunu.  

         Belleğimdeki, yüreğimdeki bu soylu söğüt ağaçlarının niye gölgesiz Güneş’e dönük durduklarını anımsatmak istedim bu türkülerle sizlere…  

         Türkülerimizi söylemeniz dileğiyle. 

                                                        İlkyaz 2000 / aysaltuk v. öntaş.  

  

 

 

Yazarın yazınsal SUNU’su – 2 –

Yazınsal Seçkileri

Aysaltuk V. Öntaş, konuşma-yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıları, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmaktadır..

         Türk yazınında;  kimi aydınlarımız; Türkçe olmayan sözcüklerle, kuralları; “…Türkçemizin değerleri, kuralları; kutsal bir “MİRAS”ı  gibi algılayarak yazınsal üretim yapmayı sürdürmektedirler. Bu algı, dilsel duyarsızlık, Selçukludan başlayarak, günümüz aydınlarınca da sürdürülmektedir. Aydınlarımızın bu duruşları, duyarsızlıkları sonucunda Türkçe söz varlıklarımızın giderek yok olmalarının nedeni olmakta, yazarlar, aydınlar böylelikle kendi anadillerinin yok olmalarının öznesi konumuna gelmektedirler.

 HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

Yazar’ın “ANADİL TÜRKÇE” duyarlılık BİLDİRGESİ

BİLİM, SANAT, KÜLTÜR ADAMI,
Şair, Yazar AYSALTUK V. ÖNTAŞ’ın

 “ANADİL TÜRKÇE”  duyarlılık

 BİLDİRGESİ

Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarınn binlerce yıl süren uğraşlarının  bir ürünüdür. Bu nedenle diller, kendilerinin yaratıcısı olan  toplumların öznesidir. Dil kıyıcılığı (katliamı) yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi) olduklarını bilmelidirler.

Diller, “ait” oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin “ait” olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı, özendirilip, evrensel kültür dağarcığındaki yerini alması sağlanmalıdır.

Her toplum gibi Türkler de, üzerinde yaşadığımız yeryuvarının önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusun, söz varlığının giderek bozulma sürecine girmesi düşündürücüdür!

Yazınsal üretim yapanlarla, aydınların ilgisizliklerine bir de  duyarsızlıkları eklenince   Bu gün eğitim yapıtları başta olmak üzere, yazınsal (edebiyat) yapıtlarımız, adlarımızla kent sokaklarımız yabancı sözcüklerin akınına uğramıştır..

Ancak, kimi yazıncılarımızla aydınlarımız: dilimizde karşılıkları  var, kullanılır olmasına karşın; Türkçe sözcüklerinin yerine yabancı karşılıklarını kullanmayı sürdürmektedirler. Türkçe sözcük kullanma duyarlılıkları, tasaları (kaygıları) olmayanların  yabancı sözcük kullanma alışkanlıkları: ana dilimizin yazın ( masal, öykü, şiir, roman), bilim, kültür dili olmasını tartışır konuma getirmiştir…

Türkçemizin ne denli bir çekinceyle (tehlikeyle) karşı karşıya bırakıldığına, bozuma uğradığına tanıklık etmesi dileğiyle, yapıtlarımı okumaya başlamadan “Ne kadar Türkçe konuşuyoruz!” başlıklı bir “tanılama” bölümüyle kurmacalarımın anlatımında  kullandığım kimi Türkçe  sözcüklerin yabancı karşılıklarını; bir örneklem olması için yapıtlarımın baş sayfasında veriyorum.

Okurlarımın kutlu bir geleceğe yönlendirilmesinde büyük çabalarıyla katkıları olan öğretmenlerimizle yetişkinlerin; bu sözcüklerin yeniden kullanımını sağlamadaki duyarlılıklarına bir katkım olsun istedim.

Ana dilimizin  yaşaması,  Türkçemizin bizden sonraki kuşaklara kirletilmeden bırakılması için, bilinçsizce dağarcığımıza yüklediğimiz yabancı bir sözcüğün yerine, TDK sözlüklerinde karşılığı olan  Türkçesini kullanalım.

Unutmayınız, salt (yalnız)  toprak yurt, vatan değildir insanlara, toplumlara. İnsanın gerçek yurdu (vatanı) kendi ana dilidir.  Diliniz, yüreğinizle birlikte atar, yaşar; gittiğiniz  her yere sizinle gider, sizinledir . . O sizin gerçek yurdunuz, “vatan”ınızdır!..

Tarih, kendi dili için varolmayanların, birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.

Bu nedenle gelecekteki yeryuvarı düzeninde yer alacak uluslar, dilini yitiren (kaybeden) toplumların Güneşlerinin bir daha  hiç doğmayacağını bildiklerinden; dillerine, kültürlerine sığınırlar, onu taçlandırarak korurlar hep!..

Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine, Türkçe karşılıklarını koymanız dileğiyle…

YAYINEVİ SUNUSU

Kültür yayıncılığı bizim, uzunca bir süredir usumuzdaki bir taslaktı. Okurumuzun karşısına bir “ilk” ürünle çıkıp, düşümüzü gerçekleştirirken; okurla, bu alanda yazınsal üretim yapanlara da yayın evi olarak “ilkelerimizi, ilklerimizi” bildirmek, duyurmak istedik.

“Türkçe”mizin, çokça sorun yaşadığı bir süreçte, yayınevi olarak olarak “Ana Dil”imize karşı ötelenemez işlevlerimizin olduğunu anımsatmak istedik. Bunu, yaşanılan bu kutsuz sürece bir katkı olarak da algılamadık, bunun yaşamsal bir gereklilik olduğunu düşündük.

Tüm bu nedenlerle

Türk dilinin kullanımının öznelleştirildiği bir dönemde, yapıtını yayınlayacağımız yazarın da, dil konusunda “ilkeleri, ilkleri” olan, dil duyarlılığıyla donatılmış birisinin olmasını yeğledik doğrusu.

Böylelikle, bundan sonra yayımlayacağımız kültür kitaplarıyla ilgili de, bu işin “mutfağın”da olan, “ana dil” duyarlılığıyla üreten, yazın üretimi yapanlarla birlikte çalışabileceğimizin duyurusunu yapmak istedik.

Yapıtlarında, Türkçemizin gövde, ses, tümce yapısıyla, onun bİlge sözcüklerini, okurunun doğarcığına sunan, yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ında yayınevimiz gibi “ilke”leri,  “ilk”leri  olan biri olduğunu – kendi okurlarından özür dileyerek- okuru olacaklara onun yazınsal ölçütlerinin bazılarını burada belirtmek, okurun bunları  bilmesini istedik.

            Türk yazınında , Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak bilinen yazarın;

– “Türkçe Anadilimiz” konulu,  10.000 saati aşkın, anadilimizle ilgili çeşitli söyleşiler düzenleyen “ilk”lerden olması

– Yapıtlarının hiç birinde, “ve, ama, fakat, lakin…gibi” yabancı bağlaçlar kullanmaması, kimi eleştirmenlere göre

“Son yüz yılımız için de (ve) bağlacı kullanmayan Nurullah Ataç’ın da içinde olduğu, üç yazarımızdan biri” olarak nitelendirilmesi;

– Türk eğitim yayıncılığına önemli katkıları olan  yazarın,  bu alanda nitelikli yapıtlar üreterek milyonlarca öğrencinin usunda, temiz, kalıcı bir yer edinmiş olması,

– Edebiyatımıza onlarca (masal, öykü, şiir, roman, deneme, araştırma) yapıtla katılması, katkı sunması,

– “Türk Dili”yle ilgili çeşitli çalışmaları, araştırmalarıyla, yazınımıza yeni bir soluk getirmesi,

– Yazarımız Aysaltuk V. Öntaş’ın kendine özgü bir biçeminin (uslup) olması. Yapıtlarında, edebiyatın en zor  dediği, “sanat”sal anlatımı seçmiş olması, bu biçemle çok kalıcı ürünler vermesi,

– Yapıtları, biçim, içerik olarak incelendiğinde, onun ne denli ayrımlı, dil bakımından ne denli duyarlı olduğunu okurunca onanacak, kendi diline yönelmesi, yazarımızı, bizi şimdiden övünçlendirecektir.

ÖDÜL Kültür Sanat Evi

YAYINLARINDAN BAZILARI

Eğitim Yayınları;
– Hasat M. Dergileri   (43 adet)
– Orçun ölçme-değerlendirme T. Dergileri  (43 adet)
– İlk Aşama Dergileri   (43 adet)


– Çeşitli yardımcı ders kitapları

MASAL DİZİSİ

– Aygün Masal Dizisi ( 8 kitap  ilköğretim l., 2., 3. sınıflara)
– Sutay Masal Dizisi   ( 8   ”             ”                 ”        )
– Alkım Masal Dizisi  ( 4    ”     ”                  ”               )
– Işık Öykü Dizisi         ( 4    ”             ”                   ”     )

Katıldığı Etkinlikler

Katıldığı Etkinlikler   :
– Çeşitli özel televizyon programları
– TRT ( Akşama doğru -S.Levent- , İnt; diğer kanalları)
– Çeşitli radyo programları
– “Dil, Ana Dil Türkçe” konulu söyleşiler.
– Yazarın yapıtlarıyla ilgili söyleşiler, dinletilerle imza günleri

Yazar, yazınla ilgili çalışmalarını ara vermeden sürdürmekte, araştırmalarıyla bitmiş durumdaki “yapıt”larını yayına hazırlamaktadır.
Aysaltuk V. Öntaş’ın okurunu yeni “yapıt” larla taçlandırması dileğiyle…

Basında – Yazar Hakkında

Türk Dili ve Edebiyat Dergisi’nin OCAK 2010 sayısında Aysaltuk V. Öntaş ile ilgili değerlendirme yazısında aşağıdaki tanımlamalarla yazarın Türkçe birikimi anlatılmıştır.

Aysaltuk V. Öntaş, Adem Terzi’nin “Ağaç Yurdun Elleriyse” hakkında YAYIN DÜNYASINDAN yazısı, Ödül Kültür Sanat Evi Yayını, Ankara 2009, 72 s.

YAZAR ÇALIŞMALARI BİLGİLENDİRME

Türk edebiyatında, Türkçeyi en iyi kullanan yazarlarımızdan biri olarak kabul edilen Türk Dilleri ve Türk Edebiyatı Tarihçisi, Ön (proto) Türkler Araştırmacısı, Eğitimci, Şair ve Yazar, Ödül Kültür ve Sanatevi Bölüm Başkanı Aysaltuk Vahap Öntaş,  ilişikteki yazınsal çalışmalarından da anlaşılacağı üzere; edebiyat dünyasına onlarca eser kazandırmanın yanı sıra, “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili çeşitli bilimsel çalışmalar, sunumlar yaptı; 10.000 saati aşkın söyleşiler gerçekleştirerek on binlerce katılımcının usunda, yüreğinde  “Ana Dilimiz Türkçe”yle ilgili bir duyarlılık oluşmasına katkıda bulundu. 

TDK’nun aylık yayın organı olan TÜRK DİLİ DİL VE EDEBİYAT DERGİ’sinin ocak 2010 sayısındayazarımız Aysaltuk V. Öntaşla ilgili yapılan  bir sunumda ; 

“…(Aysaltuk V.) Öntaşgerçek bir dil bilinci ve duyarlılığıyla eserler ortaya koyantüm eserlerinde Türkçenin kendi olanaklarındankendi zenginliğinden yararlanan yazarlarımızdandır.” Vurgusu yapıldıktan sonra, 

            “ edebiyatın farklı türlerinde daha başka birçok eser veren Öntaş, BU ESERLERİNİN TAMAMINDA TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİNİ HEDEFLEMEKTEDİR.Bunu yaparken de başka dillere başvurmadan yine Türkçenin kendi olanaklarından yararlanma yoluna gitmektedir. Eserlerinde çoğumuzun aslında bildiği ama nedense pek kullanılmayan (………..)…   gibi daha pek çok Türkçe söze yer vermekte, bunlarla da güzel ve kendi alanında YETKİN ESERLER ORTAYA KONULACAĞINI GÖSTERMEKTEDİR. (… ..) gibi araştırma ve inceleme eserleri ve eğitime yönelik çeşitli yayınlarıyla burada adını sayamadığımız başka birçok eseri bulunmaktadır. Yazarın yukarıda sayılan eserlerinin adlarından bile üretkenliğinin yanı sıra dilimiz konusundaki duyarlılığı rahatça anlaşılabilmektedir. …. .. Eserlerinin başında ve sonunda Türkçenin kullanımına yönelik soruşturmalara da yer veren yazar, yine her eserinde, o eserde yabancıları yerine tercih ettiği Türkçe sözlere yönelik ayrıntılı dizinler de vermektedir. BUNLAR DA YAZARIN DİL DUYARLILIĞINI GÖSTERMESİ AÇISINDAN DİKKATE DEĞERDİR….. 

Denilmekte, yazarın  yazınsal biçemi (uslup)’yle  dilsel birikimlerinin Türkçenin ana damarlarından beslendiğini, eserleriyle bilimsel çalışmalarını Türkçenin kendi öz kaynaklarıyla, olanaklarıyla taçlandırdığını okurlarına övünçlü duyurmakta;  yazınsal tüm eserlerinin Türk Dilinin doğru öğrenimiyle öğretiminde birer “ ÖRNEK “ lem oluşturduğunu yazmaktadır. 

Yazarımız Aysaltuk Vahap Öntaş,  Ana Dilimiz Türkçemizle ilgili birikimlerini, Ankara ilimiz başta olmak üzere yurdun ayrımlı bölgelerindeki eğitim kurumlarıyla illerimizin orta ve ilk öğretim okullarında söyleşiler, paneller, konferanslar, kitap günleri gibi etkinliklerle  paylaşmaktadır. 

Ana Dilimiz Türkçe ile tüm bilimsel çalışmaları, çabaları dil dostları, bilim insanlarıyla Türk Dil Kurumunca da övünçlü bulunan yazarımızın “ANA DİLİMİZ”le ilgili bu “gönüllü” etkinlikleri, İLLERİMİZDE BULUNAN ÖRGÜN EĞİTİM KURUMLARINDA; kurumsal yetkilerle gerçekleşmesi sağlanmaktadır.  

Türkçemizin çokça sorun yaşadığı bir süreçte, anadilimizin hedef kitlesi konumunda olan (akademisyen, öğretmen, öğrenci, veli) katılımcılar üstünde etkin ve kalıcı bir “FARKINDALIK” yaratmakta; tüm bu bilimsel eserlerin, dil öğrenimiyle, öğretiminde kullanılmakta olan “Teknik Araç Ve Gereçlerin” yetkinleşmesine; katılımcıların “Türkçe Söz Varlıklarıyla; Türkçe kullanımlarının ” gelişmesi konusunda, etkili bir “DİL” bilinci oluşturmaktadır. 

 

ÖDÜL KÜLTÜR SANATEVİ 

Yazarın “dil”le ilgili duyarlılığı salt yazdıklarıyla, yapıtlarıyla da sınırlı değil hiç. Aysaltuk V. Öntaş’ın, 2000 – 2004 yılları arasında başkent Ankara başta olmak üzere, yurdun değişik kentlerindeki Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda, 10.000 saatı aşkın “Ana Dil – Türkçe – Bilim- yazın (roman, öykü, şiir, masal)  Dili – Eğitim-Öğretim dilimiz “ konulu bir söyleşi sürecini de unutmamak gerek.  

Bu süreç yazarın daha önce oluşturduğu kendi okur kitlesiyle buluştuğu, kaynaştığı bir süreçtir. Dil bilincinin, yazar- okur bileşimiyle doruğa çıktığı bu dönem, yazara önemli yeni sorumluluklar yüklemiş, çalışmalarını bu yönde yoğunlaştırmıştır. 

Bu anlatılar -yapıtlar-  yazarın en olgun dönemlerinin sonuçlarıdır.  Onu daha iyi tanımak, değerlendirebilmek için  “ilk” gençlik dönemlerini de irdelemek, bilmek gerekir.  

Yazar öğrenimini Ankara’da; A.İ.T.İ.Akademisini bitirerek tamamlar.Aysaltuk V. Öntaş’ın ilk gençlik-öğrencilik dönemleri önemli “toplum”sal çalkantılarla geçer. Siyasal tarihimizde önemli bir yeri olan (1970-1980) Askeri darbelerinin tanığı olmakla kalmaz; o da kendi yaşıtları gençler gibi; “Darbe”lerin -mağdurları-kurbanları- arasına sokulur. Çünkü yazarı bu süreçlerde “olay”lara tanıklık etmekten çok, bu toplumsal dönüşümlerin (gençlik-işçi hareketlerinin)  ateşli bir katılımcısı olarak görürüz. O kendi kuşağının (68’liler) üyeleri gibi  yine toplumun, kitlelerin önündedir her zaman. Kuşağının ağrılarıyla büyütür, besler acılarını.  

Yazar bu süreçlerde yaşadıklarını “Benim Yaram Sargı Öksüzüdür” şiir yapıtındaki dizeleriyle; kendinden sonraki kuşaklara coşkulu, yazınsal bir anlatımla aktarır. 

 

“Deli türküm oy                                                  Akrepleri öpmüşüm      

  Kanatsız delice kuşum                                         Mor sırtlı çiyanları 

       Sıkmışım canımı kabında                                         örümcekleri 

   Sargısız tutmuşum yaramı                              Ağısızlarına bakmamışım 

       İlaçsızsağınsız koymuşum                               Yüz vermemişim 

                                sarı sıcaklara                                        dokuncasızlarına 

          Bakmışım bebeler  gibi                           Adı duyulmamış yeri belirlenememiş 

          Yalamışım kurtlar                                                            mağralara girmişim 

                  Aslanlar                                                                  En koyu karanlıklarını                                              yılanlar gibi                                                       beklemişim 

    Buzlar, kabuklar bağlayıncaya değin                       Kızdırmışım geceyi 

           Uyumamışım, kırpmamışım gözümü                      Kızdırmışım karanlıkları 

           Kurtlandırmamışım yaramı                                        En yabanıl yaratıkları 

                   bir kez de olsa                                                        saldırtmışım üstüme 

         Duyarsın da çığlığımı                                             Çıyanlara sokturmuşum yaramı 

         Çarmıha gerersin gövdeni diye                         En uz’una, ağzı kızılına…” 

           Ağısını emdirmişim yılanlara  

           Kara kara sülüklere 

  

         Bir “demokrasi-düşünce” eylemcisi olan yazar,  ülkesindeki toplumsal  “gel-git” lerin tarafıdır her zaman. Bu anlamda çok zor geçen süreçler yaşar yazar. Düşüncesi nedeniyle “dam”lara, “mapus”lara atılır. “İşkence” lerden geçirilir.  Halkının gövdesine “kir”, “yara” düşürüldüğü dönemlerde; yine “direnç”lidir, bilgedir o.  

 

fotofraflı kartpostal: yazarın cevaevi dönemlerinden

Böylesi dönemlerde de aşağıdaki dizelerde olduğu gibi “öç” duygusunu bilemek, direncini artırmak için  Saltuklu Devleti’nin  kurucu Yabgu’su olan büyük “Ata”sı “Saltuk Bey” e döner yönünü. Sırtını ona dayar; ondan güç alır, onu kendi “kavga” sının  önderi bilir, sayar. 

“Saltuk atamın                                                      Öpmüşüm üç kez 

 yayını almışım sırtından                                  Alnıma tutmuşum 

 Kirişine yerleştirmişim yükünü                   Güneş’e dönmüşüm yönümü 

 Üç okun üçünü de                                               Eğilmişim üç kez 

 öcümle yıkamışım                                              taa sırtımdan

 Çelik sırtını sıvazlamışım                                 belimden beri…” 

dizelerinde de anlattığı gibi  gerçek anlamda da “ölüm”le üç kez yüz yüze gelir. Böylesi acılı, ağrılı dönemlerde yine yüreğini büyük “ata”sının yüreğinin yanına koyarak “azrail”i çalımlar. Yaşama tutunur, halkının “kavga”sının yanında olmak, kalmak için. Bu “kavga” dolu yıllar onu biler; yaşadığı coğrafyanın insanı olmayı, kalmayı kotarır, başarır.  

 

Toplumsal “belleği” çok güçlü olan yazar, içinde yaşadığı toplumun “çözümleyici” sidir de; dirençli, dili, söylemi güçlü bir “bilge”liğin “giz”ini öğrenir, alır Anadolu insanının söz ustalarından; kendinden öncekilerin kaldırdığı kutsal bayrağın taşıyıcısı, değerlerinin savunucusu olur.  

Yazar, “toplumsal gel-git” leri tek başına yaşamaz hiç. Kişisel duygularını hiç bir zaman öne, açığa çıkarmaz. Kutsallarını,  “aşk”larını gizli tutar. Duygularının, “Toplumcu” görüşlerinin sonucu olan “kavga”sının önüne geçmesini istemez. Aşağıdaki dizelerde olduğu gibi insani bir “duygu” olan bu yoğunluğu   neredeyse  -kendinin, kavgasının- “ayıp”lısı sayar. Kendi duygusunun önüne durur, yine kendini “kendi”nin önüne atar, koyar. 

 

“…yokluğunun dikeni batmış yüreğime                  tüfeğimin üstündeki elimdesin 

    gün batımlarına düşürmüşüm sensizliği              içimdeki ağılı dikende 

              kan kızıl akşamlara…                                            çekirdek çekirdek 

           bir bilinmez bulanık sulara                                          ışıl ışıl kavga kavga

   tutmuşum düşlerimi                                                          yanan namlulara sinmiş yasın

      çakır dikenlerinin                                                              doğru değil  bu    

            kaypak gülüşlerine                                                    değil                                             sıralamışım kanımı                                                                sen fazlasın bende 

  canımı                                                                                         kavgamın önündesin..”                                     

  

Yeri gelmişken yazarın Büyük Ata’sıyla ilgili bir bilgi sunmanın yararlı olacağını düşünüyoruz. Çünkü yazar kendini  büyük atasıyla öylesine özdeşleştirmiştir ki o yazarın bir tür enerji kaynağıdır. Onun her zaman atasına  sığınma duygusu bir umarsızlığın, ürkünün, ya da bir acınmanın sonucu olarak anlamdırılamaz; o yaşamsal tüm gücünü, direncini “Büyük Ata”sından aldığını düşünür. Onun en güçlü “direnç” gözesidir atası! İnancıyla taçlandırdığı her eylemin içinde, büyük “ata”sını yanı başına koyar, duyumsar. Her büyük eylemde büyük Atası Saltuk Bey’ledir. Onun “güç”lü yüreğini yüreğinin; elini, elinin yanında duyumsar. Sanlı “Kınık” boyunun Kavgadaki “duruşu”dur onun; “işkence”ler, “cezaevler”i bu büyük “enerji”yle aşılır, geride bırakılır.  

Saltuk Bey, Malazgirt Savaşından (l071) bir hafta önce Bizans İmparatoru Romen Diojen’in 20 bin seçkin şövalyesini Ani şehri önünde bozguna uğratan sanlı Selçuklu komutanıdır. Sultan Alpaslanla kan bağı olan bu Saltuk Bey; yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın da büyük atasıdır. Bilindiği gibi bu “bey” Selçuklu ailesinin önemli isimlerindendir. 

 

 

Aynı zamanda Anadoluda kurulan ilk Türk Devleti olan Saltukluların  da yabgusudur (hanıdır). Saltuklu devleti yıkıldıktan sonra bu ailenin son yabgusu Melikşah’ın soyundan olanlar Tunceli yöresine yerleşirler. Bu aile İlhanlılar, Memluklüler, Kara Koyunlular, Ak Koyunlularla Osmanlı döneminde de bu yörede (Sakaman, Pertek, Çemişkezek) Çarsancak Beyleri; Erzurum Pasinler bölgesinde de  babadan oğula geçen sancak beyliklerini sürdürürler. Osmanlılar döneminde de babadan oğula geçen tek sancak beyliği bu (Melkişi) ailesine aittir. Çarsancak sancak beylerinden Baysungur han da yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın yakın atasıdır. Yazarın bu alanda (Saltuklularla Ardılları)  adlı bir yapıtı da “İlay”yayınlarınca okuruyla buluşturulmuştur.            

 

 

Yazar Aysaltuk V. Öntaş, Anadolu halkının aydınlanmasına dönük her zor  süreçlerin içinde  kesintisiz yerini alır. Bu nedenle de uzunca bir dönem siyasal yargılamalarla, sorgulamalara karşı karşıya bırakılır. Yazar her dönem olduğu gibi bu süreçleri de  

“geri” çekilmeden sürdürür.  

Onu 1980 sonrasında eğitim-öğretimin içinde görüyoruz. O artık olgun bir ışıtmacı olarak yayın yaşamına “yayıncı” olarak döner. Eğitim yayıncılığı döneminde Türk eğitimciliğine bir çok yapıtla katılır. Yazar bu dönemlerde eğitim-öğretim  yapıtlarının yanı sıra, edebiyatın çeşitli alanlarında da (Roman, öykü, öyküce -masal-, şiir, deneme, araştırma, inceleme) çeşitli ürünlerle yazınımıza (edebiyatımıza) katkıda bulunur.  

Yazar yine bu dönemde İlk öğretim okullarının tüm sınıflarına yönelik İlk Aşama Ünite Dergilerini, Hasat Matematik Dergilerini, Orçun Test Dergileri’yle çeşitli eğitim kitaplarını yeterli düzeydeki eğitimcilerle birlikte hazırlar, yayınlar. Bu yardımcı ders kitaplarının yurt genelinde tüm eğitim-öğretim okullarında yaygın bir şekilde kullanımını gerçekleştirir.  

Bu sayede milyonlarca ilk öğretim öğrencisinin yüreklerine, on binlerce öğretmenin belleklerine ulaşır. Öyküleriyle, masallarıyla, şiirleriyle onların sevgisini, beğenisini kazanır.          Yapıtlarında “Türkçe” mizin kullanımına dönük aşırı duyarlılığı aynı kesimlerce kısa sürede coşkulu bir çoğunlukla karşılık bulur, olur alır; desteklenir. Yazar bu süreci, “ana dil Türkçe”nin yabancı kökenli sözcüklere karşı savaşımının yeni bir düzleme taşındığı süreç olarak nitelendirir. Çeşitli nedenlerle dilimize giren yabancı kökenli sözcükleri; gündelik konuşma diliyle, eğitim-öğretim araçlarıyla yersiz, özensiz kullanmanın  “Türkçe”mizi büyük bir tehlikeyle karşı karşıya bıraktığı görüşünü bayraklaştırır. Bu konuyu her yerde işler, anlatır. Eğitim-öğretim çevresinden coşkulu bağlaşıklar kazanır, bulur. 

Böylesine yüreklendirici, duyarlı bir bağlaşıklıklar ortamından yükselen güçlü sesin, desteğin ışığıyla yazar;  ana dilimiz “Türkçe”yle ilgili çalışmalarını, “Türkçe”nin kullanımıyla ilgili araştırmalarını yoğunlaştırır.   Yapıtlarındaki sözcüklerle tümce yapılarının dokusunu, ana dilin kullanımına uygunluğu üzerine kurar. Onun kullandığı öz Türkçe, ana dilimize gösterdiği özen, duyarlılık;  öğretmenlerle öğrencilerin dışındaki kesimlerce de gözlerin  kendisine çevrilmesini neden olur. Yazar bu süreci coşkulu yığınsal kalabalıklarla taçlandırır. Alan çalışmasını büyütür, genişletir, konuyla ilgili değişik bölgelerde  “Türkçe”nin kullanımıyla ilgili çalışmalar yapar. Gittiği her yerde övünçlü bir duyarlılıkla karşılanır.       Aysaltuk V. Öntaş 2000-2004 yılları arasında sürdürdüğü  söyleşiler  süresince   yüz binlerce  katılımcının usuna belleğine “Türkçe” duyarlılığını yineler. Onları ana dillerine sahip çıkmaları konusunda uyarır, ana dilimiz Türkçemizin gerçek koruyucularının, yaşatıcılarının “kendi”leri olduğu konusunda uyarılarını sürdürür durmadan, yorulmadan        

Yazarın savunduğu  düşüncelerinin, düşlerinin köklerini, derinliklerini anlama, kavrama bakımından da bu yazıyı çok etkileyici buluyoruz;         

 aysaltuk v.öntaş‘ın müzikal çalışmasının SUNUMU

“Her soylu oluşun, duruşun; ışığın önünde, tanıklığında oluştuğuna inanırdı babam. Güneş’e hiç sırtını dönmeyen, beyaz gülüşlü bir bozkır bilgesiydi. Dağarcığı, gönlü, güreli; dili, söylemi kekik, gelincik kokulu, dokulu bir “Kızılırmak”lıydı.     Toprak üstünde “baba” gibi değil; “Ata” gibi dururdu hep. Kuşlar onun gibi konuşur, ağaçlar onun gibi yeşil yüklenirdi. Toprak ana onun gibi içlenir, göğüslenir; yel, su, bulut onun gövdesini taşırdı; o da Güneş’in.. 

          Çocuk düşlerimin ortasında, 

         “Bulutlar neden Güneş’e yakın dururlar baba?” dediğimde; beyaz gülüşüyle;    “Ay da yıldızlar da ona yakın durur. Kuşlar, bulutlar ona yakın uçarlar oğul! Toprak, su gözesi ona doğru akar; ağaçlar ona topurcuklanır, dağlar ona bakar çiçeklenir; yılanlar, çıyanlar ona kıvrımlanır, karanlık ondan ürker, ihanet onun olmadığı yerlerde büyür, yürür. Kar’a beyazı o verir Sarı Çiğdem’im!” derdi. 

         Ben de yaşıtlarım gibi  Güneş’e yakın durmak için Yiğren dağının doruklarına çıkar; az ötemdeki Erciyes’e, Melendiz’e, Hırka’ya; çoğunlukla da Hasan dağına bakardım. Sırtımı babam gibi Güneş’e hiç dönmeyeceğime ant içerdim günbatımı yellerinin (rüzgarlarının) önünde. Sonra yönümü kuzeye döner, babamı her dönem alt üst eden Malya Ova’sını (çölü)’nü izlerdim her mevsim. Başımı yukarılara kaldırır, mavi boyunlu turnaların adımın ilk abecesini (harfini) göğün mavisine çizerek üstümden geçişlerini izler, sevinçle karşılardım. Göğsüm ilkyaz (bahar) toprakları gibi kabarır, kanatlanırdım yaz kuşları gibi.  

         Toprağın her oluşunda, uyanışında; flamingolarla ak göğüslü toylar, gri renkli çulluklar geçerdi Malya Ovası’nın güney ucundan Seyfe Gölü’ne, babamın yüzündeki gölgeleri derinleştirerek. Toprağın karnını yararak akan sularımızın kıyılarına duran kekliklerin, turaçların çığlıklarına düşerdi çocukluğum. Akreplere, çıyanlara öptürürdüm yaramı (!) Etlerimi sülüklere parçalattırırdım (!)..  

         Ak çizgili al bir atın üstünde, delice kuşlarının göğüs boşluklarından Malya Ovası’nın uçsuz bucaksız yeşilini gösterirdi babam.  

         “- Ay göğüslü, kar göğüslü Bozkır tayım; bak ovaya, bak ovaya!.. 

         Öfkemin öcümün üstüne “Malya” oturmuştur. Çabuk büyüyesin ki kaldırasın onu gösümün üstünden oğul! Derdi… 

         …Torosların yükseltilerinden yaralı bereli Hasan Dağı’nı, Ihlara’yı geçerek toprağımıza yorgun düşen ilkyaz yağmurlarını ilk bilinçli gövdemde duyumsadığımda; 68 kuşağının anakarayı kucaklayan sarsıcı söylemlerinin çığılığıyla karşılaşmıştım. İçimdeki sesin Malya’dan beslendiğini ayrımsamıştım. Dede Korkut’un dili dilimde,  Sarı Saltuk’un, Hacı Bektaş’ın, Yunus’un, Pir Sultan’ın eli gövdemde; Malya Ovası’nın göğe bakan yüzünde dizlerimin üstünde doğrulmuş, bilincimin üstündeki karanlık örtülerin sorumlularına baş kaldıranın bir “biz” olmadığımızı anlamıştım o gün. 

         18’lik gövdemle, Anadolu halkının 1240’lı yıllarda kendi ulus değerlerini, varoluşlarını, duruşlarını; başka ulusların (Acem-Arap) değerleriyle değiştirmeye kalkan Selçuklu Sultanı Gıyasettin Keyhusrev ll’ye karşı başlattıkları kalkışmada (isyanda) sultanın Frenklerden oluşan ordusu karşısındaki Malya Çölü “yenil”gilerini kucaklamıştım. İçimdeki en son “köylü”yü, Malya Ovası’ndaki Sekiz Yüz Yıllık Ulus çığılığının yanına bırakmış, kucağımda mor gülüşlerin gölgesiyle “Kızılırmak”ı geçmiştim tüm öç duygumla!.. 

         Sonraki günlerde yüreğimi, kendi kuşağımın ışıtmacılarının yüreklerinin yanına koydum. Düşlerini demir parmaklıkların dışında tutmayı başaranların gövdelerine doladım kollarımı. Soğuk demirlerin, kuşağımın bileklerine kenetlendiği ilk anı; ilk kurşunun kaypaklığını, dar ağaçlarında büyüyen beyaz gövdelerin mavi gölgelerini hiç hiç unutmadım.         

         Erken düşen gövdelerin ardılları olan ilkyaz sürgünlerinin seslerini öptüm dağlarda. Ak ışıltılı bozkır türkülerini kentlerin sessiz sokaklarındaki yalnız evlerin çatılarına taşıdım sonyaz güvercinleriyle. Varoşlardaki yoksul sofraların kıyısına tutunmuş ağıtların resimlerini çizdim dilimle, soğuk kış öfkelerine gömdüm ellerimi.        Yazdım mevsimleri alkımların diriliğinde, çevrimlerinde. Aylı gecelerin çalınmış gülüşlerini topraklarına eken insanları fotoğrafladım belleğime, yüreğime… 

         Sürülmüş karacalara, yılkılarından erken alınmış atlara, taylara dar ağacı kuranlara ilenen (beddua eden) toprağı esenledim hep. Bozkırların ağılanmış seslerini yıkadım. Işıltılı kar günlerinin çiğnenmemiş ezgilerini soludum üstümüze örtülü gecelerde. Gövdemdeki, yüreğimdeki söylenmemiş türküleri söyledim. Seyfe Gölü’nden çığlık çığılığa kalkan mavi boyunlu turnaların, Malya Ovası’nın topraklarını gölgeleriyle yıkayışını kovaladım. Milyon yıllık özlemim bildim, kucakladım çakır dikenlerini yaz sıcaklarında. Dağ kevenlerinin üstüne oturttum çığılığımı; kapattırmadım, açık tuttum yaramı hep!.. Baba İshak’ın, beyaz gülüşlü babamın “Malya” türküsünü dilimden düşürmedim, unutmadım dumanların acının giysisi olduğunu.  

         Belleğimdeki, yüreğimdeki bu soylu söğüt ağaçlarının niye gölgesiz Güneş’e dönük durduklarını anımsatmak istedim bu türkülerle sizlere…  

         Türkülerimizi söylemeniz dileğiyle. 

                                                        İlkyaz 2000 / aysaltuk v. öntaş.  ” …

Romanın Tarihsel Arka Planı:

Belgitay” romanı, Saltuklu Türkleri ile ardıllarının, Anadolu’daki sekiz yüz yıllık serüvenini; toplumsal-siyasal-kültürel boyutlarıyla günümüze taşıyor. Tarihsel bir geri planı var kitabın, ama “Belgitay”, klasik anlamda bir “tarihi roman” değil. Çünkü, güncel bir boyut da içeriyor.

İnsan Doğa İlişkisi;

Bu romanın benim için en ilginç  ve önemli yanı, insan-doğa ilişkilerini sergileyişteki özgünlüğüdür. Romanda insan ve doğa betimlemelerinin atbaşı gitmesi, bunların zaman zaman sarmaşarak birbirinin içine girmesi, insanla doğanın kaynaşıp bütünleşmesi, bana çok çarpıcı geldi.

“Belgitay” da doğa-insan ilişkileri oldukça “ayrımlı” ve ayrıntılı biçimde anlatılıyor. Anlatılanların çoğu zaman insan mı, doğa mı olduğunu ayrımsayamıyorsunuz bile. Hepsi içiçe geçmiş, örgensel bir bütün oluşturmuş. Bir bakıma, “Doğanın diyalektiği” ni şiirselleştirmeye çalışmış romanında a.v.öntaş.

Romanda yalnızca doğa-insan ilişkileri değil, buna koşut olarak tarihsel-toplumsal olaylar da siyasal nitelikleriyle ele alınıyor. Güncel kıyımlar, öldürümler, kan dökmeler; yakın tarihimizin belleklerimizden çıkmayan acılı olayları, romanın ana izleği çevresinde anlatılıyor. Kimi ayraçlar açılarak, güncel olayların tarihteki benzerlerine göndermeler yapılıyor. Böylece doğa-insan ilişkilerine toplumsal-siyasal bir boyut daha ekleniyor.

Öz Türkçe Tutkusu

A.V.Öntaş, romanında denediği katıksız “öz Türkçe”yle de ilgi uyandırıyor.

Öz Türkçe yazma tutkusunun doğal bir sonucu olarak, Arapça “ve” bağlacıyla da arası pek iyi değil Öntaş’ın. Bu nedenle, kitabın önemli tezlerinden biri  -sunuş yazısında açıkça belirtilmese de- “Belgitay” ın “ve” bağlacı kullanılmadan yazılmış olması. ….”
A.Aşut/ Eleştirmen

A.V.Öntaş’ı her okuduğumda, kendimi hayata bağlanmış buluyorum.”
Yazar Zerrin Taşpınar

Türkçemizin “toplumsal” Belleği

 

 

“Türkçe”

Eserleri

 

Mavi Gezegen” in Şairi Yazar Tigin (şehzade)                               Orçun Öntaş;                                                                                                                                  erken yaşlarda aramızdan ayrıldığında,                                                                     ardında 12 yazınsal eser bırakmıştır.                          “Suskun Yabgu” adlı eserinin 66. Sayfasında okuruna;                      kendisini,  konat’ı  (Selçuklu Saltukluları)’ nı  şöyle tanımlar, anlatır;                                                  

 

Ben                                                                                                                                                                                 Tigin Orçun Öntaş                                                                                                                                                      büyük eylemci / düşünür / dilbilimci bir babanın /                                                                                       kendisi gibi / mürekkebi bozkır mavisi / kalemi hırçın /                                                 şair oğluyum
Genel Tarih Yazıcıları                                                                                                                                                  on iki asır önce / Oğuz Kınık’larının / bilinen ilk kağanı /                                                              Büyük Ata’m                                                                                                                                                                 Tankut İlteriş Alp Togan’ı /                                                                                                                                 soy ağacımın   1  numarası ;
Beni de                                                                                                                                                                             Konat’ımın son “Savaşçı Yabgusu”                                                                                                                    bilge babamdan sonra                                                                                                                                               34. kuşak                                                                                                                                                                     Selçuklu Saltuklu Tigin (şehzade)’i   sayar / mücadelemizi onarlar
Benden öncekiler için de / söyleyeceklerim var tabi                                                                                     onlar da                                                                                                                                                                          Siyasal Tarih Biliminin konusu                                                                                                                       yengileriyle / yenilgileriyle                                                                                                                                     Ders Kitapları’nda okutuluyorlar şimdi
Ben                                                                                                                                                                                     Bilge Saltuk / Aysaltuk’un “tek evladı” /  yol  /  kalem yoldaşı                                                        Tigin Orçun                                                                                                                                                                    boy / budun /  Konat Ata’larım gibi                                                                           töremi / yasa’mı bildim                                                                                                                    Anadilim’i  /  Türkçe’mi  yurdum  /  toprağım belledim                                                                  susanlardan  /  susturulanlardan  /                                                                                                                           savrulanlardan olmadım                                                                                                                    Öz’üm Su’dan  /  Işık’tandır                                                                                                                                    Konat’ım  /  Halk’ım Yücelsin  /  Bilinir Olsun. …

                                                                                         Aysaltuk v. Orçun Öntaş                                                                                                                               Asyatik Dilleri Bilim Merkezi                                                                                                                                    Edebiyat Kurulu   

   

 

 

Türkçemizi doğru yazmak, konuşmak isteyenlerin yoldaşı!..

Anadil Türkçe”mizin öğretimini amaçlayan

–   Türkçe  “Duyarlılık Çalışması”

  • Türkçe “Farkındalık Çalışması”
  • Özleştirme Kılavuzu
  • Yazınsal Seçkiler – ilgili ağ’sal bölümlerde izleyeceğiniz-

( “Türkçe” öğretimini amaçlayan, Türkçe”mizin kendi söz varlığını, tümce yapılarıyla kurallarını kullanarak oluşturulmuş; kurmaca öyküce (masal), öykü, şiir, roman, oyundan oluşan yazınsal seçki (kitap) ler…) le;

Yazınımızı taç’landıran bilge.. 

HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

 

YAZARIN, YAZINSAL SEÇKİLER’ İNİN ÖZNELERİ

 

Yazar, tüm yazınsal çalışmalarında Bir 2 kişi, sakal ve yazı görseli olabilir, “Anadil Türkçe”nin kendi olanaklarını, zenginliklerini, birikimlerini kullanarak; örgün eğitimde kullanılan araç-gereçlerdeki dilin,  Türkçemizin söz varlığıyla donatılmasını ereklemiştir.

Konuşma, yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıların, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmuştur.

Bir başka anlatımla yazar, Türk yazınında; Türkçe olmamasına karşın, yazınsal üretim yapan kimi aydınlarımızca; Türkçemizin değerleri, kuralları  gibi algılanarak yazınımıza iliştirilen Türkçe dili dışındaki hiçbir yazınsal ögeyi kullanmamış; tümüyle Türkçemizin tarihsel birikimlerini, olanaklarını kullanmış, Türkçe söz varlıklarıyla yapıtlarını taçlandırmıştır.

Bu nedenle, Büyük İskender’in Harezm’in ünlü bilgi dağarı sanlı kitaplığını yaktığı günden günümüze gelinceye değin; Türkçemizle ilgili, ilişkili olmamasına karşın, Selçuklu’dan başlaşarak Cumhuriyet Türkiyesi  “kimi” aydınlarımız  tüm yabancı dilsel ögeleri yazınsal üretimlerinde kullanmışlar, kendi Türkçe söz varlıklarının yok olmalarının öznesi konumuna gelmişlerdir.

Türkçemizin çokca tartışıldığı bir sürece tanıklık eden yazar Aysaltuk V.Öntaş, bu duyarsız gidişin özdeği, öznesi olmayı yadsıyarak,  Türk dilinin yapısal dokusuna aykırı  hiçbir yazınsal kuralı, dilimizin kendi yapısında olmayan  bağlaçları kullanmamış, dildeki bilinçli duyarlılığı hep diri tutmuş; Türk yazınında BAĞLAÇ kullanmadan yazınsal üretim yapan yazar olarak  dil tarihindeki yerini almıştır.

Yazarın bu çabası, çalışmaları başta TÜRK DİL KURUMU uzmanlarınca da taçlı, övünçlü, bulunmuştur.

Yazınsal, yapısal çalışmaların ana ögesi dayanca ( metin ) lardaki tümceler; Türkçenin sözel damarı tonlama, vurgu, tümce çeşitlilikleriyle oluşturulmuştur.

Tarihsel süreç içinde dilsel, kültürel etkileşimler sonucunda, Türkçemizin kendi doğasında olmayan BAĞLAÇLARLA birlikte ayrımlı yazınsal kurallar da, dil duyarlılığı olmayan aydınlarca kullanılır olmuş, bunu izleyen her süreçte, Türkçemiz, dilsel, yazınsal anlamda  bilim, sanat dili olma yetisini yitirme durumuyla yüzyüze gelmiştir.

Türk yazınında dilsel birikimleriyle, dil bilinciyle, duyarlılığıyla bilinen Yazar Aysaltuk V. Öntaş’ın, yapıtlarının hiç birinde BAĞLAÇ kullanmaması, bu yitiklik çığılığına karşı bir duyarlı çıkış, Başkaldırı  olarak algılanmakta, bu nedenle kimi aydınlarımızla Türk Dil Kurumu bilim insanları onun bu çabasını  doğru bulmakdadırlar.

Yazarımızın bu yazınsal çıkışı, başkaldırısı  salt “anadilimiz Türkçe”mizle sınırlı değil hiç; “o”, tüm Yer Yuvarı Anadillerinin var olmalarının koşulunun;  kendi topraklarının koynunda, gövdesinde,  çınar yapraklı dallarında yeşereceğini biliyor, savunuyor.

Yazınsal Seçkileri

 

GÜNü ANLATAN //                                                                                          NANAN  İNSAN  USU  ( AKLI )                                                                                      aysaltuk v. orçun öntaş //                                                                                                   Mart 2022 // Antalya

            Ağrılı, acılı günlerle “sınanıyor” insanlık; 19’ncu yüzyıla sığdıramadığı on’larca “katliam” larla, kıta’ları “tür” mezarlığına dönüştüren insan “aklı”; 20’nci yüzyılın “ilk çeyreği’ ne dek, kesintisiz sürdürdüğü  ahlak, değer dışı kıyım’ları, katliam’ları  yeter’li görmemiş olmalı ki ; imdi de,                                                                                                                        “Ultra // Teknolojik (!)  birikim’lerle / yetkin’liklerle  ürettikleri daha gelişmiş (!) ölüm araçlarını  kullanarak, UKRAYNA’DA tanımsız yöntemlerle, insanın, insanlığın, tür’lerin ölümlerini, yok edilişlerini  utanç sarmal’larıyla, üzünçle izliyoruz.                                     Her an, saat;  yeni “kan”lı kıyım görüntüleri iletişim araçlarıyla dünya’ya “servis” edilirken, yüreğimiz, canımız  acıyor, yanıyor;   Tüm bu olanlardan, yaşananlardan insan, insanlık;  ne kadar “utanç” duyuyor diye, kendimizi sorgularken;                                                                                                                                                   us’unu (aklını), yüreğini  güncel, siyasal tercih”lerinin “parantez”ine  almış insan yığım’larının,  öbek’lerinin öğretilmiş, koşullandırılmış alışkanlık’larına,  duyarsızlık” larına tanık oluyoruz.                                                                                                                                                         İletişim teknoloji’lerinin sınırlarıyla kuşatılmış bu  “çağdaş”haz” tüketicisi öbek’lerin , tüm insan toplulukları için büyük bir sorun oluşturdukları görülüyor. İnsanlığın ortak aklı,                                                                                                                                                           geleceği adına bu “sürdürüm” cü,  bulanık süreci yad’sıyor, yerleşik kültürler bakımından da son derece çekince’li buluyoruz.                                                                                               Ukrayna Gerceği’yle birlikte Kıta coğrafya’larındaki “insan / tür” kıyam’larını  umursamayan “küresel” kirli   “aymaz”lığı, ortak insan us (akıl)’unun neresine konumlandırılacağıyla ilgili bir “fikrimiz” yok değil kuşkusuz !..                                                             “Emperyal” Güç’lerce “yazgı” ya dönüştürülen tüm kıta’lardaki “Katliam”ların “seçil’i” yeni “uygulama” alanı;  Ukrayna kent sığınak’larının  karanlık, soğuk  beton  “zemin” lerinin  üzerinde,   sağın (doktor)’sız, ilaçsız   hayata gözlerini açmadan, bir yabanıllığa, barbarlığa “kurban edilen   bebeklerin, çocukların, kadınlarla, tüm tür’lerin kıyıma, yıkıma uğratılması karşısındaki umarsızlığımızı anlatacak sözcük, anlatı yığım’ı bulamadığımızın bilinmesini isteriz. Kısaca tüm kıtalarda sürdürülen “barbar”lık,  yeğin’lik, imdi de;                                                                                                                                  “övünçlü (!) “ kıyım araçları’yla, en yabanıl ölüm “füze” leriyle Ukrayna Halkı yüreğinden vuruluyor. …  Utanç içinde kendini sorgulaması beklenen  insan, insanlık; tüm kıta’larda;                                                                                                                                                                        dün olduğu gibi bugün de kıyım sevici’leri taraftar‘larının yengi’li alkış’larının ürkü’tücü sesleri tırmalıyor kulaklarımızı!..  Benzeşik’leriyle birlikte,  tarihin yaralı belleğine konumlandırdığımız  sorgu eksiği tüm  “çocuk / tür” çığlık’ları da donmuş nehir’lerin, ırmak’ların üzerinde  üzünçleipil” diyor,  yankılanıyor;  daha çok yıkılıyoruz, kahroluyoruz, ölüyor vicdanımız, aklımız. …                                                                            İnsanlık dün olduğu gibi bugün de ;                                                                                                                Soy / ırk / inanç / ideolojik bağımlılıkları önceleyerekparlatarakbir kez daha “kirli bağnaz taraftar larını  güncelliyor;  yeni, daha  tutku”lu  taraftar’lar,  “kurban”lar yaratıyor. Sonra da bu kirli parlatıcı’larimgesel, düşünsel,  saplantılı “ideolojik “ “kayma”larla donatılarak  ‘köle’leştirilirken,  adan’mış (!) bu yeni ‘kutsal paryaların;  birlikte yaşadıkları “mağdur / mazlum”  insan öbek’lerini zehirleyerek,  düşünme yeti’lerini kilit’lediklerini görüyoruz.  Süreç içinde  bu “edilgen”  çağdaş parya”lar;   efendi’leri tarafında çeşitlendirilmiş “Kirli bohça” larıyla birlikte  hayatın tüm alanlarına   konumlandırılarak; sabah/akşam   yeni “kotarıcıbüyük siyasal Kahraman (!)’ ları,  Kurtarıcı (!)’lar’ı  öğretilmiş hastalıklı güzelleme’lerle,  çok bilmiş aydın (!)’larla, sistem kucaklayıcı’ların “kirli bulanık yöntem’leriyle kendi toplumlarınaolur” latma çabalarını, üzünçle izliyoruz.                                                                        Acı olan şu ki,  Alıcısı da satıcısı da insan olan bu “büyülü” masalsı (!) alışkanlıklar; Tüm Kıta’lardaki kıyım’ları, katliam’ları süreçlere uygun güncelleyerek, engel’lenemez, önlenemez  yeni “kıyam”ların özne’lerine dönüştürülüyor !..   // … //             Toplumdaki konum”lanmamızın özdek’sel “ölçüt” lerine dönüştürdüğümüz konut’larımızdaki  “Devasa Ekran (!)’ların karşısında; elimizde haznesneleriyle Tüm Kıta’lardaki yıkımları, katliam’ları, içimizdeki  “utanç duvarlarını yıkarak. … izlettiriyor bize  insan, insanlık.  …                                                                                                                            Hani Şair Diyor Ya…:

 “ … Kim sürdü acıları   // ekmek dilimlerinin üstüne  // kim ağrıları // ayrılıkları  biberonlara koydu // sofralar kurdu  çakallara  // sırtlanlara  //ateşe verilmiş  //yüreğimin üstüne …”                                                                                                                                                                                                                                                                   Tigin Orçun öntaş

           …”     Sayın aysaltuk v.o. öntaş’ın  konuyla ilgili çözümleme’lerine  bir süre ara  vererek;    bu hep böyle mi sürecek? Sorusu’nun yanıtını arayanlara da; evgili Tigin’in yayımlanmış  “eser”lerinden seçtiğimiz aşağıdaki dizeleri’ni, yararlı olması dileğiyle paylaşıyoruz. .…                                                                                                                                                                                                         Aysaltuk v.Orçun Öntaş // Asyatik Dilleri Bilim Merkezi //                                                                                                                   Edebiyat Kurulu

 

 

… Sen de  //  Duy //  Gör // Sorgula çocuk  / Ölmeden su / Dal  //  Ağaç /                                              Ozanların dizeleri / Kavalımın sesi  / Kurt Alfalarının sevişenleri // …”                                                                                                                          Tigin Orçun öntaş

Karabağ, Bosna, Ruanda …  Kıyam’larının ardından …

“ …

Dün’e  dön /  bak halkım   / tarih tuzak’larıyla / / uzaklıklarıyla ölçülmez /  bilinmez salt //  doğa her bir karşıtlığı /  senin gibi // çoklu yaratmıştır /  / hiçbir karşıtlık / tartıda //  bir terazinin eşiti görülmez // aklar her seferinde // aklı // vicdanı karışık olanı //  Unutma / senin yansız / tarafsız olmanla / büyür // güler çocuklar // türler // // tüm kıtalar  // bebekler beşiklerinde uyuduğunda // büyüdüğünde // mutlanır masallar // destanlar /  insanlık / Gel / bir değil / bin kez / milyon kere düşün / geçir sırat köprüsünden günahlarını // aklın gücü  // aşk gibidir // özgürleştiğinde  // toprak üstünde durur / kalır hep // ışığa döndüğünde // ağaca / suya / çocuğa baktığında // //  güzeldir  vicdan //  akıl  /

 / unutma // Ben dedim di //  değil inan benimkisi / aklının  / gönül  terazinin / dışında tut beni / bir kez daha söylüyorum  / ozanlar  aklın / halkın tahıl ambarıdır / … //  gel dinle /  “heder” etmez seni şairlerin. …”                                                                                                                                                             Tigin Orçun Öntaş

 

Aysaltuk V. Öntaş, konuşma-yazma diliyle diğer tüm dilsel donatıları, “Anadil Türkçe”mizin değerleriyle kurallarıyla oluşturarak, yazınsal üretimde bulunmaktadır..

         Türk yazınında;  kimi aydınlarımız; Türkçe olmayan sözcüklerle, kuralları; “…Türkçemizin değerleri, kuralları; kutsal bir “MİRAS”ı  gibi algılayarak yazınsal üretim yapmayı sürdürmektedirler. Bu algı, dilsel duyarsızlık, Selçukludan başlayarak, günümüz aydınlarınca da sürdürülmektedir. Aydınlarımızın bu duruşları, duyarsızlıkları sonucunda Türkçe söz varlıklarımızın giderek yok olmalarının nedeni olmakta, yazarlar, aydınlar böylelikle kendi anadillerinin yok olmalarının öznesi konumuna gelmektedirler.

 HER ŞEY “TÜRKÇE”MİZ İÇİN!…

aysaltuk v.öntaş’ın kendisiyle, kendisi hakkında yayımlanan BİLDİRGE’LER

( aysaltuk v.öntaş‘la ilgili yazınsal  bildirge’ler )

tigih onçun öntaş selçuklu saltukluları tarihsel çözümlemeleri

                         30 EKİM 2022                                                                             

          YOKLUĞU‘nda Savaş’la Dizeleriyle                                                                bÜYÜYEN  /  çOĞALAN ŞAİR, YAZAR                                          

                                                Tigin Orçun Öntaş

                                                                                       49 yaş’ında

                İnsanlık,  Ukrayna’da; “büyük yıkımlarından  birini  daha GÜNCEL’ledi,  ağrılı  KITALARIN aklını, Vicdan’ını  kanattı !..  Tüm Dünya Halklarıyla birlikte;  Ukrayna Halkı’nın   Haklı Direnişi’ni Selamlıyoruz.…                                                                                                                                                                              FARKINDALIK” oluşturması  ereğiyle; Gündem” le ilgili Uzunca bir Ek SUNUM’u Tigin’in  okurlarıyla, sevenleriyle paylaşıyoruz.

                                                                 Aysaltuk v.Orçun Öntaş                                                                              Asyatik Dilleri Bilim Merkezi /   Edebiyat Kurulu

 

 “GÜNü ANLATAN //                                                                                          NANAN  İNSAN  USU  ( AKLI )                                                                                      aysaltuk v. orçun öntaş //                                                                                                   Mart 2022 // Antalya

            Ağrılı, acılı günlerle “sınanıyor” insanlık; 19’ncu yüzyıla sığdıramadığı on’larca “katliam” larla, kıta’ları “tür” mezarlığına dönüştüren insan “aklı”; 20’nci yüzyılın “ilk çeyreği’ ne dek, kesintisiz sürdürdüğü  ahlak, değer dışı kıyım’ları, katliam’ları  yeter’li görmemiş olmalı ki ; imdi de,                                                                                                                        “Ultra // Teknolojik (!)  birikim’lerle / yetkin’liklerle  ürettikleri daha gelişmiş (!) ölüm araçlarını  kullanarak, UKRAYNA’DA tanımsız yöntemlerle, insanın, insanlığın, tür’lerin ölümlerini, yok edilişlerini  utanç sarmal’larıyla, üzünçle izliyoruz.                                     Her an, saat;  yeni “kan”lı kıyım görüntüleri iletişim araçlarıyla dünya’ya “servis” edilirken, yüreğimiz, canımız  acıyor, yanıyor;   Tüm bu olanlardan, yaşananlardan insan, insanlık;  ne kadar “utanç” duyuyor diye, kendimizi sorgularken;                                                                                                                                                   us’unu (aklını), yüreğini  güncel, siyasal tercih”lerinin “parantez”ine  almış insan yığım’larının,  öbek’lerinin öğretilmiş, koşullandırılmış alışkanlık’larına,  duyarsızlık” larına tanık oluyoruz.                                                                                                                                                         İletişim teknoloji’lerinin sınırlarıyla kuşatılmış bu  “çağdaş”haz” tüketicisi öbek’lerin , tüm insan toplulukları için büyük bir sorun oluşturdukları görülüyor. İnsanlığın ortak aklı,                                                                                                                                                           geleceği adına bu “sürdürüm” cü,  bulanık süreci yad’sıyor, yerleşik kültürler bakımından da son derece çekince’li buluyoruz.                                                                                               Ukrayna Gerceği’yle birlikte Kıta coğrafya’larındaki “insan / tür” kıyam’larını  umursamayan “küresel” kirli   “aymaz”lığı, ortak insan us (akıl)’unun neresine konumlandırılacağıyla ilgili bir “fikrimiz” yok değil kuşkusuz !..                                                             “Emperyal” Güç’lerce “yazgı” ya dönüştürülen tüm kıta’lardaki “Katliam”ların “seçil’i” yeni “uygulama” alanı;  Ukrayna kent sığınak’larının  karanlık, soğuk  beton  “zemin” lerinin  üzerinde,   sağın (doktor)’sız, ilaçsız   hayata gözlerini açmadan, bir yabanıllığa, barbarlığa “kurban edilen   bebeklerin, çocukların, kadınlarla, tüm tür’lerin kıyıma, yıkıma uğratılması karşısındaki umarsızlığımızı anlatacak sözcük, anlatı yığım’ı bulamadığımızın bilinmesini isteriz. Kısaca tüm kıtalarda sürdürülen “barbar”lık,  yeğin’lik, imdi de;                                                                                                                                  “övünçlü (!) “ kıyım araçları’yla, en yabanıl ölüm “füze” leriyle Ukrayna Halkı yüreğinden vuruluyor. …  Utanç içinde kendini sorgulaması beklenen  insan, insanlık; tüm kıta’larda;                                                                                                                                                                        dün olduğu gibi bugün de kıyım sevici’leri taraftar‘larının yengi’li alkış’larının ürkü’tücü sesleri tırmalıyor kulaklarımızı!..  Benzeşik’leriyle birlikte,  tarihin yaralı belleğine konumlandırdığımız  sorgu eksiği tüm  “çocuk / tür” çığlık’ları da donmuş nehir’lerin, ırmak’ların üzerinde  üzünçleipil” diyor,  yankılanıyor;  daha çok yıkılıyoruz, kahroluyoruz, ölüyor vicdanımız, aklımız. …                                                                            İnsanlık dün olduğu gibi bugün de ;                                                                                                                Soy / ırk / inanç / ideolojik bağımlılıkları önceleyerekparlatarakbir kez daha “kirli bağnaz taraftar larını  güncelliyor;  yeni, daha  tutku”lu  taraftar’lar,  “kurban”lar yaratıyor. Sonra da bu kirli parlatıcı’larimgesel, düşünsel,  saplantılı “ideolojik “ “kayma”larla donatılarak  ‘köle’leştirilirken,  adan’mış (!) bu yeni ‘kutsal paryaların;  birlikte yaşadıkları “mağdur / mazlum”  insan öbek’lerini zehirleyerek,  düşünme yeti’lerini kilit’lediklerini görüyoruz.  Süreç içinde  bu “edilgen”  çağdaş parya”lar;   efendi’leri tarafında çeşitlendirilmiş “Kirli bohça” larıyla birlikte  hayatın tüm alanlarına   konumlandırılarak; sabah/akşam   yeni “kotarıcıbüyük siyasal Kahraman (!)’ ları,  Kurtarıcı (!)’lar’ı  öğretilmiş hastalıklı güzelleme’lerle,  çok bilmiş aydın (!)’larla, sistem kucaklayıcı’ların “kirli bulanık yöntem’leriyle kendi toplumlarınaolur” latma çabalarını, üzünçle izliyoruz.                                                                        Acı olan şu ki,  Alıcısı da satıcısı da insan olan bu “büyülü” masalsı (!) alışkanlıklar; Tüm Kıta’lardaki kıyım’ları, katliam’ları süreçlere uygun güncelleyerek, engel’lenemez, önlenemez  yeni “kıyam”ların özne’lerine dönüştürülüyor !..   // … //             Toplumdaki konum”lanmamızın özdek’sel “ölçüt” lerine dönüştürdüğümüz konut’larımızdaki  “Devasa Ekran (!)’ların karşısında; elimizde haznesneleriyle Tüm Kıta’lardaki yıkımları, katliam’ları, içimizdeki  “utanç duvarlarını yıkarak. … izlettiriyor bize  insan, insanlık.  …                                                                                                                            Hani Şair Diyor Ya…:

 “ … Kim sürdü acıları   // ekmek dilimlerinin üstüne  // kim ağrıları // ayrılıkları  biberonlara koydu // sofralar kurdu  çakallara  // sırtlanlara  //ateşe verilmiş  //yüreğimin üstüne …”                                                                                                                                                                                                                                                                   Tigin Orçun öntaş

           …”     Sayın aysaltuk v.o. öntaş’ın  konuyla ilgili çözümleme’lerine  bir süre ara  vererek;    bu hep böyle mi sürecek? Sorusu’nun yanıtını arayanlara da; evgili Tigin’in yayımlanmış  “eser”lerinden seçtiğimiz aşağıdaki dizeleri’ni, yararlı olması dileğiyle paylaşıyoruz. .…                                                                                                                                                                                                         Aysaltuk v.Orçun Öntaş // Asyatik Dilleri Bilim Merkezi //                                                                                                                   Edebiyat Kurulu

 

 

… Sen de  //  Duy //  Gör // Sorgula çocuk  / Ölmeden su / Dal  //  Ağaç /                                              Ozanların dizeleri / Kavalımın sesi  / Kurt Alfalarının sevişenleri // …”                                                                                                                          Tigin Orçun öntaş

Karabağ, Bosna, Ruanda …  Kıyam’larının ardından …

“ …

Dün’e  dön /  bak halkım   / tarih tuzak’larıyla / / uzaklıklarıyla ölçülmez /  bilinmez salt //  doğa her bir karşıtlığı /  senin gibi // çoklu yaratmıştır /  / hiçbir karşıtlık / tartıda //  bir terazinin eşiti görülmez // aklar her seferinde // aklı // vicdanı karışık olanı //  Unutma / senin yansız / tarafsız olmanla / büyür // güler çocuklar // türler // // tüm kıtalar  // bebekler beşiklerinde uyuduğunda // büyüdüğünde // mutlanır masallar // destanlar /  insanlık / Gel / bir değil / bin kez / milyon kere düşün / geçir sırat köprüsünden günahlarını // aklın gücü  // aşk gibidir // özgürleştiğinde  // toprak üstünde durur / kalır hep // ışığa döndüğünde // ağaca / suya / çocuğa baktığında // //  güzeldir  vicdan //  akıl  /

 / unutma // Ben dedim di //  değil inan benimkisi / aklının  / gönül  terazinin / dışında tut beni / bir kez daha söylüyorum  / ozanlar  aklın / halkın tahıl ambarıdır / … //  gel dinle /  “heder” etmez seni şairlerin. …”                                                                                                                                                             Tigin Orçun Öntaş

 

“ …  susma  / susan ağzın dili //  susayan gövdenin //  utancıdır bil // bil ki  //                   suskun halkım   / ölçüsüz  “ Öç”ün yüreği  // “sabır” ınsa //                                                               aklı çürüttüğünü  unutma …”                                                                                                                                                                                                     Tigin Orçun öntaş 

“…  büyü // okyanus yüreklim  // çoğalt kavgamızı /  zaman aklı yorar /                               tez  büyü ki  // kimden yana olduğunu  / görsün //  bilsin halkın /                           insanlık  //  yorgun  kıtalar…”                                                                                                                                                                                                                    Tigin Orçun öntaş
“ …  Beşikler çoğalmak için  /   değildir salt /  donmuş nehirlerin  /                                  hüzünlü deltaların üzerindesin /    at ağzından emzikleri  /                                                     erken düşür biberonları  /  vazgeç “dayday”lardan  /  “emekle”melerden /   sürünmekten  /  yalnızlaştırma bizi  /  gözünü seveyim  /                                                           aklını aklımın üstüne ser. …”                                                                                                                                                                                                                                                                 Tigin Orçun öntaş
“ …  bu “kavga” hepimizin   // tüm türlerindir unutma  /  gecikir büyütmezsen aklını  //   yüreğini  / nasıl korurum seni  /  kardeşlerini  /  /  türlerin mahzun’larını //   umarsızlıklarını …   “                                                                                                                                                                                                                   Tigin Orçun öntaş

 “ …  Kanatlarındaki bombaları // bıraktı uçaklar kıtaların üstüne // bayramlıkları üstündeyken  // vuruldu çocuklar  //  su üstündeki nilüferlerin // gelinciklerin taçları yırtıldı  // Beşikler sallanırken  // yuvalarında kuşlar // analarıyla birlikte öldüler …  “                                                                                                                                    Tigin Orçun öntaş

“ …  güvercinler // kırlangıçlar // peygamber çiçekleri  zamansız öldü // gün ışımadan // seher damlalarının // ağrılarının üstünde //  güller saçlarından //sülünler boyunlarından  asıldı //  yakıldı masallar //  destanlar  / Bosna’da    // Ruanda’da    /  Karabağ’da sustu insanlık     …”
 tigin Orçun öntaş

“ …  Arama kendini şair  /  Senin yerin //  Tarafın belli  /  Tüketme zamanı  //                   Kendini //  kirletme aşkı // Dizeleri  /  Kalemini //  Tarih dünden   /                                           Andan ibaret değil …”                                                                                                                                                                                                                                               Tigin Orçun öntaş

               Doğumunun 49’ncu Yılında   Tigin Orçun Öntaş’ı  Anıyoruz…                                                          Tanımsız  yıkımların, kıyım’ların, kıyam’ların tam ortasındıyız. Doğa’nın, İnsan’ın Üzünç Sarmal’larıyla kuşatıldığı ağır, kut’suz  süreçlerden geçiyoruz. Denetim”siz,  Kut’suz  süreçleri  insan aklından, yüreğinden çıkarmak dileğiyle, umuduyla;
Tigin’in Soy’sal,  Siyasal Gen’etik Kod’ları çözümlendiğinde, onun şiir’inde öncelediği doğasal / toplumsal   duyarlılığının , nesnel  biçem ve öngörülerinin  “Tam” da bu günlerde yaşadıklarımızın “ironik” bir tanımlaması, anlatımı olup olmadığına; onUN  “dize”lerini okuyarak siz sevenleriyle, okurlarının karar vermesini istedik. !…
“Gen’etik Kod”lar dizilimindeki  konumu izlendiğinde; Mücadele”siyle tanıdığımız,  bildiğimiz Sevgili Tigin’in, güncel’liğini hiç yitirmeyecek bu sunumlardaki dizeleriyle, bir kez daha güçlü tanımlama’larla anıyor, anılarını kucaklıyor; onunla ilgili “Sunum”larımızı sürdürüyoruz. …
 
             Mavi Gezegen”in Şairi  yazar Tigin Orçun Öntaş,  “Eytişim Özdeksel Şiir“’inin ilk’lerinden öncü şairlerindendir. Doğasal, toplumsal Evrilmelerin, süreçlerin ; bilimsel, diyalektik şiiri  olarak tanımlanan  “Eytişim  (Diyalektik) Özdek’sel  Şiir  Örgüsü’” nün yazınsal Kuram’cısı, Oluşturucu’su olan Tigin’in Babası Dilbilimci, bilge Şair Aysaltuk v.öntaş , kendi şiir örgüsünü şöyle tanımlar, anlatır;

               “…  Şiirler, kendisini üreten anlatıcı’larının (şairlerin // toplumların)  masalsı çocuklarıdır. Tüm bu çoğul yazınsal süreçler, toplumların “ekin”sel (kültürel)  oluşlarının, yazınsal birikimlerinin im’leri, imge’leriyle  görülür, algılanırlar..                   “Eytişim –Diyalektik / Özdeksel Şiir” ; Geleneksel  şiir’in dün’üne  iye (sahip)’lenirken,   onu (tüm şiir akım’larını geleneksel, teolojik v.b. ); “yazınsal karşıtlık” lar nedeniyle, kendi şiir örgüsünden uzak tutar.

                     Kısaca Eytişim (Diyalektik) Özdek’sel Şiir’; İnsanın öznesi olduğu doğasal ve toplumsal nesnel gerçekleri, kendi us (akıl)’sal çarklarında “Eytişim”sel (diyalektik) yöntemlerle yeniden çözüzümleyerek, üreterek:

                      im’sel, imge’sel yönseme’lerin kanatlandırdığı “nehir”sel sözcüklerle,  insan “us”unu, yüreğini taç’landıran, yazınsal süreçlerin:   “bilimsel” vargılarla   açımlandığı diyalektik süreçler olarak algılar.  

                         Özdeksel Şiir; Geleneksel, Dizge’sel şiir örgü’lerinin üretim “biçem”lerini  süreçleriyle ilişkilendirerek; Doğa’sal / Toplum’sal  “özne” lerinin yeti’leriyle, yetkin’liklerini, şiir evre’lerinin  teknik / istendik ölçütlerini önceleyerek açımlar.  Teolojik, Geleneksek, tüm diğer “sürdürüm”cü  Batı Merkezci Resmi Tarihin  konumlandırdığı Yazınsal Belleklerin  dün’üyle,  bugün’ünün   Sorgulanmasını önceleyerek,  yazınsal   (yığımsal) dizilim süreçlerini; erk’sel // toplumsal baskılara karşın;  kendi “şiir biçemi” ni  yeniden oluşturur, doğasal – toplumsal duyarlılıkların önce’lendiği, olur’landığı  yazınsal üretimlerle toplumların  Şiir Evren’ ini Taç’landırır. … // …                                                                                                                                                                                              söylemleriyle, kendi şiirini “insan” için, “doğa” için “öznel” leştirir bilge  şair … ..

             

022 (BİR AY SONRA KENDİLİĞİNDEN KALKACAK )                                                                  SUNUM

Bir 1 kişi ve şunu diyen bir yazı 'TIGin Orçun OntaşTAN Ontaş her Y bir şiir I/ Bir özdeyiş Eylül Siyasal -toplumsal hay atımızda, "incinmiş lerin incitilmiş lerin de tarihidir 12 Eylül Darbe sinin ardından geçmesine karşın, darbe üresince yitirdiklerimizin, yitik lerimiz agrılarının, acılarının ateși hergün daha da artarak büyüyor içimizde. Bugün de öncekiler gibi Erk in "becerikli (!) algisal etenek lerinin sonucunda toplumun "hafıza" SI tümüyle silinmiş; Mağdurlarla süregen' leri, Kendi babalarının, halkının katillerinin peşinden koşan itik kuşaklara, alkışları bulanık parya lara dönüştürülmüştür İmdilerde de, sürecin işkencecileriyle işbirlikçilerinin; 12 Eylül' magdur lardan rol çalarak, veniden kendilerini asallaştırdıklarına. toplum kurtarıcıları olarak konumlandırdıklarına tamkhk ediyoruz.' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'Tarih, katill toplumlara dönüştürülmüş hüzünlü örneklerle doludur. Ne üzünçlü bir süreçtir ki; yine sel bir dayatmayla toplumsal dün tümüyle unutturularak, gündemden düşürülmüş, halk kitleleri bugün tam orta yerinden ikiye bölünmüştür. Oyun içinde "oy" dönüşen bu kirli süreci izleyen yurtseverlerin varlığı gönendiriyor bizleri. Sevinç, erinç yükleniyor yüreklerimiz. Az da olsa "soluk" alıyoruz.... rbesüreçlerinin tüm kahramanlarını "anmak", "yaşatmak" adına, Bu ay da şiir severleri "kuşatacak"; "Tarih "üzünç" ün, "hüzün"ün de ortağıdır; diyen bilge şairin ilişikteki 6 Ek sayfalık üzünçlü dizeleriyle 12 Eylül'ün kahramanlarıyla, Tigin'in okurlarını "selam"lamlıyoruz... Axsaltuk Orcun Öntas Bilim Merkezi Edb.Kurulu /Antalya' görseli olabilir

yazıyla ilgili algı eksizliği ni engellemek için, 6.sayfa öncelikle verilmiştir …

Bir şunu diyen bir yazı 'dün'le kendini tüketenyoldaş/ tüketen toprak hainleri efendilerir gibi ödüllendirmez kefen bezleri de unutmaz sorgular dönekliği ihaneti aysaltuk .öntaş Bilge şair babamın, 2005 Ankara Ulucanlar Cezaevi' nde Siyasi Hükümlülüğü nedeniyle kaldığı süreçte kaleme aldığı bu dizelerle haykırıyor. İsyan ediyor yaşadıklarına Benim de o'nunla birlikte Hüzün'l yaşadığımız kut' suz süreçleri sorguluyor, anlatıyor dizeler dizeler'inde. Dün' de olanları yaşananları; yazgı soframızın ağrılı, acılı özneleri olduklarının unutulmaması dileğiyle. sürece uygunluğu nedeniyle aylaşmak istedim 6 Mayis 2011 Antalya' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'Orçun/ eser/ bozkırarın mavi mavigülüşü sf. 188-212 "Hüzün"lü Bir Anı'nın Destan'ından 2005 Ankara Ulucanlar Cezaevi/ aysaltuk .öntaş "...// ..Git/ çekil aradan/ yol yorgunları sevmez/ kirletme aklımızı kavgamızı/ Tarih "üzünç"ün, "hüzün"ü de ortağıdır/ anımsa imdi ayrılık gavrı'lık saflarda gizli/ yakınmanın günah çıkarmanın yararı yok/ karmaşıklık karşıtlık us(akıl) bulandırır/ İkimizden biri fazlaydı doğru'su bu birimizi eksiltecekti bu kavga/ "zaman" (..) Uygunsa ortam nefes alır insan/ kardelenler ipek böcekleri çöl kumları ardışık'sa beşikler/ (Turkiye)' görseli olabilir

 

 

Bir şunu diyen bir yazı 'Orçun/ eser/ bozkırarın mavi mavigülüşü sf. 188-212 "Hüzün"lü Bir Anı'nın Destan'ından 2005 Ankara Ulucanlar Cezaevi/ aysaltuk .öntaş "...// ..Git/ çekil aradan/ yol yorgunları sevmez/ kirletme aklımızı kavgamızı/ Tarih "üzünç"ün, "hüzün"ü de ortağıdır/ anımsa imdi ayrılık gavrı'lık saflarda gizli/ yakınmanın günah çıkarmanın yararı yok/ karmaşıklık karşıtlık us(akıl) bulandırır/ İkimizden biri fazlaydı doğru'su bu birimizi eksiltecekti bu kavga/ "zaman" (..) Uygunsa ortam nefes alır insan/ kardelenler ipek böcekleri çöl kumları ardışık'sa beşikler/ (Turkiye)' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'yürür mũ ardım sıra kurtlar/ yıldızların geceye /kendini benli / damarlardaki mavi kan/ susan öfke döngü sarmalların da kurtarmayacak seni görece çoğaltsan da benzerlerini/ mavzerlerini/ ar damarını çatlatan kirliliklerinizi sokaklarda köpürtseniz de/ tarih dönek'lerin değil/ aklın/ nerede durduğuna bakar hep kimin nasıl çözüldüğüne sen olmadan da ölürüm sen olmasan da başım "dik" dönerim toprağa en azgın yok oluş öykülerini kelebeklerin kanatlarına yazar im' ler imge'ler/ olası kınalı beklentilerinin/ aşklarının nehirlerin kabarışlarında/ tükeneceğini bil/' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'Başlk3 121 1411161 18h 101 boğazıma dolanacak ölüm düğüm lerinin sayılarını/ sorgulayacak çocuklarım benden sonra sen olmadan da ölürüm sen olmadan da çözerim ilmeklerini darağaçlarının/ yönünü değiştiririm ırmakların/ nehirlerin okyanusların/ demir parmaklıklar ekmek dilimi çatılarında yağmur gizliyor zındanlarım uçurtmalardan köprü kurdum kuşlarla karıncalarla konuşuyor/ kurmacalarım/ çocuklarıma yazdığım masallar/ kahramanlarını küstürdüğüm destanlar asi ne var aklında çıkınında şimdi/ kavalımın öç tınısı/ kimin adları bulanakları çizelgende/ akrep zehiri kobra tükürüğü/ hangi doyurmuştur ki açlığı haz sarmalları durdurmuştur tasa duymaz toprak gök akan dere/ bozkırın üzünçlü türküleri işleyen demir 3' görseli olabilir

 

Bir şunu diyen bir yazı 'Yok saymadım saymam yoldaşlığımızı kahredici/ namlulardan kavgamıza atılan/ sayısız kurşunları kanıyla ateși sönmeden daha eş™it paylaştığımız günleri kör edemem gözlerimi telve's kahvenin "hatır"ı/ "kavga" da değil dilek kutularında aç'lanır olmamış bilmem olurlamam tüm bu olanları yaşananları I And olsun Ah demem inan kızıl gömleğim sırtımda sen olmadan da ölürüm sen olmasan da Prangalarımın zincirlerimin soğuk demirlerinin üstünde darağaçlarının gölgesi hücremin duvarlarında sevdiklerimin üzünç lü vüzleri bir de Yakınmadım yakınmam Kızıl kenger'i kalemi tutan/ ellerimin üstünde us'um (aklm)/ yüreğimde anam Hanım Kadın konat'ım/ halkım/ kadınım bir de 2' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'TiGih-OrçunOntas'd dan her aY bir şiir Birde Bird Özdeyiş TiginOrçun Ãntaş/ Bıraktığım Gibi Kal.S.9- Destan...' DAN Bir Bölüm... kalemim/ başka da olsa sayfalar aklın tarihi destanlar ağrının yaz kalemim mürekep'in oozkır savan mayisi/ gök deniz nehirlerin deltaları platoları dağların dere atakları su tavvareleri mavi vemeni seher damlas gülüşün kurutmadan tüketmeden acım/ ağrım beni vaz kalemim gül dalımın mahsun dikeni -1-' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'eğilmene bükülmene gerek yok/ kuruş'um/ kurşun' sırtımda/ Hitit Babil düğümü /eksiltme ümün gücünü/ akrep ciyan zehiri tasan/ karanfil kızılı/ mürekkebinin susanı/ kekik kokusu/ üzüm karası gözlerin özün öznen ağaçtan kömürden/ sının hükmü doğa'dan 'dan değil mi/ vaz kobra ışıltılı kalemim/ yazı/ yazgı ortağım okyanus suyu mürekkebin/.. acı hüzün sarmahı/ bu senin isvan'ın kavgan/ vazmam yazamam deme/ söyleme/ vaz le'lerimin sarı dikeni serin söğüt gölgesi kalemim/ tüm gavrı'ların da ağrı'larının avrılık'larının da aklının olduğu bilinir/ sen de bil unutma unutturma avaksız kanatsızdır yazılanlar/ sen varsın yazasın dive biriktirildiler 图即圆套' görseli olabilir

Bir şunu diyen bir yazı 'dün/ aklın ekmeğidir/ insan'sa insanın bir kutlu giz saklar heybe yaz ki bilsin ğrensin halkım/ kaya kovuğundan düsen öksüz su damlası olmadığımı/ kılıç ok yarası/ bozkırlarımın kınası hası vırtılan benim şahdamarım göğsümün tam orta yerinde saklı tuttuğum/ kabugunu kaldırdığın har'lı vara Anadolu Selcuklu Saltuklu Devleti'inin 2'nci Sultanı " Sov Ata Inanç Biygu Kasım Saltuk Han Hasan Dağ' ina adını veren kardeşi Sultan Hasan Gazi Saltuk'un Hach'lardan aldığı ölümcül mızrak yarası/ halkımın şehit vas'ı' görseli olabilir

 

 

SABir şunu diyen bir yazı 'büyük oğlu/ vaz kalemlerin kalemi/ pari Selcuklu Saltuklularını önderi yabgu babam Bilge Aysaltuk'un yurt vatan namusu benim onulmaz yaram/ talana/ kıyıma uğrayan saçlarım/ öpüsü mavi tomurcuk sarıçam köknar kayın ormanlarım yaz kalemim yaz tarih dersi değil seninkisi Kınık Konat'ımın sarıbıçağı/ engerek mühür'lüm catal dillim gül dalımın masalımın büyüsü/ büyücüsü vaz İdil Volga Nil'in susan dili/ dumansız aklın sofraların sıcak tandır ekmeği kalemim/ nar buz çiçeğim/ mürekke bozkır/ türküsü' görseli olabilirNAT, KÜLTÜR

Bir şunu diyen bir yazı 'öfkem'de sabrum'da/ sözün kınalısını/ göbekbağı yeni düşmüş bebeğin yas'ımı/ çocuk çığılıklarının /kaburgalarına dizilisini yaz /kan donmaz değil/ durma çek yüreğimdeki /bombanin pimini düşür tetiğini mavzerimin kar donar buza yürür okyanuslar/ alp'lerin/ himalavaların hırçın yalnızlıkları/ üşür öksürür karnından pelikanlar kan kusar eskimo 'ların gecikmis baharları ilk'siz iliksiz düğmeleri/ yoksul bacalarında dumansız ağlavan/ catısız evleri düşlerinde zeytin taneleriyl sofralar kuran/ ac cocuklar'ın saflarına kov asi'liklerimi' görseli olabilir

Bir bir veya daha fazla kişi ve şunu diyen bir yazı 'yaz koşat'ımın halkımın kızıl dili/ Ay'a/ Göğe Sunulu yarahı kalemim aklımın/ yüreğimin mavi kurşunu/ yaz ki// prangaları zincirleri/ fazla gelmesin zındanlarında şairlere/ ağrına gitmesin/ hücre'sinde/ hücre Selçuklu Saltuklularının büyük oğlu/ Önderi bilgeAysaltuk babamın Tigin Orçun Öntaş aysaltık vahap öntaş' görseli olabilir

Bir bir veya daha fazla kişi ve şunu diyen bir yazı 'YOKLUĞU'nda Savaş'lara Karşı Dizeleriyle bÜYÜYEN ÇOĞALAN ŞAİR, YAZAR Tigin Orçun Öntaş 49yaş'ında... İnsanlık, Ukrayna da; "büyük yıkım' yıkım"larından birini daha GÜNCEL' ağrılı KITA'LARIN "aklı Vicdan'ı kanıyor!. Tüm Dünya Halklarıyla birlikte; Ukrayna Halk'ının Haklı Direnişi' ni Selamlıyoruz.... "FARKINDALIK" oluş™turması ereğiyle; "Gündem" le ilgili Uzunca bir Ek SUNUM'u Tigin in okurlarıyla, sevenleriyle paylaşıyoruz. Aysaltuk v.Orçun Öntaş Asyatik Dilleri Bilim Merkezi Edebiyat Kurulu' görseli olabilir

Bir bir veya daha fazla kişi ve şunu diyen bir yazı 'Doğumunun 49 'ncu Yılında Tigin Orçun Ãntaş'ı Anıyoruz... Tanımsız yıkımların, kıyım 'ların kıyam ların tam ortasındıyız. Doğa nın, İnsan 'ın Üzünç Sarmal larıyla kuşatıldığı ağır, kut'suz süreçlerden geçiyoruz. "Denetim"siz, Kut'suz süreçleri insan aklından, yüreğinden çıkarmak dileğiyle, umuduyla; Tigin 'in Soy'sal, Siyasal Gen etik Kod'ları çözümlendiğinde, onun şiir'inde öncelediği doğasal toplumsal duyarlılığının, nesnel biçem ve öngörülerinin 15' görseli olabilir

 

Bir şunu diyen bir yazı 'Unutma/ senin yansız tarafsız olmanla büyür güler çocuklar// türler // // tüm kıtalar // bebekler beşiklerinde uyuduğunda // büyüdüğünde // mutlanır masallar // destanlar/ insanlık/ Gel bir değil bin kez milyon kere düşün geçir sırat köprüsünden günahlarını // aklın gücü // aşk gibidir// özgürleştiğinde // toprak üstünde durur kalır hep // ışığa döndüğünde ağaca suya/ çocuğa baktığında güzeldir vidan/ akıl/ / unutma // Ben dedim di // değil inan benimkisi/ aklının gönül terazinin dışında tut beni/ 10' görseli olabilir

 

Bir şunu diyen bir yazı 'bir kez daha söylüyorum ozanlar aklın halkın tahıl ambarıdır/ ...Il gel dinle/ "heder" etmez seni şairlerin...." Tigin Orçun Öntaş susma/ susan ağzın dili // susayan gövdenin// utancıdır bil // bil ki // suskun halkım ölçüsüz Ö–ç' ün yüreği // "sabır ınsa// aklı çürüttüğünü Unutma..." 11 Tigin Orçun öntaş' görseli olabilir

BİLİM   ADAMI,
Şair, Yazar AYSALTUK V. ÖNTAŞ’ın

 “ANADİL TÜRKÇE”  duyarlılık BİLDİRGESİ

Her dil, kendini yaratan, oluşturan insan topluluklarınn binlerce yıl süren uğraşlarının  bir ürünüdür. Bu nedenle diller, kendilerinin yaratıcısı olan  toplumların öznesidir. Dil kıyıcılığı (katliamı) yapanlar, yaşadıkları tarihsel sürecin kültür eksilmesinin özdeği (maddesi) olduklarını bilmelidirler.

Diller, “ait” oldukları toplumların ellerinden alınmamalıdır. Tersine, o dilin “ait” olduğu topluluklarca kullanılmasının koşulları yaratılmalı, özendirilip, evrensel kültür dağarcığındaki yerini alması sağlanmalıdır.

Her toplum gibi Türkler de, üzerinde yaşadığımız yeryuvarının önemli bir gerçeğidir. Bu nedenle, binlerce yıllık kutlu bir dil geleneği olan ulusun, söz varlığının giderek bozulma sürecine girmesi düşündürücüdür!

Yazınsal üretim yapanlarla, aydınların ilgisizliklerine bir de  duyarsızlıkları eklenince   Bu gün eğitim yapıtları başta olmak üzere, yazınsal (edebiyat) yapıtlarımız, adlarımızla kent sokaklarımız yabancı sözcüklerin akınına uğramıştır..

Ancak, kimi yazıncılarımızla aydınlarımız: dilimizde karşılıkları  var, kullanılır olmasına karşın; Türkçe sözcüklerinin yerine yabancı karşılıklarını kullanmayı sürdürmektedirler. Türkçe sözcük kullanma duyarlılıkları, tasaları (kaygıları) olmayanların  yabancı sözcük kullanma alışkanlıkları: ana dilimizin yazın ( masal, öykü, şiir, roman), bilim, kültür dili olmasını tartışır konuma getirmiştir…

Türkçemizin ne denli bir çekinceyle (tehlikeyle) karşı karşıya bırakıldığına, bozuma uğradığına tanıklık etmesi dileğiyle, yapıtlarımı okumaya başlamadan “Ne kadar Türkçe konuşuyoruz!” başlıklı bir “tanılama” bölümüyle kurmacalarımın anlatımında  kullandığım kimi Türkçe  sözcüklerin yabancı karşılıklarını; bir örneklem olması için yapıtlarımın baş sayfasında veriyorum.

Okurlarımın kutlu bir geleceğe yönlendirilmesinde büyük çabalarıyla katkıları olan öğretmenlerimizle yetişkinlerin; bu sözcüklerin yeniden kullanımını sağlamadaki duyarlılıklarına bir katkım olsun istedim.

Ana dilimizin  yaşaması,  Türkçemizin bizden sonraki kuşaklara kirletilmeden bırakılması için, bilinçsizce dağarcığımıza yüklediğimiz yabancı bir sözcüğün yerine, TDK sözlüklerinde karşılığı olan  Türkçesini kullanalım.

Unutmayınız, salt (yalnız)  toprak yurt, vatan değildir insanlara, toplumlara. İnsanın gerçek yurdu (vatanı) kendi ana dilidir.  Diliniz, yüreğinizle birlikte atar, yaşar; gittiğiniz  her yere sizinle gider, sizinledir . . O sizin gerçek yurdunuz, “vatan”ınızdır!..

Tarih, kendi dili için varolmayanların, birilerinin dillerinin yaşatıcısı durumuna düştüklerine çok tanık olmuştur.

Bu nedenle gelecekteki yeryuvarı düzeninde yer alacak uluslar, dilini yitiren (kaybeden) toplumların Güneşlerinin bir daha  hiç doğmayacağını bildiklerinden; dillerine, kültürlerine sığınırlar, onu taçlandırarak korurlar hep!..

Dağarcığımızda bulunan her bir yabancı sözcüğün yerine, Türkçe karşılıklarını koymanız dileğiyle…